Τη ΙΓ’ του αυτού μηνός (Σεπτεμβρίου), μνήμη του Οσίου Ιεροθέου, του εκ Καλαμών μεν της Πελοποννήσου ορμωμένου, εν δε τη κατ’ Άθω Ιερά Μονή των Ιβήρων ασκήσαντος, και οσίως κοιμηθέντος εν έτει 1745.
Ιερόθεε ιερός Θεώ ώφθης,
κτείνας τα πάθη εγκρατείας τοις πόνοις.
Τρίτη και δεκάτη Ιερόθεος εισέδραμε άστυ Θεοίο.
Σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, ο Όσιος αυτός γεννήθηκε κατά το έτος 1686 μ.Χ. στην Καλαμάτα της Πελοποννήσου, από γονείς πλούσιους και ευσεβείς, τον Δήμο και την Ασημίνα. Ασκήτευσε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, έκανε πολλά θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά το 1745 μ.Χ.
Ο Σωφρόνιος Ευστρατιάδης όμως στο Αγιολόγιό του γράφει: «Τούτον τον όσιον κατέταξεν εις το Αγιολόγιον της Εκκλησίας ο Νικόδημος, εύρων φανταστικόν αυτού βίον (ιδέ Νέον Εκλόγιον) μετά θαυμάτων συνοδευόμενον, γραφέντα υπό φανατικού φίλου του Ιεροθέου». Η εκδοχή όμως αυτή δεν φαίνεται να συνάδει με το ήθος του Μεγάλου Οσίου πατρός ημών Νικοδήμου, και ως εκ τούτου, θεωρείται τουλάχιστον άστοχος!
Παράβαλε και:
13 Σεπτεμβρίου, μνήμη και του φιλοσόφου και Μάρτυρος, Αγίου Αριστείδου του Αθηναίου: Συναξάριον, Ασματική Ακολουθία.
13 Σεπτεμβρίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Κετεβάν, της Συνετής βασίλισσας της Γεωργίας: Βίος.
