(Λουκ. β, 8-20)
Στην περιοχή εκείνη βρίσκονταν βοσκοί που έμεναν στο ύπαιθρο και φύλαγαν βάρδιες τη νύχτα για το κοπάδι τους. Σ’ αυτούς παρουσιάστηκε ένας άγγελος Κυρίου και τους περιέβαλε θεϊκή λαμπρότητα. Εκείνοι κατατρόμαξαν, αλλά ο άγγελος τους είπε: «Μην τρομάζετε! Σας φέρνω ένα χαρμόσυνο άγγελμα, που θα γεμίσει με χαρά μεγάλη όλο τον κόσμο: Σήμερα, στην πόλη του Δαβίδ γεννήθηκε για χάρη σας σωτήρας – κι αυτός είναι ο Χριστός, ο Κύριος. Και τούτο είναι το σημάδι για να τον αναγνωρίσετε: Θα βρείτε ένα βρέφος σπαργανωμένο και ξαπλωμένο μέσα σ’ ένα παχνί».
Ξαφνικά, κοντά στον άγγελο, παρουσιάστηκε ένα πλήθος απ’ την ουράνια στρατιά των αγγέλων, οι οποίοι υμνούσαν τον Θεόν και έλεγαν: «Δόξα στον ύψιστο Θεό και ειρήνη στη γη,15 αγάπη και σωτηρία για τους ανθρώπους!»
Όταν οι άγγελοι έφυγαν στον ουρανό, οι βοσκοί είπαν μεταξύ τους: «Ας πάμε λοιπόν ως τη Βηθλεέμ να δούμε αυτά που έγιναν και που μας έκανε γνωστά ο Κύριος». Τρέχοντας ήρθαν και βρήκαν τη Μαριάμ και τον Ιωσήφ, και το βρέφος ξαπλωμένο στο παχνί. Όταν τους είδαν, τους διηγήθηκαν τα λόγια που τους είπε ο άγγελος γι’ αυτό το παιδί. Όλοι όσοι τα άκουσαν έμειναν κατάπληκτοι μ’ αυτά που τους είπαν οι βοσκοί. Η Μαριάμ διατηρούσε όλα αυτά τα λόγια στην καρδιά της και τα σκεφτόταν συνεχώς. Οι βοσκοί γύρισαν πίσω δοξάζοντας και υμνώντας τον Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν˙ ήταν όλα όπως τους είχαν ειπωθεί.
ΣΧΟΛΙΑ.
(15) «Δόξα στον ύψιστο Θεό και ειρήνη στη γη».
Ο Χριστιανικός πόλεμος και η χριστιανική ειρήνη.
Ο πόλεμος του χριστιανού δεν είναι εναντίον των άλλων αλλά εναντίον του εαυτού του. Ο χριστιανός έχει κηρύξει τον πόλεμον εναντίον των ιδικών του παθών και κακιών και δια της νίκης ταύτης φροντίζει να ειρηνεύη πρώτον με τον εαυτόν του. Επομένως η χριστιανική ειρήνη αρχίζουσα από τον εαυτόν μας και στηριζόμενη εις την νίκην κατά των ιδικών μας κακιών είναι διάφορος της κοσμικής ειρήνης, η οποία αρχίζει από την υποδούλωσιν των άλλων. Η χριστιανική ειρήνη είναι αντίθετος της κοσμικής, διότι δεν στηρίζεται η χριστιανική αύτη ειρήνη, όπως εκείνη, η κοσμική εις το πάθος του εγωισμού και του μίσους, αλλά εις τον πόλεμον κατ’ αυτών. Η χριστιανική ειρήνη είναι (επίσης διάφορος της κοσμικής) διότι δεν στηρίζεται εις την ανάγκην του άλλου και την εκμετάλλευσιν της ανάγκης υφ’ ημών αλλά εις την αγάπην. Η ειρήνη λοιπόν αυτή, η οποία στηρίζεται εις την ειρήνευσιν με τον εαυτόν μας, εις την αγάπη και ουχί εις την ανάγκην του άλλου είναι βαθυτέρα, ευγενεστέρα, βασικωτέρα πάσης άλλης».
(Αρχιμανδρίτης, Ιωήλ Γιαννακόπουλος.)
Από το βιβλίο: «Ιησούς Χριστός: Βίος, Διδασκαλία, Θαύματα», Α’ τόμος, του Ιερομονάχου Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Ιερόν Δοχειαρίτικον Κελλίον, Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Αγιον Ορος 2011.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
Παράβαλε και:
Και επι γης ειρήνη – προσέγγιση στο Ψαλτήρι.
