ΣΚΕΨΕΙΣ
Είχαν λοιπόν όλα λυθεί; Είχαν λοιπόν όλα τελειώσει;
Ήταν θέλημα Θεού, πώς είναι δυνατόν; Η Κωνσταντίνου πόλη να πέσει στα χέρια των Οθωμανών;
Η ελπίδα σε κάθε περίπτωση πεθαίνει τελευταία!
Ο Κωνσταντίνος δεν κοιμήθηκε, όπως άλλωστε, όλες τις τελευταίες νύχτες.
Ξημέρωνε 20 Απριλίου 1453.
Πήγε προς την Αγία Σοφία. Άναψε ένα κεράκι και προσευχήθηκε στην Πλατυτέρα. Ένα φως σαν να φάνηκε από το ιερό.
Ήταν 20 Απριλίου 1453.
Αναβρασμός στον Κεράτιο. Τα χριστιανικά πλοία σε θέση μάχης. Τα Οθωμανικά το ίδιο. Οι Χριστιανοί πιο δυνατοί μαχητές στη θάλασσα. Η σύγκρουση είναι μεγάλη. Όλοι προσεύχονται. Και λοιπόν το Θαύμα. Τα ολοκαίνουργια πλοία του Μωάμεθ βουλιάζουν στη θάλασσα. Η νίκη μεγάλη.
Ο Κωνσταντίνος σκάει τα χείλη του για γαλήνη και χαρά.
Λοιπόν; Η Κεχαριτωμένη έχει δώσει μια ανάσα χαράς και ελπίδας στους πολιορκημένους.
Η Κεχαριτωμένη!
Ήταν 20 Απριλίου 1453.
Ο Μωάμεθ αλαφιασμένος όρμησε στη θάλασσα γεμάτος οργή.
Ο Κωνσταντίνος τρέχει από πολεμίστρα σε πολεμίστρα και δίνει δύναμη στους συναγωνιστές του.
Ήταν 20 Απριλίου 1453.
Η «Ναυμαχία της του Κωνσταντίνου πόλης» είχε στεφθεί με επιτυχία για τους Χριστιανούς.
Ήταν 20 Απριλίου 1453……
Τα πριν την Αλωσή της Κωνσταντινουπόλεως (20 Απριλίου 1453) – Θαλασσινού Δημητρίου.zip
