Λέγεται ότι η σφραγίς που βάζομε στα πρόσφορα έχει τυπώσει τρεις αμνούς, επειδή την Μεγάλη Τεσσαρακοστή χρειάζονται τρεις, ένας δια την Κυριακή που γίνεται η λειτουργία και οι άλλοι δύο δια τας Προηγιασμένας που γίνονται κατά το διάστημα της εβδομάδος. Είναι ορθή η ερμηνεία αυτή;
Στην σφραγίδα που εκτυπώνεται επάνω στα πρόσφορα υπάρχουν συνήθως τρεις αμνοί, δηλαδή τρία τετράγωνα με σταυρό, στις τέσσαρες γωνίες των οποίων αναγράφεται το ΙΣ- ΧΣ- ΝΙ- ΚΑ. Λέμε «συνήθως» γιατί εκτός απ’ αυτού του τύπου την σφραγίδα χρησιμοποιείται και άλλη με ένα μόνο αμνό χωρίς τις μερίδες της Θεοτόκου και των εννέα ταγμάτων.
Νομίζω πως η μόνη ορθή ερμηνεία, που μπορεί να δοθή στην απορία γιατί εικονίζονται τρεις αμνοί, είναι η πρακτική ανάγκη, που ενδεχομένως θα παρουσιασθή. Ή δηλαδή ο μεσαίος αμνός να είναι για κάποιο λόγο ακατάλληλος για να χρησιμοποιηθή στην θεία λειτουργία, αν είναι δηλαδή σβυσμένη η σφραγίς του ή αν έχη κάποιο εξόγκωμα ή αν έχη δημιουργηθή κάποια εσωτερική φυσαλλίς κατά το ψήσιμο του άρτου, ή και αν από μία εξαγωγή του καταστραφή. Πρόκειται δηλαδή για τρεις αμνούς, από τους οποίους μπορεί ο ιερεύς να εκλέξη τον καταλληλότερο, ή να έχη τους δύο για εφεδρικούς σε περίπτωσι που αυτός που εξήχθη αποδειχθή ακατάλληλος για την θεία λειτουργία. Η προτεινόμενη ερμηνεία πρέπει να αποκλεισθή, γιατί οι αμνοί που προορίζονται για τις λειτουργίες των Προηγιασμένων εξάγονται απαραιτήτως από διαφορετικές προσφορές. Ουδέποτε από τον ίδιο άρτο εξάγονται περισσότεροι του ενός αμνοί.
Από το βιβλίο του αειμνήστου Καθηγητού της Θεολογικής σχολής του Α.Π.Θ., Ιωάννου Μ. Φουντούλη: Απαντήσεις εις Λειτουργικάς απορίας. Τόμος Α’. ΣΤ’ έκδοσις.
Εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήναι, 1991.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
