04 Νοεμβρίου, Μνήμη του νέου Οσίου Πατρός ημών Γεωργίου Καρσλίδου: Βίος, διδασκαλία.

«Ζεί Κύριος ο Θεός. Εμοί δε λίαν ετιμήθησαν οι φίλοι Σου ο Θεός.» Ποιος είπε πως στις μέρες μας δεν υπάρχουν Άγιοι? Ποιος πίστεψε πως το Ευαγγέλιο δεν εφαρμόζεται στον 20ο και στον 21ο αιώνα, τους αιώνες της προόδου και των αστρικών ταξιδίων? Όσα θα ακολουθήσουν, αποτελούν σύντομη αναφορά στην ζωή και στις διδαχές του νέου Οσίου πατρός μας Γεωργίου Καρσλίδη. Η ζωή του οσίου αυτού πατρός, όπως θα δείτε από τα λίγα που γράφονται
Στην συνέχεια, διδάσκει όχι μονάχα τους μοναχούς, τους ασκητές και τους ιερείς, στους οποίους επάξια συγκαταριθμήθηκε, αλλά και όλους τους λαϊκούς. Το θέμα είναι αν εμείς αποδεχόμαστε τη διδασκαλία του ή όχι.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 02/11/2008 ΣΤΗΝ ΔΡΑΜΑ, ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ.

«Ότε δε ευδόκησεν ο Θεός ο αφορίσας με εκ κοιλίας μητρός μου, και καλέσας δια της χάριτος Αυτού…»

Με τα λόγια αυτά της προς Γαλάτας Επιστολής, Ιερώτατοι Αδελφοί και ευσεβές πλήρωμα της Εκκλησίας, ο Απόστολος Παύλος φανερώνει ότι ήταν εκ κοιλίας μητρός του εκλελεγμένος από τον Θεόν δια την ζωήν του Ευαγγελίου, και κεκλημένος υπό της χάριτος δια το μέγα αποστολικόν έργον.

Πράγματι, ο Θεός εκλέγει συχνά από κοιλίας μητρός των ωρισμένας ωραίας ψυχάς, και εμπιστεύεται εις αυτάς μεγάλα χαρίσματα και εκτάκτους δωρεάς, προκειμένου να εργασθούν καρποφόρως εις το Ευαγγέλιον, να γίνουν φωστήρες εν τω κόσμω, οδηγοί πολλών εις την χριστιανικήν ζωήν και πολιτείαν, αλείπται πλήθους αγωνιστών της ευσεβείας. Χωρίς αμφιβολίαν, ένας εξ αυτών είναι και ο προσφάτως επισήμως ως Άγιος αναγνωρισθείς υπό της Μητρός Εκκλησίας μακάριος Ιερομόναχος Γεώργιος Καρσλίδης.

Γόνος ευσεβών γονέων εκ του αγιοτόκου και αγιοτρόφου Πόντου, και μάλιστα της Αργυρουπόλεως, της έδρας της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλδίας, έμεινε από βρέφους
ορφανός και από πατέρα και από μητέρα που απέθαναν την ιδίαν ημέραν. Όμως, αμέσως εφανερώθησαν τα σημεία της κλήσεως και της χάριτος. Γαλουχημένος από
την ευσεβεστάτην μάμμην του με την παραδειγματικήν ποντιακήν ευσέβειαν, μόλις εστάθη εις τους πόδας του και ήρχισε να ομιλή, έδειξεν ότι διέφερε των πολλών,
ότι ήτο όλως εξηρτημένος από τον Θεόν και αφωσιωμένος εις Αυτόν. Παιδάριον ακόμη, ο κατά το άγιον βάπτισμα Αθανάσιος, εδίδετο εις την προσευχήν και την
νηστείαν και εσφράγισε τα πρώτα χριστιανικά βήματά του, επταετής μόλις, με εν προσκύνημα εις το μέγα σέβασμα της Παναγίας του Σουμελά. Έκτοτε, η ζωή του
ήτο μία ανυποχώρητος υπακοή εις το θέλημα του Θεού. Εφόρεσε το ράσον εις ηλικίαν μόλις εννέα ετών!

Δεκαοκταετής ων, επισημοποίησε την αφιέρωσίν του δια της κουράς εις τον Μοναχισμόν και εβίωσε τα ιδεώδη του εις το έπακρον. Εκαλλιέργησε με σπανίαν επιμέλειαν όλας τας μοναχικάς αρετάς, και ετρύγησε πλουσίως τους γλυκείς καρπούς των. Έθεσε τον τράχηλον εις την υπηρεσίαν της Ιερωσύνης, και εχειροτονήθη Διάκονος.

Εις τας τραγικάς ημέρας του κατά της Εκκλησίας κομμουνιστικού διωγμού εν Γεωργία, ο νεαρός Ιεροδιάκονος συλληφθείς ως «εχθρός του λαού», υπέστη φυλακίσεις, ταπεινώσεις, ευτελισμούς, δημοσίας διαπομπεύσεις και ανηκούστους βασάνους. Κατεδικάσθη εις θάνατον και ετυφεκίσθη μαζί με πολλούς άλλους, αλλά χάριτι θεία διεσώθη θαυματουργικώς. Το 1925 εχειροτονήθη Πρεσβύτερος και Πνευματικός, ενώ το 1929 ήλθεν επιτέλους μετά από πολλάς περιπετείας εις την Ελλάδα, όπου έζησε τα τελευταία τριάντα από τα πενηνταοκτώ έτη της ζωής του.

Εδώ, η Σίψα, ο σημερινός Ταξιάρχης, εδέχθη τον Ομολογητήν του Χριστού, και ηγιάσθη από τας προσευχάς του, τους κόπους του δια τον Χριστόν, και δια τον άνθρωπον, τας νηστείας του, τας αγρυπνίας του, τας ελεημοσύνας του, τας διδαχάς του, την θεόσοφον πνευματικήν καθοδήγησίν του, τα θαύματά του. Πατήρ γνήσιος, αυστηρός εις τον εαυτόν του μέχρις άκρων, αλλ’ επιεικής και μειλίχιος, αμνησίκακος και συγχωρητικός προς όλους τους άλλους, συνεκακουχείτο και συνέπασχε θυσιαστικώς με τον λαόν της περιοχής. Κατεδικάσθη και πάλιν εις θάνατον το 1941 υπό των εκ του βορρά ομοδόξων εισβολέων, και διεσώθη και πάλιν θαυματουργικώς, δια να συνεχίση να διέρχεται ευεργετών και φανερών την αγάπην του Χριστού μέχρι της οσιακής κοιμήσεώς του το 1959 (04/11/1959).

Ποίαν αρετήν δεν είδομεν βιουμένην υπό του Γέροντος Γεωργίου; Ποίαν χάριν δεν είδομεν ανάγλυφον εις το πρόσωπον και την πολιτείαν του; Ποίαν δωρεάν του
Θεού δεν επολλαπλασίασεν ως ο τα πέντε τάλαντα λαβών φιλότιμος εκείνος δούλος της ευαγγελικής παραβολής; Υπήρξεν ο «μακάριος ανήρ, ο φοβούμενος τον Κύριον».
Ο καλός εργάτης της πρώτης ώρας. Ο πιστός οικονόμος των θείων μυστηρίων. Ο μη επαισχυνθείς το Όνομα του Κυρίου και βαστάσας αγογγύστως και μετά χαράς τον
Σταυρόν Του και τον ονειδισμόν Του μέχρι τέλους! Ο γενναίος αθλητής του καλού αγώνος, ο τελειώσας τον δρόμον του και κρατήσας της ομολογίας! Όντως, αγαπητοί, ο εικοστός αιών έδωκε πολλούς Αγίους εις την Εκκλησίαν, προς στηριγμόν της Πίστεως εις τας δυσκόλους συστροφάς της ιστορίας του. Μερικών εξ αυτών είχομεν
προσωπικώς την μεγάλην τιμήν και ευλογίαν να αναγνωρίσωμεν και ανακηρύξωμεν πανηγυρικώς την αγιότητα δια Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως, και να ορίσωμεν επίσημον εορτασμόν της μνήμης των. Εκ των πλέον διακεκριμένων, νομίζομεν, είναι ο ιδικός σας Άγιος, ο Άγιος Γεώργιος ο Καρσλίδης, ο Πόντιος, ο Δραμινός, ο Όσιος, ο Ομολογητής, ο γνήσιος φίλος του Χριστού! Λέγοντες μετά του Προφητάνακτος: «Εμοί δε λίαν ετιμήθησαν οι φίλοι Σου, ο Θεός» (Ψαλμ. 138: 17), σεμνυνόμεθα εν Κυρίω, ότι εδώκαμεν και δίδομεν την πρέπουσαν τιμήν και αναγνώρισιν εις τον νεώτερον φίλον Του Γεώργιον. Και είμεθα απολύτως βέβαιοι ότι δια των πρεσβειών του ο Κύριος αποστέλλει πλουσίαν την Χάριν Του εφ’ ημάς και επί πάντας τους πιστούς και Ορθοδόξους Χριστιανούς. Είσθε μακάριοι που έχετε εν τω προσώπω του ένα ακόμη ουράνιον προστάτην της Δράμας και της Μακεδονίας. Απομένει να είσθε -να είμεθα όλοι!- συντονισμένοι εις τους ρυθμούς της ευσεβείας του. Να αναλογιζώμεθα την διδασκαλίαν και τας συμβουλάς του, και να ακολουθώμεν κατά δύναμιν το θαυμαστόν παράδειγμά του. Ο Όσιος Γεώργιος είναι φάρος τηλαυγής της ζωής του ευαγγελίου και οδοδείκτης ακριβής της ασφαλούς πορείας προς την Βασιλείαν του Θεού! …

Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω,

Δια των ευχών της Υπεραγίας Θεοτόκου της Εικοσιφοινίσσης και Σουμελιωτίσσης, του Αγίου Γεωργίου του Καρσλίδου και πάντων των Αγίων, χαίρετε, υγιαίνετε,
μακροημερεύετε, ευοδούσθε εις παν έργον αγαθόν, εις πάσαν αρετήν και πάντα έπαινον, πληρούσθε χάριτος, αγιάζεσθε, σώζεσθε! Η αγάπη και ευλογία της Μητρός
Εκκλησίας και του Πατριάρχου σας σας συνοδεύουν!

ΠΗΓΗ
http://www.ecclesia.gr

Ο Όσιος πατήρ ημών Γεώργιος ο Καρσλίδης, γεννήθηκε στην Γεωργία της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως το 1901, και εκοιμήθη στην Ι. Μ. Αναλήψεως Δράμας στις 04/11/1959. Από μικρό παιδί άρχισε να γνωρίζει θλίψεις και πόνους στη ζωή του. Άλλος στη θέση του θα απογοητεύονταν, θα παραπονιόταν και θα λογάριαζε ως συνυπεύθυνο στο φόρτο της δοκιμασίας του τον Ύψιστο. Ο π. Γεώργιος Καρσλίδης όμως μέσα από πρωτόφαντους διωγμούς προσφυγιάς, σωματικούς τραυματισμούς, στερήσεις και πόνους, δεν έπαυσε να αγαπά και να δοξολογεί τον Εσταυρωμένο Λυτρωτή μέσα από την καρδιά του.

Τριών χρονών έμεινε πεντάρφανος. Έξι χρονών τον καταδιώκει βάναυσα ο αδελφός του. Έφυγε, εξορίστηκε σε μία σπηλιά γεμάτη χιόνι. Αλλά δεν βγήκε από το στόμα του λέξη βλάσφημη.

Συχνά ακούγεται από στόματα απίστων και δυσπίστων μια αντίρρηση. Ναι, σου λένε, παλαιότερα υπήρχαν ιερείς φωτισμένοι και θαυματουργοί. Τώρα όμως υπάρχουν τέτοιοι; Η απάντηση της Εκκλησίας είναι ότι υπάρχουν, αλλά χρειάζεται ψάξιμο για να τους βρει κάποιος. Να μερικές συμβουλές και προφητικά αποφθέγματα του Οσίου πατρός ημών Γεωργίου, που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές!

Μαρτυρίες πνευματικών παιδιών του π. Γεωργίου αποδεικνύουν ότι ο π. Γεώργιος ήταν καλός ποιμήν, διότι τους έλεγε πράγματα που αποδείχθηκαν εκ των υστέρων προφητείες. Τους έλεγε, για παράδειγμα, ότι «θα έρθει καιρός που θα στείλει ο Κύριος αρρώστιες αθεράπευτες, ο κόσμος θα ψάχνει φάρμακα να θεραπευτεί, και δεν θα βρίσκει».

Ο π. Γεώργιος ήταν ακόμη προικισμένος με πολλά θεϊκά χαρίσματα. Αυτό όμως δεν ήταν πιστευτό από όλους τους ιερείς. Ένας δε εξ αυτών, ο πνευματικός Παπα-Χαράλαμπος, συνιστούσε στα πνευματικά του παιδιά να μην επισκέπτονται ούτε να συμβουλεύονται τον π. Γεώργιο. «Ήρθες επιτέλους, παπα-Χαράλαμπε;», του είπε κάποτε ο Γέροντας μόλις τον αντίκρυσε. Τότε ο παπα-Χαράλαμπος έκπληκτος που τον γνώριζε χωρίς κάν να τον ξαναδεί, και μετανοημένος για τη συμβουλή που είχε δώσει στα πνευματικά του τέκνα, έσκυψε και του φίλησε το χέρι.
(Από το στόμα της Κλειώς Κων/δου)

Ο π. Γεώργιος για να δυναμώνει την πίστη του ποιμνίου του, τους έλεγε ότι αν έχουν πίστη, και στη φωτιά να πέσουν, δε θα καούν γιατί ο Θεός θα τους γλυτώσει.
Μια Κυριακή πρωί, εθεάθη κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας, να μην πατάει στη γη αλλά να είναι μετάρσιος.
(Από το στόμα του Περικλή Καζαντζίδη)

Ο π. Γεώργιος ως Θεοφόρος και Θεόπτης, ήταν υπέρμαχος της ορθόδοξης εκκλησιαστικής διδασκαλίας. Δίδασκε πως η ζωή του εμβρύου αρχίζει «εξ άκρας συλλήψεως» (=δηλ. από την πρωταρχική στιγμή της συλλήψεως του ανθρωπίνου εμβρύου), μιας διδασκαλίας που έχει διατυπωθεί δογματικά ως «Όρος Πίστεως» και από την Γ΄Οικουμενική Σύνοδο, αναφορικά με τη Σύλληψη-Ενανθρώπηση
του Θεανθρώπου Κυρίου. Γι’ αυτό και καταδικάζει το έγκλημα των αμβλώσεων.

Ο Γέροντας συμβουλεύοντας τα πνευματικά του παιδιά τονίζει ότι πρέπει να νηστεύουν σωστά, γιατί η νηστεία είναι μια άσκηση για τον χριστιανό. Είναι λάθος
να νηστεύεις, έλεγε, μια εβδομάδα στην αρχή και μια εβδομάδα στο τέλος της νηστείας. Πάνω σ’ αυτό το θέμα ανέφερε μια μέρα και το εξής παράδειγμα: «Όταν
είσαι πάνω σε μια γέφυρα και βρέχει δυνατά, κι έχεις απλωμένο ένα σχοινί, κι αρχίζεις να το μαζεύεις, επειδή βρέχεσαι δεν το κόβεις για να φύγεις, αλλά περιμένεις
να το μαζέψεις όλο κι άς βρέχεσαι.
(Από το στόμα του Περικλή Καζαντζίδη)

Τόνιζε ακόμη ο π. Γεώργιος ότι οι ανάδοχοι δεν πρέπει να μαλώνουν, και ότι ο κάθε χριστιανός πρέπει να βαφτίσει το λιγώτερο τρία παιδιά. Το καθήκον του νουνού,
έλεγε, είναι να μαθαίνει στα βαφτιστικά του από μικρά να πηγαίνουν Εκκλησία, να κοινωνούν τακτικά, να ακολουθούν το σωστό δρόμο, να γίνουν καλοί άνθρωποι
και χριστιανοί.
(Από το στόμα του Περικλή Καζαντζίδη)

Έλεγε ο γέροντας. Ούτε τα πλούτη να σας κάνουν εντύπωση, ούτε οι δόξες, αλλά πάντοτε να βαδίζετε δίκαια. Το ψωμί σας να το τρώτε με τον τίμιο ιδρώτα σας, κι όχι με αδικίες. Αυτά που θα κερδίζεται με την τιμιότητα σας, να μην τα σκορπίζεται άσκοπα. Να ζείτε τίμια και ταπεινά, και όσο μπορείτε να απλώνετε το χέρι σας στην ελεημοσύνη.

Να μην σκέπτεστε μόνο τι θα φάτε, τι θα φορέσετε, τι μεγάλο σπίτι θα κτίσετε. Περισσότερο να προτιμάτε τα σπίτια των θλιμμένων και όχι των χαρούμενων. Εάν κάνετε έργα καλά, θα έχετε μεγάλο μισθό από τον Θεό. Θα αξιωθείτε να δείτε θαύματα και στην άλλη ζωή, θα έχετε απέραντη αγαλλίαση.

Άλλη φορά είπε σε μια γυναίκα που τον επισκέφτηκε από τη Δράμα. Μάλωσες με τον σύζυγο σου και ήρθες. Δεν έκανες καλά. Θα προσπαθείτε με την γνώμη του συζύγου σας να έρχεσθε εδώ.

Σε μια άλλη νέα γυναίκα είπε. Εσύ για την αγάπη που έδειξες στην κατάκοιτη μητέρα σου έκανες πολύ καλά. Ο Θεός σου τα συγχώρησε όλα.

Έλεγε προς τα πνευματικά του τέκνα. Ο κόσμος έχει φύγει από την αθωότητα και την αγαθότητα. Όσο περνούν τα χρόνια βαδίζουμε προς την καταστροφή. Ο Θεός να μας λυπηθεί. Ο Θεός αυτά δεν τα θέλει.
Πριν 50 χρόνια ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός. Όταν πήγα στο μοναστήρι ήμουν 7 χρονών. Τότε υπήρχε μεγάλη πίστη και καρδιακή καθαρότητα.
Σε ένα κελί της μονής ήταν φυλαγμένα όλα τα χρήματα με θύρα ανοιχτή.
Αντί για θύρα υπήρχε μια κουρτίνα. Ο ηγούμενος με έστελνε να φέρω όσα χρήματα χρειάζονταν, ως μικρότερος. Όλοι οι μοναχοί γνώριζαν πού ήσαν τοποθετημένα τα χρήματα. Όλοι ήσαν αφοσιωμένοι στον Θεό, και δεν τους εντυπωσίαζαν καθόλου τα χρήματα.

Σε μια γυναίκα μοιχό και με τρία νόθα παιδία είπε. Θα γίνεις ζητιάνα, σε επτά χωριά.
Θα σου λένε, πήγαινε να δουλέψεις νέα είσαι, γιατί ζητιανεύεις;
Εσύ θα σιωπάς. Ό,τι μαζέψεις, θα το πας στις φυλακές και στο γηροκομείο της Δράμας.

Μια παραστρατημένη γυναίκα, πήγε κάποτε στην μονή να κάνει μνημόσυνο στη μητέρα της. Οι γυναίκες που βρέθηκαν εκεί και είχαν ακούσει για αυτήν, άρχισαν να την κουτσομπολεύουν άσχημα. Όταν ο Γέροντας τελείωσε, τις πλησίασε, και σε τόνο αρκετά αυστηρό τις επέπληξε λέγοντας. Αυτή η γυναίκα σήκωσε μια πέτρα, κι εσείς με πέτρα γεμίσατε ένα τσουβάλι με το κουτσομπολιό σας, και δεν μπορείτε να το σηκώσετε.

Όσοι θέλουν να πληροφορηθούν περισσότερα για τη δράση του π. Γεωργίου Καρσλίδη, μπορούν να προμηθευτούν και να μελετήσουν το τετράτομο έργο του Γ.Κ. Χατζοπούλου, «Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΟΣΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ» των εκδόσεων «ΝΑΜΑ».

Ποιμαντορική Εγκύκλιος

Παύλος

Ελέω Θεού Επίσκοπος και Μητροπολίτης
της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας.

Προς
άπαντα τα πνευματικά αυτού τέκνα.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά.
Κοινή εις το χριστεπώνυμον πλήρωμα υπήρχεν η διαπίστωσις περί της αγιότητος του οσίου πατρός Γεωργίου Καρσλίδη, που ησκήθη και εκοιμήθη οσίως εις την Ιεράν Μονήν Αναλήψεως.

Ως ποιμενάρχης της μαρτυρικής μητροπόλεως Δράμας, ενστερνισθείς το φρόνημα των χριστιανών και πιστεύσας ακραδάντως εις την αγιότητα του Γέροντος, προέβην εις την ανακομιδήν των σεπτών αυτού λειψάνων και εις τας απαιτουμένας κανονικάς ενεργείας διά την αναγραφήν του ονόματος του οσίου πατρός εις το αγιολόγιον της κατά ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατόπιν ενθέρμου εισηγήσεως της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατά τας συνεδρίας του μηνός Μαρτίου συγκατερίθμησεν και τον όσιον πατέρα ημών Γεώργιον εις το αγιολόγιον, ορίσασα όπως η μνήμη αυτού να άγεται την 4ην Νοεμβρίου ημέραν της οσίας αυτού κοιμήσεως.
Κατά δε τον προσεχή Νοέμβριον (του 2008), η Ιερά Μητρόπολις θα διοργανώσει λαμπράς εορτάς επί τη αγιοκατατάξει του οσίου πατρός ημών Γεωργίου, των οποίων προεξάρχων θα είναι ο προσκυνητός ημών Δεσπότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
Τούτο το μέγα και ιστορικής σημασίας γεγονός διά την καθ’ ημάς Ιεράν Μητρόπολιν, εν χαρά γνωρίζω ημίν τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, ευχόμενος όπως αι προς Κύριον πρεσβείαι του οσίου πατρός να σκέπουν άπαντας τους τιμώντας Αυτόν.

Μετά πατρικών ευχών και ευλογιών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΔΡΑΜΑΣ Π Α Υ Λ Ο Σ

20/05/2008

ΠΗΓΗ
http://www.imdramas.gr

Απολυτίκια

Ήχος Πλ. Του Α. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αναλήψεως μάνδρας σεπτόν δομήτορα, χαροποιού πένθους μύστην,
καρδιακής προσευχής, ταπεινώσεως και νήψεως το έσοπτρον,
ύμνοις, Γεώργιον, πιστοί, ώσπερ ομολογητών, τιμήσωμεν νέον εύχος,
βοώντες, φρούρει θεόθεν, σημειοφόρε, τους ικέτας σου.

Έτερον ήχος Δ. Ταχύ προκατάλαβε.

Εκ Πόντου ανέτειλας, ώσπερ αστήρ φαεινός,
την Δράμαν εφώτισας, ταις διδαχαίς σου σοφέ, τη ισαγγέλω πολιτεία σου.
Όθεν τοις προσιούσι, τη αγία Μονή σου, νέμεις ειρήνην, και παντοίας ιάσεις’
ως έχων παρρησίαν προς Χριστόν, Γεώργιε, πατήρ ημών Όσιε.

Κοντάκιον. Τον ζηλωτήν Ηλίαν.

Αργυρουπόλεως ένθεον βλάστημα, και Γεωργίας σεπτόν ενδιαίτημα,
ο εν τη Δράμα ασκήσας ως άσαρκος, και αγιάσας μονήν Αναλήψεως,
ημών ίσθι φύλαξ, Γεώργιε.

Ι. Χ. Π.

Παράβαλε και:
04 Νοεμβρίου, μνήμη και του ευσεβεστάτου βασιλέως Ιωάννου Βατάτζη του ελεήμονος – Συναξάριον.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Άρθρα, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.