Θέλω καὶ κάτι ἐπὶ πλέον νὰ ἐπισημάνω γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία, γιὰ τὴ στιγμὴ τοῦ «Ἄξιόν ἐστι».
Εκείνη τὴν ὥρα νὰ προσέχουμε τὸν λογισμό μας καὶ νὰ σταυρώνουμε ὅλο τὸ σῶμα μας, διότι εἶναι παρὼν ὁ Θεός. Εκείνη τὴν ὥρα ἀποκαλύπτει πολλὰ πράγματα ὁ Θεὸς καὶ πολύ μᾶς ἐνισχύει. Ἐκείνη τὴν ὥρα ἐπισκιάζει ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ἡ δὲ Παναγία ὅλα τὰ ἐξορκίζει εἴτε πειρασμὸ εἴτε ἄρρωστια. Στο «ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας Ἄχράντου» νὰ σταυρώνουμε τὸν νοῦ μας, ὅπου πονᾶμε καὶ νὰ μνημονεύουμε ὀνόματα ἀρρώστων, ἁμαρτωλῶν, φυλακισμένων καὶ ὅσων ἀνθρώπων ἔχουν ἀνάγκη.
Τὴν ὥρα ποῦ εὔχεται ὁ ἱερεύς καὶ λέει: «Μνήσθητι Κύριε… ζώντων καὶ τεθνεώτων» νὰ γονατίζουμε, ἂν μποροῦμε -καὶ οἱ ἐκκλησιαστικὲς- καὶ νὰ προσευχόμαστε γιὰ ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Κάποτε εἶχε ἔρθει ὁ κύριος, πού χάρισε στὸ Μοναστήρι τὰ βιβλία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Εἶχε ἕνα ἐπίμονο πονοκέφαλο καὶ εἶχε ξοδέψει πολλὰ χρήματα στοὺς γιατρούς, χωρὶς νὰ βρῆ θεραπεία. Ἄκουσε λοιπὸν σὲ μία Θεία Λειτουργία φωνὴ πού τοῦ εἶπε: «Τὴν ὥρα πού θὰ λέη ὁ ἱερεύς τὸ “ἐξαιρέτως”, νὰ σταυρώσης τὸν πόνο σου». Αὐτὸ ἦταν, σταυρώθηκε καὶ πέρασε.
Ἔρχεται καὶ ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή! Νὰ τὴ διέλθωμε μὲ πίστη, μὲ πολλὴ ἀγάπη, μὲ ὑπομονές, μὲ πολὺ ἀγώνα πνευματικό, γιὰ νὰ φθάσουμε καὶ στὴν ἁγία Ἄνασταση.
Από το βιβλίο: Λόγια Καρδιᾶς. 2013.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Αγία Ζώνη.gr: 09 Μαρτίου 2024
