Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ονούφριος κατά κόσμον Αντώνιος Μαξίμοβιτς, γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1889 . στην επαρχία του Χόλμ. το 1915 τελείωσε την εκκλησιαστική ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως και το 1915 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε ως εφημέριος σε μία ενορία.
Στις 8 Ιανουαρίου 1923 εξελέγη Επίσκοπος της Οδησσού και ωφέλησε πνευματικά το λαό της πόλεως και ιδιαίτερα τους νέους. Συνελήφθη από το καθεστώς των Μπολσεβίκων το 1924 , αλλά αφέθηκε ελεύθερος, για να περάσει και πάλι την δοκιμασία της συλλήψεως το 1927.
Το 1934 εκλέγεται Επίσκοπος της πόλεως Κούρσκ. Το 1935 μετατίθεται στα Ουράλια και το 1938 δολοφονείται για τη δράση του από ανθρώπους του καθεστώτος. Η αγιοκατάταξή του έγινε το 2000. Η μνήμη του τιμάται στις 19 Μαίου.
Γιατί καταδιώκονται, εξορίζονται και φυλακίζονται οι υπηρέτες του Χριστού;
Απαντάει ο Άγιος ιερομάρτυς και ομολογητής Ονούφριος(1889- 1938) Δέκα χρόνια πριν από το μαρτυρικό του τέλος, ο επίσκοπος Ονούφριος, εξόριστος στα Ουράλια, έγραφε:
«“Μηδέν φοβού α μέλλεις παθείν. ιδού δη μέλλει βαλείν ο διάβολος έξ υμών εις φυλακήν ίνα πειρασθητε, και έξετε θλίψιν ημέρας δέκα, γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τόν στέφανον της ζωής” (Άποκ. 2:10).
»Γιατί καταδιώκονται, εξορίζονται και φυλακίζονται οι υπηρέτες του Χριστού; Όλα αυτά δεν τά παθαίνουν χωρίς τη βούληση του Θεού. Επομένως, τά βάσανά τους είναι δυνατό να τελειώσουν οποιαδήποτε στιγμή, αν το θελήσει ο Θεός. Οι διωγμοί παραχωρούνται για να δοκιμαστεί η πιστότητά μας σ’ Εκείνον. Αν παραμείνουμε σταθερά κοντά Του ως το τέλος, θα πάρουμε ως βραβείο την αιώνια ζωή… Έτσι μάς υπόσχεται ο Κύριος, ο όποιος ποτέ δεν ψεύδεται.
Οι διωγμοί, λοιπόν, των ομολογητών της πίστεως συνεπάγονται την αιώνια χαρά, την ουράνια μακαριότητα…
Να γιατί δεν πρέπει να θλιβόμαστε εμείς, οι υπηρέτες τού Χριστού, επειδή είμαστε σκορπισμένοι σε φυλακές και απόκεντρους τόπους εξορίας. Δεν πρέπει ούτε καν να σκεφτούμε την απαλλαγή από τις ταλαιπωρίες μέ οποιονδήποτε συνειδησιακό συμβιβασμό.
Ο διωγμός είναι σταυρός πού μάς δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό. Πρέπει, λοιπόν, να τον σηκώσουμε πιστοί στο χρέος μας μέχρι θανάτου. »Μην κοιτάς λυπημένα προς τά πίσω. Τράβα μέ θάρρος μπροστά, παραδομένος στο έλεος τού Θεού. Γιατί ο Σωτήρας λέει: “Ουδείς έπιβαλών την χείρα αυτού επ’ άροτρον και βλέπων εις τά οπίσω, εύθετός έστιν εις την βασιλείαν τού Θεού” (Λουκ. 9:62)».
Από το βιβλίο «Άγιοι κατάδικοι.Ρώσοι ιερομάρτυρες και ομολογητές του 20ου αιώνα»Ι.Μ.Παρακλήτου
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Προσκυνητής: 19 Μαϊου 2016
