Αλλά δεν θα αποσιωπήσω και αυτό, το οποίο ο δούλος του Θεού Πρόβος, που προαναφέραμε,1 συνήθιζε να διηγείται για την αδελφή του, ένα μικρό κορίτσι ονόματι Μούσα. Μια νύχτα εμφανίσθηκε σε αυτήν σε όραμα η Παναγία Θεοτόκος Παρθένος Μαρία και της έδειξε μερικές συνομήλικές της κόρες με λευκά ενδύματα. Καθώς εκείνη επιζητούσε να αναμιχθεί μέσα σε αυτές, αλλά δεν τολμούσε να τους προσκολληθεί, η μακαρία Αειπάρθενος Μαρία την ρώτησε, αν ήθελε να είναι μαζί με αυτές και να ζει στην υπηρεσία Της. Η κοπέλα της είπε: «Θέλω». Τότε Αυτή αμέσως της έδωσε παραγγελία, στο εξής να μην κάνει τίποτε το επιπόλαιο και παιδικό και να απέχει από γέλια και παιχνίδια, γνωρίζοντας εξάπαντος πως θα ερχόταν στην ακολουθία Της ανάμεσα σε αυτές τις παρθένες, που είχε δει, σε τριάντα μέρες.2
Σαν τα είδε αυτά, η κοπέλλα άλλαξε σε όλα της τα ήθη, και με μια αποφασιστική χειρονομία σοβαρότητας αποτίναξε από πάνω της κάθε ελαφρότητα της παιδικής ζωής. Καθώς οι γονείς της θαύμαζαν που είχε αλλάξει και την ρωτούσαν, αυτή τους ανέφερε το περιστατικό, τι την πρόσταξε η μακαρία Θεοτόκος, και τους γνωστοποίησε ποιαν ημέρα επρόκειτο να πάει στην ακολουθία Της.
Είκοσι πέντε μέρες αργότερα προσεβλήθη από πυρετό. Την τριακοστή ημέρα, όταν πλησίασε η ώρα της εξόδου της, αντίκρυσε να έρχονται προς αυτήν η μακαρία Θεοτόκος μαζί με τις κόρες, που είχε δει στο όραμα. Η Παναγία την κάλεσε, κι αυτή απαντώντας άρχισε να φωνάζει με καθαρή τη φωνή και χαμηλωμένο από σεβασμό το βλέμμα: «Να, Κυρία μου, έρχομαι. Να, Κυρία μου, έρχομαι». Και με τις κουβέντες αυτές παρέδωσε το πνεύμα, και βγήκε από το παρθενικό σώμα της, για να κατοικήσει με τις άγιες παρθένες.
ΠΕΤΡΟΣ. Έτσι όπως το ανθρώπινο γένος έχει υποκύψει σε πολλά και αναρίθμητα πάθη, μου λέει ο λογισμός πως το μεγαλύτερο μέρος της επουρανίου Ιερουσαλήμ 3 πρόκειται να γεμίσει κυρίως από παιδιά και νήπια.
Υποσημειώσεις.
1. Βλ. 13, 1. Πρόκειται για τον ανηψιό, όχι τον θείο τον επίσκοπο Ρεάτε.
2. Τριάντα μέρες, αντί για σαράντα που αναμενόταν φυσιολογικότερα κατά τη δική μας παράδοση, για το οποίο βλ. και 14, 4 και κυρίως 57, 8-16.
3. Βλ. Εβρ. 12, 22
Από το βιβλίο: Βίοι αγνώστων Ασκητών: Αγίου Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, του επικαλουμένου Διαλόγου. Εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις υπό Ιωάννου Ιερομ.
Εκδότης, Ιερά Σκήτη Αγίας Αννης – Αγιον Ορος. Ιούνιος 2020.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
