Τα του μεγάλου και ενδόξου μάρτυρος Αρτεμίου διηγείσθαι μέλλων ανδραγαθήματα και την άθλησιν, την τε άνωθεν αυτού και εκ προγόνων ούσαν ευγένειαν, ώ ιερά πανήγυρις και θεοσύλλεκτον σύστημα, αυτόν εκείνον επικαλούμαι τον μάρτυρα και την επισκιάζουσαν αυτώ χάριν του Πνεύματος, συλλήπτορά μοι γενέσθαι του λόγου και συνεπίκουρον, και αυτούς υμάς εν παρακλήσει ποιούμαι των υμετέρων ευχών προσδεόμενος, ίν’ εύοδόν μοι και απρόσκοπον γένηται τουτί το εγχείρημα και κατευθύνον προς ήνπερ εξώρμησα, του μαρτυρίου αυτού και της ομολογίας διήγησιν. Και μη τις μοι ταύτα εγχειρούντι επιμεμφέσθω, αφορών εις το πρώτον και αρχαίον του θαυμασίου τούτου και αοιδίμου ανδρός υπόμνημα˙ ο γαρ εκείνο συντάξας, ως ο τότε καιρός απήτει και ως είχε δυνάμεως, έγραψε, πολλώ θορύβω και ταραχή των τότε πραγμάτων συνεχομένων. Ου μεν ουν ουδέ αυτός τις ήν των περιεσκεμμένων τε και περί λόγους εσπουδακότων, άλλ’ απλούς τις και απέριττος μόνης της αληθείας πεφροντικώς και το λέγειν όπως ουν στοχαζόμενος, και κατά την παροιμίαν, άκρω δακτύλω της ιεράς των λόγων παιδείας αψάμενος…
Προκειμένου να διηγηθώ τα ανδραγαθήματα και το μαρτύριο του μεγάλου και ενδόξου μάρτυρα Αρτεμίου, και την από την αρχή και από τους προγόνους του ευγενική καταγωγή του, ιερή πανήγυρη και θεόκλητο εκκλησίασμα, επικαλούμαι τον μάρτυρα και τη χάρη του Πνεύματος που τον επισκιάζει, να γίνει βοηθός και συνεπίκουρος στο λόγο μου. Αλλά παρακαλώ και σας τους ίδιους, επικαλούμενος τις προσευχές σας, για να αποβεί εύκολο και απρόσκοπτο αυτό το εγχείρημά μου και να με κατευθύνει στη διήγηση του μαρτυρίου και της ομολογίας του την οποία ξεκίνησα. Και ας μη με κατηγορήσει κανείς που επιχειρώ αυτό, έχοντας υπόψη του το πρώτο και πολύ παλιό υπόμνημα του θαυμάσιου και αοίδιμου αυτού άνδρα. Γιατί ο συντάκτης του υπομνήματος εκείνου, το έγραψε ανάλογα με τις απαιτήσεις της τότε εποχής, και ανάλογα με τη δύναμη που διέθετε, σε εποχή που τα πράγματα πιέζονταν από πολύ θόρυβο και ταραχή. Άλλωστε ούτε εκείνος ήταν κανένας από τους σοφούς και σπουδασμένους στη ρητορική, αλλά ένας απλός και απέριττος, ο οποίος φρόντισε μόνο για την αλήθεια και να μιλά όπως ακριβώς σκεφτόταν, και, όπως λέει η παροιμία, μόλις με την άκρη του δακτύλου του είχε αγγίξει την ιερή σπουδή των λόγων…
