Ο λοχαγός ήτο ενθουσιασμένος δια την διαγωγήν, την οποίαν επεδείκνυον οι ατρόμητοι πολεμισταί του.
-Εύγε! Εύγε παιδιά, τους εφώναζεν αδιακόπως με συγκίνησιν και ενθουσιασμόν.
Αίφνης παραπλεύρως του εις στρατιώτης σηκώνεται όρθιος αποτόμως από το προφυλακτήριόν του.
-Τί κάνεις εκεί, παιδί μου; φωνάζει ο λοχαγός. Θα πας χαμένος.
-Ουφ! Κύριε λοχαγέ, απαντά ο ηρωϊκός μαχητής, από χαμηλά μου φεύγουν πολλές σφαίρες άδικα. Εγώ δεν εννοώ να χάσω καμμία.
Και πυροβολεί.
-Κοίταξε, κύριε λοχαγέ. Τον έρριξα και αυτόν.
-Κύριε λοχαγέ… Να, τον επήρα κι αυτόν… Τον παίρνω και εκείνον!
Και εξηκολούθει πυροβολών με αταραξίαν και ευστοχίαν θαυμαστήν κατά των επιτιθεμένων εχθρών.
Ολίγον μακρύτερα ακούεται μία κραυγή.
-Αχ! πάει και ο Κύπριος! Τον εχάσαμεν και αυτόν!…
Ο λοχαγός στρέφεται προς τα εκεί.
Πράγματι ο Κύπριος ήρως έκειτο κατά γης ψυχορραγών. Η αγνή ψυχή του μαχομένου ορθίου ήρωος έφυγε. Παύει να επικαλήται την προσοχήν του λοχαγού δια τας επιτυχείς βολάς του.
Ήτο ο στρατιώτης αυτός ανήρ κατέχων σπουδαίαν θέσιν εις την Πολιτείαν της Κύπρου.
Ήτο ο Σώζος, ο ηρωϊκός βουλευτής της Κύπρου.
Ε.Π.Φ.
Από το Αναγνωστικό της ΣΤ’ τάξεως του Δημοτικού σχολείου.
Εν Αθήναις 1964
Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
