Προοίμιον
Κατεπλάγη Ιωσήφ το υπέρ φύσιν θεωρών
και ελάμβανεν εις νουν τον επί πόκον υετόν
εν τη ασπόρω κυήσει σου, θεοτόκε,
βάτον εν πυρί ακατάφλεκτον, ράβδον Ααρών την βλαστήσασαν˙
και μαρτυρών ο μνήστωρ σου και φύλαξ τοις ιερεύσιν εκραύγαζεν˙
«Παρθένος τίκτει και μετά τόκον πάλιν μένει παρθένος».
Οίκοι
α’ Όπερ ορώ νοήσαι ου χωρώ˙ υπέρ νουν γαρ υπάρχει ανθρώπινον˙
πώς πυρ φέρων ο χόρτος ου φλέγεται;
Αμνάς βαστάζει λέοντα, αετόν δε χελιδών και δεσπότην η δούλη˙
γαστρί θνητή θεόν απεριγράπτως
Μαρία εμόν σωτήρα εκόντα φέρει,
ίνα πας τις ερεί˙
«Παρθένος τίκτει και μετά τόκον πάλιν μένει παρθένος»…
Προοίμιον
Έμεινε κατάπληκτος ο Ιωσήφ βλέποντας το υπερφυσικό
και έφερνε στο νου του τη βροχή πάνω στο ποκάρι των μαλλιών,
στην άσπορη κύησή Σου, Θεοτόκε,
τη βάτο στη φωτιά που δεν καιγότανε,
το ραβδί του Ααρών που βλάστησε.
Και δίνοντας μαρτυρία ο μνηστήρας Σου και φύλακας
έλεγε μεγαλόφωνα στους ιερείς:
« Η Παρθένος γεννάει και μετά τη γέννα πάλι μένει παρθένος».
Οίκοι
α’ Αυτό που βλέπω δεν μπορώ να το κατανοήσω,
γιατί βρίσκεται πάνω από νου ανθρώπινο.
Πώς υποφέρει ο χόρτος τη φωτιά και δεν καταφλέγεται;
Η αρνάδα βαστάζει λιοντάρι και η χελιδόνα αητό και η δούλη Δεσπότη.
Σ’ ανθρώπινη μήτρα με τρόπον απερίγραπτο
η Μαρία φέρνει Θεό με τη θέλησή Του, τον Σωτήρα μου,
για να λέγει ο καθένας:
«Η Παρθένος γεννάει και μετά τη γέννα πάλι μένει παρθένος»….
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – κοντάκιον μεθεόρτιον της Χριστού Γεννήσεως.rar
Παράβαλε και:
ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΛΩΔΟΥ, ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ – ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – Κοντάκιον εις Την επαύριον της Χριστού Γεννήσεως.
