Η παράσταση μας μεταφέρει έξω από την πόλη, σε βράχους. Σ’ έναν από αυτούς, όπως συνήθιζαν οι Ιουδαίοι, ήταν λαξευμένο το μνήμα του Λαζάρου. Δεσπόζει κι εδώ η μορφή του Χριστού. Βλέπουμε τη θλίψη του, αλλά μαντεύουμε και τη θεότητά του. Την τελευταία προδίδουν, πρώτο, η μεγαλοπρεπής στάση του και, δεύτερο, το γεγονός ότι οι Ιουδαίοι (τους βλέπουμε στη δεξιά ομάδα των προσώπων) κοιτάζουν το Χριστό και όχι το Λάζαρο.
Το ένα χέρι του Κυρίου κρατάει ειλητό και το άλλο με εκφραστική κίνηση εκτείνεται προς το Λάζαρο. Με το πρόσταγμά του ο Λάζαρος ανασταίνεται. Ένας νέος αφαιρεί τις ταινίες κι ένας άλλος σηκώνει την πλάκα του τάφου.
Εντυπωσιακές οι αδελφές του Λαζάρου. Προσκυνούν τον Κύριο έχοντας στα πρόσωπα τους χαραγμένη την άφατη λύπη τους. Ωραία παρατηρήθηκε, πως «όλοι οι εικονιζόμενοι αποτελούν, απλά και μόνο, διαφορετικές αποχρώσεις και ψυχολογικές διαβαθμίσεις του ίδιου συναισθήματος, της ίδιας ψυχολογικής κατάστασης — της βαθειάς ευλάβειας μπροστά στο γεγονός: από την ήρεμη κίνηση των Αποστόλων ως το γεμάτο αυταπάρνηση οδυρμό της Μαρίας» (Εικόνες της κρητικής τέχνης… σ. 364).
Έτσι, η εικόνα μας εκτός από το θεϊκό της στοιχείο έχει και το ανθρώπινο. Άλλες εικόνες, όπως της Αναλήψεως, της Αναστάσεως κ.α. έχουν κρυμμένο το μυστήριό τους και φανερό το συμβολικό τους χαρακτήρα. Εδώ τα πράγματα είναι κατανοητά και φανερά. Ο Ουσπένσκη που λέει αυτά, συνοψίζει’ «Η εικόνα μεταδίδει την εξωτερική, φυσική πλευρά του θαύματος, κάνοντάς την προσιτή στην ανθρώπινη αντίληψη και έρευνα, όπως όταν τελέστηκε το θαύμα και όπως ακριβώς αναφέρεται στα Ευαγγέλια».
Η παράσταση συγκινεί με τα πρόσωπα των Εβραίων που έτρεξαν να παρηγορήσουν τις πονεμένες αδελφές του Λαζάρου. Γίνονται αυτόπτες μάρτυρες του θαύματος και πολλοί «θεασάμενοι α εποίησεν ο Ιησούς, επίστευσαν εις αυτόν».
Η εικόνα της εγέρσεως του Λαζάρου μας προτρέπει να θυμηθούμε τα βαρυσήμαντα λόγια του Κυρίου’ «Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται’ και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ίω. 11, 25-26).
Ο μυστικός κόσμος τῶν Βυζαντινῶν εἰκόνων, Εκδόσεις, Αποστολικής Διακονίας της Εκκλ. της Ελλάδος, Αθήναι 1995
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Αγία Ζώνη.gr: 07 Απριλίου 2017
