Η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι ένα «εξελικτικό πείραμα», που μπορεί να αποδειχθεί εξίσου επιζήμιο για την υγεία με τα πρόχειρα φαγητά, ισχυρίζεται ένας εξελικτικός βιολόγος από την Ελβετία. Ο δρ Πασκάλ Γκαγκνώ, που είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο (UCSD), πιστεύει ότι η τεχνολογία μπορεί να ανοίγει το δρόμο για σοβαρά προβλήματα στα παιδιά, όταν μεγαλώσουν. Από τα περίπου 5 εκατομμύρια παιδιά που υπολογίζεται ότι έως σήμερα έχουν γεννηθεί με την βοήθεια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, μόνο ένα – η Λουϊζ Μπράουν, το πρώτο «μωρό του σωλήνα» όπως είχε ονομασθεί τη δεκατία του ’70 όταν γεννήθηκε – είναι ηλικίας 39 ετών.
Ο δρ Γκαγκνώ φοβάται ότι καθώς τα παιδιά της εξωσωματικής θα μπαίνουν στην τρίτη ηλικία, θα εκδηλώνουν άγνωστα αυτή τη στιγμή προβλήματα υγείας που θα οφείλονται στην υποβοηθούμενη σύλληψή τους. Ήδη, είπε σε ομιλία του στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS 2016), η ιατρική έρευνα έχει ορισμένα ανησυχητικά ευρήματα. Ποντίκια που γεννήθηκαν με εξωσωματική και αφέθηκαν να μεγαλώσουν και να γεράσουν φυσιολογικά, εκδήλωσαν με αυξημένη συχνότητα ορισμένα προβλήματα υγείας – τα μεν θηλυκά παρουσίασαν μεταβολικό σύνδρομο, τα δε αρσενικά ορμονικές διαταραχές. Επιπλέον, μελέτη με 100 παιδιά, τα μισά εκ των οποίων είχαν γεννηθεί με εξωσωματική γονιμοποίηση, έδειξε πως όταν βρίσκονται σε συνθήκες χαμηλής οξυγόνωσης παρουσιάζουν με αυξημένη συχνότητα καρδιακές και αρτηριακές δυσλειτουργίες. Τα παιδιά αυτά είχαν ταξιδέψει σε υψόμετρο 3.500 μέτρων, όπου τα επίπεδα του οξυγόνου είναι πολύ χαμηλά και μιμούνται τις επιδράσεις του γήρατος, ενώ κάποια ήταν αδέλφια που το ένα είχε
γεννηθεί έπειτα από εξωσωματική και το άλλο έπειτα από φυσική σύλληψη.
«Είναι εξελικτικός βιολόγος και με ενδιαφέρουν οι ρίζες του ανθρώπου», είπε ο δρ Γκαγκνώ. «Για εμένα, όλο αυτό με την εξωσωματική είναι η επιτομή ενός είδους που παίρνει τη μοίρα του στα χέρια του. »Παίρνουμε μέρος σε ένα εξελικτικό πείραμα, το οποίο μπορώ να συγκρίνω με τα φαστ φουντ στις ΗΠΑ. Στην αρχή ήταν φανταστικά, ο κόσμος πάχαινε και φαινόταν πιο υγιής, αλλά τώρα, 50 χρόνια αργότερα, παρατηρείται στις ΗΠΑ η πρώτη γενιά ανθρώπων που είναι πιο κοντοί και πιο παχείς και πεθαίνουν νεότεροι. Αλλά χρειάσθηκαν 50 χρόνια για να αποδειχθεί αυτό.
»Νομίζω ότι ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ότι θα βραχύνει (η εξωσωματική) το προσδόκιμο επιβιώσεως και ότι θα έχει μεγάλο κόστος όσον αφορά το μεταβολικό σύνδρομο». Το μεταβολικό σύνδρομο είναι η συνύπαρξη σε έναν άνθρωπο τριών ή περισσοτέρων μεταβολικών διαταραχών (όπως η αυξημένη περίμετρος μέσης, η υπέρταση, ο διαβήτης, τα υψηλά τριγλυκερίδια και η χαμηλή «καλή» ή HDL χοληστερόλη), οι οποίες υπονομεύουν την καρδιαγγειακή υγεία.
Μία από τις κύριες ανησυχίες του δρος Γκαγκνώ πηγάζει από το γεγονός ότι τα έμβρυα της εξωσωματικής περνούν έως και τις πέντε πρώτες μέρες της ζωής τους εμβαπτισμένα σε ένα ειδικό κοκτέιλ χημικών. Στη διάρκεια αυτών των ημερών, λαμβάνει χώρα η γενετική αποτύπωση (genetic imprinting) – ένα φαινόμενο κατά το οποίο ορισμένα γονίδια καταστέλλουν την έκφρασή τους και άλλα τη διατηρούν, με τις διαφοροποιήσεις αυτές να μπορούν να περάσουν στις επόμενες γενιές. Ο δρ Γκαγκνώ πιστεύει ότι το χημικό περιβάλλον σε αυτή τη φάση, μπορεί να έχει μεταβολικές συνέπειες οι οποίες θα εκδηλωθούν αργότερα στη ζωή.
Αντιδράσεις
Με τις απόψεις αυτές διαφώνησαν έντονα οι ειδικοί στην Αναπαραγωγική Ιατρική. «Υπάρχει πλήθος επιδημιολογικών δεδομένων που υποδηλώνουν ότι τα μωρά που γεννιούνται μέσω υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι εξίσου υγιή με εκείνα που συλλαμβάνονται με φυσικό τρόπο», δήλωσε ο δρ Άλαν Πέισι, καθηγητής Ανδρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ. «Όπου παρατηρήθηκαν κάποιες διαφορές, αυτές εξηγήθηκαν σε μεγάλο βαθμό με γενετικές ανωμαλίες του σπερματοζωαρίου που χρησιμοποιήθηκε στην εξωσωματική και δεν αποδόθηκαν στην γονιμοποίηση και την αρχική ανάπτυξη του εμβρύου έξω από το σώμα. »Δεν συμμερίζομαι τις ανησυχίες του δρος Γκαγκνώ. Εάν ακολουθούσαμε σε ό,τι κάνουμε την αρχή της επιφυλακτικότητας, η Ιατρική δεν θα είχε κάνει καμία πρόοδο».
Από την πλευρά του, ο δρ Τζέφρυ Τριου, λέκτορας Αναπαραγωγικής Ιατρικής στο Imperial College του Λονδίνου (ICL) και ειδικός στην Αναπαραγωγική Ιατρική & Χειρουργική στο Νοσοκομείο Χάμμερσμιθ, επισήμανε ότι δρ Γκαγκνώ συγκέντρωσε διάφορες θεωρητικές ιδέες οι οποίες δεν μπορούν να γενικευθούν και σε αυτές βασίζει τις απόψεις του. Ωστόσο, «με αυτό τον τρόπο προκαλεί αναίτια ανησυχία στα εκατομμύρια των γονέων που έχουν αποκτήσει παιδί με την βοήθεια της εξωσωματικής και αυτό δεν συνιστά καλή, ούτε υπεύθυνη, επιστημονική προσέγγιση», τόνισε.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Web Only: 19 Φεβρουαρίου 2016.
