Τή ΙΕ’ τού αυτού μηνός Ιουνίου, Μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Αυγουστίνου, επισκόπου Ιππώνος.
Έρωτι φλεχθείς του Θεού Αυγουστίνε,
Φωστήρ εδείχθης παμφαέστατος, μάκαρ.
Αμφί πέμπτη δέκατη θαν’ Αυγουστίνος ο περίπτυστος.
Ο Άγιος Αυγουστίνος (ο και Aυρήλιος ονομαζόμενος) γεννήθηκε στην Ταγάστη της Νουμηδίας στην Αφρική, το έτος 354 μ.Χ. από μητέρα φλογερή χριστιανή, τη Αγία Μόνικα (τιμάται 4 Μαΐου) και πατέρα ειδωλολάτρη τον Πατρίκιο. Τις εγκύκλιες σπουδές πραγματοποίησε στην πατρίδα του και στη συνέχεια ο πατέρας του, τον έστειλε στα Μάδαυρα και για ανώτερες σπουδές στην Καρχηδόνα.
Ως νεαρός φοιτητής έζησε ζωή έκλυτη, από την οποία απόκτησε και κάποιο εξώγαμο τέκνο. Στην Αφρική, έγινε οπαδός του Μανιχαϊσμού, αλλά όταν αργότερα έφθασε στο Μιλάνο, οι θερμές ολονύκτιες προσευχές της μητέρας του, η επισταμένη μελέτη των αγίων Γραφών από τον ίδιο και τα φλογερά κηρύγματα του Επισκόπου Μεδιολάνων Αμβροσίου, έφεραν τον Αυγουστίνο στο χριστιανισμό, ζήτησε να κατηχηθεί και βαπτίστηκε χριστιανός μαζί με τον 15χρονο γιο του Αδεοδάτη. Αργότερα επέστρεψε στην Αφρική, όπου δίδαξε και με θέρμη διέδωσε τον χριστιανισμό, ενώ μετά την κοίμηση της μητέρας του, πήγε στη Ρώμη.
Όταν το 391 μ.Χ. επισκέφθηκε κάποιους φίλους του στην Ιππώνα (στα παράλια της Νουμηδίας), ο επίσκοπος της πόλης εκτιμώντας τα πλούσια χαρίσματά του, το πάθος της διδασκαλίας αλλά και τη βαθύτατη θεολογική του γνώση, τον χειροτόνησε πρεσβύτερο και αργότερα βοηθό επίσκοπο. Μετά την κοίμηση του Βαλερίου, τον διαδέχθηκε στο θρόνο της Επισκοπής Ιππώνος το 396 μ.Χ. Ποίμανε με σύνεση και διάκριση το ποίμνιό του για 34 ολόκληρα χρόνια και εκοιμήθη ειρηνικά σε ηλικία 76 ετών, στις 28 Αυγούστου του 430 μ.Χ.
Ακολουθία του Αγίου συνέταξε ο Αγιορείτης Ιάκωβος, που εκδόθηκε στη Σμύρνη το 1861 μ.Χ. και ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης Δανιηλίδης, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1914 μ.Χ.
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α . Τον Συνάναρχον Λόγον.
Αυγουστίνον τον μέγαν ανευφημήσωμεν, τον Ιεράρχην τον θείον της Εκκλησίας Χριστού, και σοφόν υφηγητήν της άνω πόλεως, τον θεολόγον τον κλεινόν, προσευχής τον έραστήν, και στήλην της μετανοίας: πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον. Ήχος β . Τα άνω ζητών.
Το φως του Χριστού, δεχθείς εν τη καρδία σου, και φως γεγονώς, πιστούς εφωταγώγησας, τους δε εχθρούς κατέφλεξας, τοις σοφοίς σου Πάτερ συγγράμμασιν, Αυγουστίνε μακάρ Χριστόν, αεί εκδυσώπει, υπέρ πάντων ημών.
Καθισμα. Ήχος πλ. δ . Την Σοφίαν και Λόγον.
Την σοφίαν ζηλώσας την του Θεού, και εκ ταύτης πλησθήναι επιποθών, τον νουν σου επέστησας, εν τοις λόγοις του Πνεύματος, ανιχνεύων μάκαρ, ως έμφρων τα κρύφια, και αρδεύων θείως, ψυχής σου τας αύλακας. Όθεν ωσεί δένδρον, εν εξόδοις υδάτων, χλοάζον ταις πράξεσι, και καρπούν θεωρήμασιν, ανεδείχθης μακάριε: πρέσβευε Χριστώ τω Θεω, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.
Ο Οίκος
Εκ του κρατήρος του Πνεύματος πλησθείς και τα βάθη της του Θεού σοφίας εκείθεν μυηθείς, γέγονας τοις πάσι περίβλεπτος. Ποιμήν δε της Εκκλησίας προχειρισθείς πνευματικοίς τε άνθεσιν την Ποίμνην σου εκθρέψας και προς Θεόν χειραγωγήσας, απήλθες προς τον Χριστόν: ον εκδυσώπει αεί υπέρ των ψυχών ημών.
Μεγαλυνάριον.
Ιεράρχην πάντες τον του Χριστού, και των θεολόγων σεμνολόγημα, και τερπνόν του Πνεύματος δοχείον, μεσίτην δε των πόθω, την μνήμην εκτελούντων αυτού υμνήσωμεν.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
Η Αγία Μόνικα, μητέρα του ιερού Αυγουστίνου (τιμάται 15 Ιουνίου), γεννήθηκε το 332 μ.Χ. στην πόλη Ταγάστη της βόρειας Αφρικής από γονείς Χριστιανούς, ευσεβείς και φιλόθεους. Νυμφεύθηκε τον εθνικό διοικητή Πατρίκιο, ο οποίος είχε εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα από την Αγία. Αισθανόταν ενοχλημένος από την αδιάλειπτη προσευχή της, έβρισκε την φιλανθρωπική της διάθεση υπερβολική, αδυνατούσε να κατανοήσει την διάθεσή της να επισκέπτεται τους πάσχοντες και τους ασθενείς. Η Αγία Μόνικα αντιμετώπιζε όλη αυτήν την κατάσταση με προσευχή και αγωνιζόταν να αναθρέψει τους δύο υιούς της και τη θυγατέρα της με παιδεία και νουθεσία Κυρίου, παρά το γεγονός ότι ο σύζυγός της δεν συμφωνούσε στην βάπτιση των παιδιών του. Η Αγία δεν αντιστεκόταν στη βίαιη ιδιοσυγκρασία και τις ηθικές παρεκτροπές του Πατρικίου. Γνώριζε ότι αυτά που είναι αδύνατα για τους ανθρώπους, είναι δυνατά από τον Θεό. Γι’ αυτό ήταν πολύ διακριτική και υπομονετική.
Η προσευχή της Αγίας εισακούσθηκε και ο Θεός φώτισε την καρδιά του Πατρικίου και μετά από δεκαέξι χρόνια βαπτίσθηκε Χριστιανός, για να κοιμηθεί με ειρήνη το 371 μ.Χ. Λίγα χρόνια αργότερα, την νύχτα του Πάσχα στις 25 Απριλίου του 387 μ.Χ., ο Αυγουστίνος βαπτίσθηκε από τον Άγιο Αμβρόσιο, Επίσκοπο Μεδιολάνων και η Αγία ήταν παρούσα στην βάπτιση του υιού της. Γράφει για την στάση της μητέρας του Μόνικας ο ιερός Αυγουστίνος στις «Εξομολογήσεις» του: «Η μητέρα μου έχυνε για εμένα περισσότερα δάκρυα από όσα χύνουν οι μητέρες επάνω στα νεκρά τέκνα τους. Με την θέρμη της πίστη, την οποία της χάριζε η μεγάλη της ευσέβεια, με έβλεπε ηθικώς νεκρό. Και Συ Κύριε εισάκουσες την δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότισε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Οι πόνοι της να με αναγεννήσει διά του Πνεύματος ήταν σκληρότεροι από αυτούς τους οποίους υπέφερε να με γεννήσει διά της σαρκός».
Η Αγία Μόνικα, αισθανόμενη ότι είχε αγωνισθεί για την πίστη του Χριστού, επέστρεψε στην Αφρική και κοιμήθηκε με ειρήνη, μετά από σύντομη ασθένεια, στην πόλη Όστια. Πράγματι είχε εκπληρώσει τον ιερό σκοπό της και την μαρτυρία της υπέρ του Χριστού. Ενταφιάσθηκε στην Όστια και το ιερό λείψανό της μετακομίσθηκε μετά από λίγα χρόνια στη Ρώμη, στις 9 Απριλίου.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
Σημείωσις του orp.gr:
Ταπεινά, θα προτείναμε και εμείς, μεταξύ των άλλων, να εξετασθεί από την Αγία μας Εκκλησία και το ενδεχόμενο κοινού εορτασμού των δύο αυτών Αγίων, κατά την σημερινή ημέρα, συμφώνως προς το πρότυπο του κοινού εορτασμού των Θεοστέπτων βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και της μητρός αυτού Ελένης (21 Μαϊου).
