Ο ευαγγελιστής Λουκάς καταγόταν από την Αντιόχεια, και η εθνικότητα του ήταν ελληνική. ο Απ. Παύλος μας πληροφορεί ότι το επάγγελμα του Λουκά ήταν γιατρός. Επίσης, γνώριζε να ζωγραφίζει, και όπως είναι γνωστό, σ’ αυτόν αποδίδονται οι εικόνες της Παναγίας, από τις οποίες μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου . ο Ευαγγελιστής Λουκάς μπορεί να μην υπήρξε ένας από τους δώδεκα Αποστόλους, έδρασε όμως ως Απόστολος, όπως και οι δώδεκα. Διότι έλαμψε σαν άριστος συνεργάτης της διακονίας του Απ. Παύλου. Αυτό φαίνεται κατά τη δεύτερη φυλάκιση του Απ. Παύλου στη Ρώμη, όταν ο ίδιος στη δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή του (κεφ. δ’, στιχ. 11) γράφει: «Λουκάς εστί μόνος μετ’ εμού». Μόνος ο Λουκάς είναι μαζί μου. Δηλαδή τον προβάλλει σαν παράδειγμα τέλειας αφοσίωσης, στον αγώνα του για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Επίσης, ο Λουκάς έγραψε το τρίτο κατά σειρά Ευαγγέλιο στην Καινή Διαθήκη, καθώς και τις Πράξεις των Αποστόλων, που αποτελούν υπηρεσία ανυπολόγιστα μεγάλης αξίας.
Σύμφωνα με διάφορες πηγές, ο Θείος Λουκάς μετά το θάνατο του Απ. Παύλου, δίδαξε το Ευαγγέλιο στη Δαλματία, Ιταλία, αρχαία Γαλλία, Αχαΐα και Βοιωτία. Λέγεται ότι εκοιμήθη με μαρτυρικό θάνατο, και το 357, το λείψανο του μετακομίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό των Αγίων Αποστόλων.
Περισσότερα στοιχεία για το συναξάριον της ημέρας μπορείτε να βρείτε στον ιστοχόρο:
http://www.pigizois.net/sinaxaristis
Ιερά Λείψανα του Ευαγγελιστού Λουκά
Η ζωγραφική Χειρ του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά και ο Ιερός του Όνυξ, είναι δύο από τα σπουδαιότερα κειμήλια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά αποτελείται από τμήμα της ζωγραφικής του χειρός, από τον αγκώνα μέχρι το μετακάρπιο. Φυλάσσεται σε αργυρή οστεοθήκη ομοιόσχημη του τμήματος του χεριού του. Φυλάσσεται ακόμα και ένας Όνυχας του Αγίου, μέσα σε ασημένιο κέλυφος που φέρει θυρίδα.
Το Ιερό κειμήλιο διατηρείται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Του Νέου (του εν Βουνένοις) στην Καρίστα Κλειτσού Ευρυτανίας από το 1358, και έφτασε εκεί, στην τότε Ιερά Μονή, από έναν Αξιωματικό του Νικηφόρου του Β’, ο οποίος το έφερε μαζί του από την Κωνσταντινούπολη, «όπλο» του στις μάχες εναντίον των ασύντακτων ομάδων των Αλβανών. Ο Νικηφόρος ηττήθηκε, και για να μη χαθεί το Ιερό Λείψανο, ο αξιωματικός του το άφησε στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα, και μας φωτίζει με τη χάρη του.
Επιμέλεια κειμένου, Δημήτρης Δημουλάς.
Υμνολογική εκλογή.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΌΝ
Απολυτίκιον. Ήχος γ’.
Απόστολε Άγιε, και Ευαγγελιστά Λουκά, πρέσβευε τω ελεήμονι θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Απόστολε άγιε και ευαγγελιστή Λουκά, πρέσβευε στον ελεήμονα Θεό, να δωρίσει άφεση αμαρτιών στις ψυχές μας.
Έτερον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε. Γερασίμου.
Ακέστωρ σοφώτατος, ιερομύστα Λουκά, ζωγράφος πανάριστος, της Θεοτόκου Μητρός, εδείχθης Απόστολε» έγραψας μάκαρ λόγους, δια Πνεύματος θείου’ έδωκας εννοήσαι, συγκατάβασιν άκραν, Χρι¬στού της παρουσίας» διό πρέσβευε σωθήναι ημάς.
Ιατρός και θεραπευτής σοφώτατος αναδείχθηκες, Λουκά, συ που γνώρισες τα ιερά Μυστήρια του Θεού, και πανάριστος ζωγράφος της Θεοτόκου μητέρας, απόστολε. Με τον φωτισμό του Θείου Πνεύματος έγραψες λόγους σοφούς, μακάριε, έδωσες στους ανθρώπους να κατανοήσουν την συγκατάβαση της παρουσίας του Χριστού. Γι’ αυτό πρέσβευε στο Χριστό για τη σωτηρία μας.
Έτερον. Ήχος πρώτος. Της ερήμου.
Λουκάν τον θεηγόρον και του Παύλου συνέκδημον, και ευαγγελίου του τρίτου, συγγραφέα θεόπνευστον, εν ύμνοις τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού’ τω φωτί γαρ
του Κυρίου καταυγασθείς, μετέδοκεν φώς τω κόσμω’ γράψας τας θαυμαστάς παραβολάς, σύστασςιν Εκκλησίας τε, τη επελεύσει του Πνεύματος ιστορησάμενος.
Ας τιμήσουμε με ύμνους οι πιστοί τον θεοφόρο υπηρέτη του Χριστού, τον Λουκά, που για το Θεό εκήρυττε, ήταν συνοδοιπόρος του Παύλου, και θεόπνευστος συγγραφέας του τρίτου ευαγγελίου. Γιατί αφού καταυγάσθηκε από το φως του Χριστού, έδωκε φως στον κόσμο γράφοντας τις θαυμαστές παραβολές, και περιγράφοντας την δημιουργία και σύσταση της Εκκλησίας.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Κάθισμα. Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Ως συνέκδημος Παύλου αναδειχθείς, τους ποικίλους κινδύνους καρτερικώς, υπέμεινας πανεύφημε, του Κυρίου Απόστολε» και τον δρόμον αθλήσει, τελέσας της πίστεως, συν αυτώ εν υψίστοις, ευ¬φραίνει μακάριε» όθεν και τω κόσμω, το Χριστού Ευαγγέλιον, κηρύξας εφώτισας,
την υφήλιον άπασαν, Λουκά πανσεβάσμιε. Πρέσβευε
Χριστώ τω θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.
Συνοδοιπόρος του Παύλου αναδείχθηκες, υπέμεινες τους ποικίλους κινδύνους με υπομονή, συ ο πασίγνωστος Απόστολος του Κυρίου, και αφού τελείωσες τον δρόμο της πίστεως με τον αγώνα, τώρα χαίρεσαι στους ουρανούς μαζί Του, μακάριε. Έτσι, αφού κήρυξες το Ευαγγέλιο του Χριστού σ’ όλο τον κόσμο, φώτησες την υφήλιο, Λουκά πανσεβάσμιε. Τώρα πρέσβευε λοιπόν στον Χριστό και Θεό να χαρίζει άφεση αμαρτιών σε όσους από τα βάθη της καρδιάς τιμούν την αγία σου μνήμη.
Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Μαθητής γενόμενος του θεού Λόγου, συν τω Παύλω άπασαν, εφωταγώγησας την γήν, και
την αχλύν απεδίωξας, το θείον γράψας, Χριστού Ευαγγέλιον.
Αφού έγινες μαθητής του Θεού Λόγου μαζί με τον απόστολο Παύλο, φωταγώγησες όλη την γη και διέλυσες το σκοτάδι της απιστίας με τη συγγραφή του θείου Ευαγγελίου σου.
Ο Οίκος
Ως ιατρός και μαθητής Λουκά ηγαπημένος, μυστική χειρουργία, τα πάθη της ψυχής μου και
τα του σώματος ομού ίασαι, και δός μοι κατά πάντα ευεκτείν, και σου την παναοίδιμον γηθόμενος γεραίρειν πανήγυριν’ όμβροις τε δακρύων, αντί μύρων το σεπτόν σου και πάντιμον σώμα καταβρέχειν’ ως στήλη γαρ ζωής εγγεγραμμένη τω ναω τω θαυμαστώ των Αποστόλων, πάσιν εκφωνεί, καθάπερ και συ το πρώτον, το θείον γράψας Χριστού Ευαγγέλιον.
Ως ιατρός και μαθητής αγαπημένος του Χριστού, Λουκά, θεράπευσε τα πάθη της ψυχής και του σώματός μου με μυστική χειρουργική επέμβαση, χαρίζοντας μου κατά πάντα υγεία. Δος μου να τιμώ την πανένδοξη σου μ΄νημη και πανήγυρη με χαρά, και να σου προσφέρω αντί για μύρα τη βροχή των δακρύων μου στο πάντιμο και ιερό σου σώμα. Γιατί και τώρα, σαν ζωντανή στήλη στον θείο ναό των αποστόλων, εκφωνείς το θείο ευαγγέλιο του Χριστού, που έγραψες παλαιώτερα.
Συναξάριον
Τη ΙΗ’ του αυτού μηνός (Οκτωβρίου), μνήμη του αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά.
Στίχοι.
Εις Εμμαούς βλέπειν σε καν πριν ειργόμην,
(Λουκάς λέγει), τρανώς σε νυν, Χριστέ, βλέπω.
Ογδοάτη δεκάτη πέρατος βίου έμμορε Λουκάς.
Αν και στην πορεία προς τους Εμμαούς δεν μπορούσα να Σε δω, λέγει ο Λουκάς, τώρα Σε βλέπω κατακάθαρα.
Κατά την δεκάτη ογδόη ο Λουκάς βρήκε το τέλος του βίου.
Τη αυτή ημερα, μνήμη του αγίου Μάρτυρος Μαρίνου του γέροντος.
Στίχοι.
Γέρων Μαρίνος εξελέγχει γραύν πλάνην,
Τόλμη νεάζων, και τελειούται ξίφει.
Ο γέροντας Μαρίνος ελέγχει τη γερασμένη πλάνη και σαν νέος τολμά και αντιμετωπίζει το τέλος της ζωής του από το ξίφος και γίνεται τέλειος.
Τη αυτή ημέρα μνήμη του οσίου Πατρός ημών Ιουλιανού, του εν τω Ευφράτη.
Στίχοι.
Εκ του παρατρέχοντος ως όναρ βίου,
Ιουλιανός ασμένος παρατρέχει.
Ο Ιουλιανός παρατρέχει ευχαρίστως τη ζωή που τρέχει σαν όνειρο.
Ο άγιος Μνάσων, Επίσκοπος Κύπρου, και οι άγιοι Τεσσαράκοντα Παίδες, ξίφει τελειούνται.
Στίχοι.
Ως πύργος ενδούς, την κάραν κλίνας Μνάσων
Πτώσιν προ της γης την από ξίφους μένει.
Παίδων διπλή τέθνηκεν εικάς εκ ξίφους,
Τιμώσα Χριστόν τον διπλούν κατ’ ουσίαν.
Σαν πύργος που υποχωρεί έκλινε το κεφάλι του ο Μνάσων, περιμένοντας την πτώση του στη γη από το ξίφος.
Η διπλή εικοσάδα των παιδιών πέθανε από το ξίφος, τιμώντας τον Χριστό, τον διπλό ως προς τις φύσεις.
Μνήμη των αγίων νεοφανών Μαρτύρων Γαβριήλ και Κερμιδώλη των εν Αιγύπτω αθλησάντων εν έτει 1522.
Στίχοι.
Κερμιδώλης και Γαβριήλ οι δύο
αθλούσιν άμα και στεφανούνται άμα.
Ο Κερμιδόλης και ο Γαβριήλ και οι δύο αγωνίζονται μαζί, και στεφανώνονται και οι δύο μαζί.
Μνήμη των οσίων Πατέρων ημών Συμεών και Θεοδώρου, και της Οσίας Ευφροσύνης, των την Αγίαν και θεομητορικήν εικόνα ευρόντων και την του Μεγάλου Σπηλαίου Μονήν συστησαμένων.
Στίχοι.
Συμεών, Θεόδωρος και Ευφροσύνη,
θεράποντες ώφθησαν της Θεοτόκου.
Ο Συμεών και ο Θεόδωρος και η Ευφροσύνη αναδείχθηκαν υπηρέτες της Θεοτόκου.
Ταις αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο θεός, ελέησον ημάς.
Αμήν.
Εξαποστειλάριον. Τοις Μαθηταίς.
Λουκά Χριστού Απόστολε, μύστα των απορρήτων, και των εθνών Διδάσκαλε, μετά Παύλου
του θείου, και της αγνής Θεοτόκου, ης την θείαν εικόνα, εκ πόθου ανιστόρησας, εκδυσώπει θεόπτα, υπέρ ημών, των μακαριζόντων σε και τιμώντων, την ιεράν σου κοίμησιν, πάνσοφε μυστολέκτα.
Λουκά, απόστολε του Χριστού, και μύστη των απορρήτων μυστηρίων του Θεού, που εκήρυξες στα έθνη, μαζί με τον θείο Παύλο και την αγνή Θεοτόκο, της οποίας την ιερή εικόνα με πόθο από τα βάθη της ψυχής σου ιστόρισες, παρακάλεσε συ που τώρα βλέπεις τον Θεό για μας, που σε μακαρίζουμε και τιμούμε την μνήμη σου, πάνσοφε κήρυκα των Θείων Μυστηρίων.
Δόξα των αίνων. Ήχος Δ.
Δαυιτικώς συνελθόντες οι πιστοί εν άσμασι, τω μυστικώ ρήτορι του Λόγου, Λουκά εκβοήσωμεν’
η γλώσσα σου κάλαμος γραμματέως εδείχθη, Χριστού του οξυγράφου, ωραίζουσα τας όψεις, προς την γνώσιν των εθνών, της θείας επιγνώσεως, εν η ανεκήρυξας το Ευαγγέλιον, και των συναποστόλων σου τας Πράξεις συνεγράψω. Διό παριστάμενος τη Τριάδι και θεώ, πρέσβευε υπέρ των ψυχών ημών.
Ελάτε, ας συγκεντρωθούμε οι πιστοί, και με δαυιτικούς ψαλμούς ας εκβοήσουμε στον ρήτορα των Μυστηρίων του Θεού: Η γλώσσα σου αναδείχθηκε κάλαμος γραμματέως τελείου και οξυγράφου, του Κυρίου μας, παρουσιάζοντας κατά τον καλύτερο τρόπο τη ζωή και τα θαύματα του Χριστού και των συναποστόλων σου, για να τα γνωρίσουν τα έθνη. Γι’ αυτό τώρα που βρίσκεσαι κοντά στον Τριαδικό Θεό, πρέσββευε για τις ψυχές μας.
Μεγαλυνάρια. Εκ της φιλάδος.
Χαίροις ο θεόσοφος συγγραφεύς, του Ευαγγελίου, πνευματέμφορος ερμεινεύς, αληθής ακέστωρ, της απιστίας νόσων, Λουκά λουτρού του θείου, χρίσει ιώμενος.
Χαίρε Λουκά, ο Θεόσοφος συγγραφεύς του ευαγγελίου, ο Πνευματοκίνητος ερμηνευτής των μυστηρίων του Θεού, ο αληθινός ιατρός και θεραπευτής της αρρώστιας της απιστίας, την οποία θεράπευες με το θείο λουτρό.
Μακαρίζομέν σου την δεξιάν, Λουκά θεηγόρε, δι’ ής έχομεν οι πιστοί, τας του Θείου Λόγου, δυττάς αγίας Πλάκας, και την σεπτήν εικόνα, της θεομήτορος.
Μακαρίζουμε το δεξί σου χέρι, Θεοκήρυκα Λουκά, το οποίο έγραψε τις δύο πλάκες, δηλαδή το ευαγγέλιο και τις πράξεις των αποστόλων, που μας μεταφέρουν το λόγο του Θεού, αλλά και ιστόρισε την ιερή εικόνα της Θεομήτορος.
Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.
Τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της Θείας Λειτουργίας.
Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας.
Προς Κολοσσαείς επιστολή Παύλου: Δ. 5 – 11, 14 – 18.
Αδελφοί, εν σοφία περιπατείτε προς τους έξω, τον καιρόν εξαγοραζόμενοι. Ο λόγος υμών πάντοτε εν χάριτι, άλατι ηρτυμένος, ειδέναι πώς δεί υμάς ενί εκάστω αποκρίνεσθαι.
Τα κατ’ εμέ πάντα γνωρίσει υμίν Τυχικός ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος και σύνδουλος εν Κυρίω, όν έπεμψα προς υμάς εις αυτό τούτο, ίνα γνώ τα περι υμών και παρακαλέση τας καρδίας υμών, σύν Ονησίμω τω πιστώ και αγαπητώ αδελφώ, ός εστιν εξ υμών. Πάντα υμίν γνωριούσι τά ώδε.
Ασπάζεται υμάς Αρίσταρχος ο συναιχμάλωτός μου, και Μάρκος ο ανεψιός Βαρνάβα, περί ού ελάβετε εντολάς: εάν έλθη προς υμάς, δέξασθε αυτόν, και Ιησούς ο λεγόμενος Ιούστος, οι όντες εκ περιτομής. Ούτοι μόνοι συνεργοί εις την βασιλείαν του Θεού, οίτινες εγενήθησάν μοι παρηγορία. Ασπάζεται υμάς Λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός και Δημάς. Ασπάσασθε τους εν Λαοδικεία αδελφούς και Νυμφάν και την κατ’ οίκον αυτού εκκλησίαν” και όταν αναγνωσθή παρ’ υμίν η επιστολή, ποιήσατε ίνα και εν τη Λαοδικέων εκκλησία αναγνωσθή, και την εκ Λαοδικείας ίνα και υμείς αναγνώτε. Και είπατε Αρχίππω, βλέπε την διακονίαν ήν παρέλαβες εν Κυρίω, ίνα αυτήν πληροίς. Ο ασπασμός τη εμή χειρί Παύλου. μνημονεύετέ μου των δεσμών. Η χάρις μεθ’ υμών, αμήν.
Απόδοση.
Αδελφοί, σ’ εκείνους που δεν είναι μέλη της εκκλησίας, να φέρεστε με σύνεση, και να επωφελείστε από κάθε ευκαιρία. Τα λόγια σας να είναι πάντα γεμάτα χάρη κι όχι ανούσια. Να ξέρετε πώς πρέπει να αποκρίνεστε στον καθένα.
Τα νέα μου θα σας τα πει ο Τυχικός, ο αγαπητός αδελφός και πι¬στός συνεργάτης, δούλος του Κυρίου όπως κι εγώ. Γι’ αυτό ακριβώς σας τον έστειλα, για να μάθει τα νέα σας και να ενισχύσει τις καρδιές σας, μαζί με τον Ονήσιμο, τον πιστό κι αγαπητό αδελφό, το συμπα¬τριώτη σας• αυτοί θα σας δώσουν πληροφορίες για όσα συμβαίνουν εδώ.
Σας στέλνουν χαιρετισμούς ο Αρίσταρχος, που είναι φυλακισμένος μαζί μου, κι ο Μάρκος, ο ανιψιός του Βαρνάβα — για τον οποίο πήρατε οδηγίες να τον καλοδεχτείτε όταν έρθει — κι ο Ιησούς, που λέγεται και Ιούστος. Αυτοί είναι οι μόνοι από τους εξ Ιουδαίων χριστια¬νούς που συνεργάστηκαν μαζί μου στη διάδοση της βασιλείας του Θεού, και στάθηκαν η παρηγοριά μου. Σας χαιρετά ο αγαπητός μου γιατρός Λουκάς κι ο Δημάς. Δώστε τους χαιρετισμούς μου στους χριστιανούς της Λαοδίκειας, καθώς και στον Νυμφά και στην εκκλησία που συναθροίζεται στο σπίτι του. Όταν διαβάσετε αυτή την επιστολή, στείλτε την να διαβαστεί και στην εκκλησία των Λαοδικέων, κι εσείς φροντίστε να πάρετε την επι¬στολή που έστειλα στη Λαοδίκεια, για να τη διαβάσετε. Πείτε στον Άρχιππο: «Πρόσεχε να εκπληρώσεις στο ακέραιο το διακόνημα που σου ανέθεσε ο Κύριος».
Σας στέλνω κι εγώ ο Παύλος χαιρετισμό, γραμμένο με το ίδιο μου το χέρι. Μην ξεχνάτε στις προσευχές σας τα δεσμά μου. Η χάρη του Θεού ας είναι μαζί σας. Αμήν.
Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Λουκάν: Ι. 16 – 21.
Είπεν ο Κύριος: ο ακούων υμών εμού ακούει, και ο αθετών υμάς εμέ αθετεί, ο δέ εμέ αθετών αθετεί τον αποστείλαντά με.
Υπέστρεψαν δέ οι εβδομήκοντα μετά χαράς λέγοντες: Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί σου. Είπε δέ αυτοίς: εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. Ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων και επι πάσαν την δύναμιν του εχθρού, και ουδέν υμάς ου μή αδικήση. Πλήν εν τούτω μή χαίρετε, ότι τα πνεύματα υμίν υποτάσσεται” χαίρετε δέ ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς. Εν αυτή τη ώρα ηγαλλιάσατο τω πνεύματι ο Ιησούς και είπεν: εξομολογούμαί Σοι, πάτερ, κύριε του ουρανού και της γής, ότι απέκρυψας ταύτα απο σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις. Ναί, ο πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν σου.
Απόδοση.
Είπε ο Κύριος: όποιος ακούει εσάς, ακούει εμένα• όποιος απορρίπτει εσάς, απορ¬ρίπτει εμένα• κι όποιος απορρίπτει εμένα, απορρίπτει αυτόν που μ’ έστειλε».
Όταν γύρισαν πίσω οι εβδομήντα μαθητές, έλεγαν γεμάτοι χα¬ρά: «Κύριε, ακόμη και τα δαιμόνια μας υπακούν όταν τα προ¬στάζουμε στο όνομά σου». Κι ο Ιησούς τους είπε: «Εγώ έχω δει το σατανά να πέφτει από τον ουρανό σαν αστραπή. Σας έχω δώσει εξουσία να πατάτε πάνω σε φίδια και σκορπιούς, και να κυριαρχείτε πάνω σ’ όλη τη δύναμη του εχθρού• τίποτε δε θα σας βλάψει. Μη χαίρεστε όμως γιατί σας υπακούν τα δαιμονικά πνεύματα• μάλλον να χαίρεστε που τα ονόματά σας έχουν γραφτεί στον ουρανό».
Εκείνη τη στιγμή ο Ιησούς ένιωσε μέσα του αγαλλίαση, και είπε: «Σ’ ευχαριστώ Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, γιατί αυτά που απέκρυψες από τους σοφούς και τους συνετούς τα φανέρωσες στους ταπεινούς. Ναι, Πατέρα μου, αυτό έγινε γιατί έτσι το θέλησες».
Σημείωση. Η εν λόγω Ευαγγελική Περικοπή «χρησιμοποιείται» μόνον όταν η τυπική διάταξη το απαιτεί.
Επιμέλεια κειμένων Ιωάννης Τρίτος.
