Οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα την 6η Απριλίου του 1941. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, είχαν εξαπολύσει παντού μια φοβερή τρομοκρατία, διότι ο λαός μας αντιστεκόταν γενναία με ποικίλους τρόπους.
Το περιστατικό που ακολουθεί είναι πραγματικό. Μας το έστειλε αναγνώστριά μας από τη Λαμία. Φανερώνει και αυτό τα αισθήματα φιλαλληλίας, αλλά και ακατάβλητου θάρρους του λαού μας.
Στην πέτρινη σκάλα του σπιτιού ακούστηκε η μπότα του Γερμανού. Φόβος και τρόμος κατείχε τις ψυχές των ανθρώπων κι εκείνη την περίοδο της Κατοχής. Οι Γερμανοί καταζητούσαν άτομα, τα οποία, σύμφωνα με πληροφορίες και υποψίες, μετέφεραν όπλα και πολεμοφόδια.
Κάποια υποψία ή κατάδοση είχαν ίσως και για την οικογένεια αυτή, οικογένεια πιστών, ευσεβών ανθρώπων, ανθρώπων του Θεού. Τρανταχτό ακούστηκε το χτύπημα στην πόρτα. «Κύριε, βοήθησε, φώτισε, σώσε», ικέτευσε η οικοδέσποινα. Αν ο Γερμανός μπει και ψάξει, θα βρει οπωσδήποτε μια κρυμμένη γυναίκα, η οποία κατέφυγε στο γνωστό της σπίτι, για να σωθεί. Να την έδιωχναν; Βεβαία η σύλληψη και η τιμωρία της, θάνατος. Να την κρατήσουν; Κίνδυνος για τα περισσότερα άτομα της οικογένειας. Την κράτησαν όμως, με την ελπίδα ότι ο Θεός θα βοηθούσε να μην την αναζητήσουν οι Γερμανοί εκεί κι ότι γρήγορα θα βρισκόταν τρόπος, μεταμφιεσμένη, να φυγαδευθεί σε ασφαλέστερο μέρος.
Τώρα ο Γερμανός έξω από την πόρτα ξαναχτυπάει. Η νοικοκυρά κάνει το σταυρό της. Δεν θέλει να πει ψέμα με κανένα τρόπο. Ανοίγει. Ο Γερμανός ξέρει ωστόσο ελληνικά και το επίθετο της καταζητούμενης.
–«Είναι εδώ η τάδε;», ρωτάει. Θαρρετά, προσποιητά άφοβα, με υψωμένη φωνή η νοικοκυρά απαντά:
«Περάστε να δείτε»!
Και συγχρόνως κάνει τόπο να περάσει ο εχθρός. Θαύμα, επέμβαση του Θεού! Ο Γερμανός κάνει στροφή και φεύγει. Η μπότα του ακούγεται και πάλι στην πέτρινη σκάλα. Τώρα δεν προκαλεί φόβο, αλλά συνοδεύεται με δοξολογία κι ευχαριστία εκ μέρους όλης της οικογένειας και της καταζητούμενης.
Από το περιοδικό: «Η δράση μας», τεύχος Απριλίου 2010.
