(Ματθ. κα, 18-22. Μάρκ. ια, 12-14. 20-24)
Ξαναπηγαίνοντας ο Ιησούς το πρωί στην πόλη, πείνασε. Βλέποντας στον δρόμο μια συκιά, ήρθε κοντά της, μα δεν βρήκε παρά μόνο φύλλα και της λέει: «Ποτέ πια να μην ξαναβγάλεις καρπό!». Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά.1
Όταν το είδαν οι μαθητές, απόρησαν και είπαν: «Πώς ξεράθηκε αμέσως η συκιά;». Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: «Σας βεβαιώνω, αν έχετε πίστη χωρίς ν’ αμφιβάλλετε, όχι μόνο θα κάνετε το θαύμα με τη συκιά, αλλά κι αν πείτε σ’ αυτό το βουνό, ¨σήκω και πέσε στη θάλασσα¨, θα γίνει. Κι όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή με πίστη, θα τα λάβετε».
Το επόμενο πρωί, καθώς περνούσαν από το ίδιο μέρος, είδαν τη συκιά ξεραμένη από τη ρίζα. Ο Πέτρος θυμήθηκε και λέει στον Ιησού: «Διδάσκαλε, κοίτα, η συκιά που καταράστηκες ξεράθηκε». Τότε ο Ιησούς στράφηκε κι είπε στους μαθητές: «Να έχετε πίστη στον Θεό. Σας βεβαιώνω πως όποιος πει σ’ αυτό το βουνό ¨σήκω και πέσε στη θάλασσα¨, χωρίς ν’ αμφιβάλλει μέσα του, αλλά με πίστη πως ό,τι λέει γίνεται, τότε θα του γίνει αυτό που ζητάει. Γι’ αυτό σας λέω: όλα όσα ζητάτε όταν προσεύχεστε, να πιστεύετε ότι θα τα λάβετε, και θα σας δοθούν. Κι όταν στέκεστε να προσευχηθείτε, να συγχωρείτε αν έχετε κάτι εναντίον οποιουδήποτε, ώστε κι ο ουράνιος Πατέρας σας να συγχωρήσει τα παραπτώματά σας. Εάν όμως εσείς δεν συγχωρείτε, ούτε κι ο ουράνιος Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα».
ΣΧΟΛΙΑ.
1 Βλέποντας στον δρόμο μια συκιά, ήρθε κοντά της, μα δεν βρήκε παρά μόνο φύλλα και της λέει: «Ποτέ πια να μην ξαναβγάλεις καρπό!». Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά.
Καταράται και ξηραίνει την συκήν. Αλλά τι έπταιε το δένδρον; Βέβαια, δεν έπταιε το δένδρον. Έπταιεν όμως, και έπταιε βαρύτατα η εβραϊκή συναγωγή, και μάλιστα η ηγεσία του εβραϊκού λαού, αρχιερείς και ιερείς και φαρισαίοι, την οποίαν εσυμβόλιζεν η άκαρπος και υποκρίτρια εκείνη συκή. Είχε όλα τα μέσα, όλα τα εφόδια της τα είχε δώσει ο Θεός, δια να καρποφορήση η συναγωγή των Εβραίων, να παρουσιάση ο λαός αυτός, και πρώτα από τον λαόν οι άρχοντες και ηγέται του λαού, καρπούς, καρπούς μετανοίας, καρπούς πίστεως και αληθείας και αγάπης, να πιστεύσουν αυτοί εις τον Μεσσίαν και να υποταχθούν εις αυτόν, να οδηγήσουν και τον λαόν εις την πίστιν αυτήν και την σωτηρίαν. Άλλ’ αυτοί, και με αυτούς όλη η συναγωγή, έμειναν αμετανόητοι, άπιστοι, κακοί, φθονεροί, ανεπανορθώτως φαύλοι. Και το χειρότερον υποκριταί, να προσπιούνται τον θεοφοβούμενον και ευσεβή, ενώ ήσαν οι πλέον αθεόφοβοι και ασεβείς.
Άλλ’ ό,τι ίσχυσε δια την άκαρπον συκήν – την άκαρπον συναγωγήν – ισχύει και δια κάθε άκαρπον ψυχήν, εις την οποίαν ο Θεός της δίδει όλα τα πνευματικά μέσα να καρποφορήση, και αυτή μένει άκαρπος. Μόνον άκαρπος; Δείχνει πως είναι Χριστιανή, περιορίζεται εις εξωτερικούς τύπους – τα φύλλα της συκής – που κάμνουν εντύπωσιν και ελκύουν των ανθρώπων την εκτίμησιν, κάμνει τον ευσεβή και θεοφοβούμενον. Εις την πραγματικότητα όμως είναι στείρα και άκαρπος ψυχικώς και γεμάτη υποκρισίαν. Τέτοια καταδίκη περιμένει και την ψυχήν την άκαρπον. Η καταδίκη της ακάρπου συκής και της ενόχου συναγωγής. Δια τούτο κράζει προς όλους ημάς τους Χριστιανούς και μας συνιστά με τον ύμνον της η μήτηρ Εκκλησία: «Της ξηρανθείσης συκής δια την ακαρπίαν το επιτίμιον φοβηθέντες, αδελφοί, καρπούς αξίους της μετανοίας προσάξωμεν Χριστώ, τω παρέχοντι ημίν το μέγα έλεος»
(Θεολόγος, Αθανάσιος Φραγκόπουλος).
Από το βιβλίο: «Ιησούς Χριστός: Βίος, Διδασκαλία, Θαύματα», Β’ τόμος, του Ιερομονάχου Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Ιερόν Δοχειαρίτικον Κελλίον, Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Αγιον Ορος 2011.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
Παράβαλε και:
Τη Αγία και Μεγάλη Δευτέρα – ο Νυμφίος, Υμνολογική εκλογή.
«Ιδού ο Νυμφίος…» – Ανδρέα Καραντώνη.
Τη Αγία και Μεγάλη Δευτέρα – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της ημέρας.
Μεγάλη εβδομάς. Κυριακή Βαϊων και Μ. Δευτέρα εσπέρας – Νεοελληνική απόδοση, Αρχιμ. Κυριακού Εμμ. Τσολάκη.
Του Οσίου πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου – ερμηνεία εις τον τριώδιον κανόνα της Μεγάλης Δευτέρας.
Μεγάλη Εβδομάς Α. – Ιωάννου Φουντούλη (κείμενο και αρχεία ήχου, mp3).
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – κοντάκια περί του δίκαίου Ιωσήφ του Παγκάλου.
«ΠΟΙΑ ΑΣΜΑΤΑ ΜΕΛΨΩ ΤΗ ΣΗ ΕΞΟΔΩ ΟΙΚΤΙΡΜΟΝ» – Πρωτοπρ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Καθηγητού Πανεπ. Αθηνών.
Η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων – Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου (εισαγωγή και το πρωτότυπο λειτουργικό κείμενο).
Ο Νυμφίος της Εκκλησίας μας – Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιου.
Ο Ιωσήφ ο Πάγκαλος, τύπος του Χριστού – Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη.
