Κίνηση ζωής.

Τοσο όμοια, αλλά και τόσο διαφορετικά!
Και τα δύο ξεκινάνε τη ζωη τους…
Και τα δύο σπεύδουν να μεγαλώσουν, να κατακτήσουν τον κόσμο.

Στον ειρηνικό περίγυρο του ενός, άνεση, φιλικότητα.
Στον παντέρημο από τον πόλεμο περίγυρο του άλλου, μοναξιά, ανάγκη, χαλάσματα.
Ο πρώτος ανάλαφρα βλέπει να κρατάνε ακόμα τα βάρη του οι άλλοι. Δεν δείχνει να νοιάζεται για κάτι, να φοβάται, να αγωνιά.
Ο δεύτερος φορτωμένος, με το φόβο στο βλέμμα του ανάμικτο με το πείσμα, ψάχνει να βρει τρόπους επιβίωσης.

Κι όμως, και οι δύο είναι ίσοι στα δικαιώματα, στη ζωη. Μπορούν και οι δύο να ονειρεύονται ένα κόσμο καλύτερο, δικαιότερο, ειρηνικό.
Να κοιτάζει ο ένας στα μάτια τον άλλον και τα βλέμματά τους να γίνονται ακτίνες αγάπης κι ελπίδας.
Να μην τα λεκιάζει η ενοχή και η ντροπή.
Να κοιτάζουν και οι δύο προς τον Θεο και να περιμένουν απ τά δικά Του τα χέρια να ευλογηθεί η ζωη τους, γιατί και των δύο Αυτός είναι Πατέρας!

Ε. Βερονίκη

Από το περιοδικό: «Η δράσις μας», τεύχος Φεβρουαρίου 2007

Κατηγορίες: Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.