Πραξ. 5, 12-20
«Πορεύεσθε, και σταθέντες λαλείτε
εν τω ιερώ τω λαώ πάντα τα ρήματα της
ζωής ταύτης»
(Πραξ. 5,20)
Ποιος, αγαπητοί μου, ποιος θα το περίμενε; Άνθρωποι, που δεν έμαθαν γράμματα και δεν φοίτησαν σε ακαδημίες και πανεπιστήμια· άνθρωποι, που ο κόσμος δεν τους έδινε καμία σημασία· άνθρωποι φτωχοί και αδύνατοι, οι απόστολοι, που από τον φόβο τους κρύφτηκαν την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής και δεν τολμούσαν να βγουν και να κάνουν μια επίσκεψι στον τάφο του Χριστού, πως συμβαίνει, οι άνθρωποι αυτοί να παρουσιάζωνται τώρα δημόσια και να κηρύττουν με δύναμι το Χριστό; Πως οι δειλοί έγιναν γενναίοι και ατρόμητοι; Πως οι αγράμματοι έγιναν ρήτορες και σοφοί; Πως έγινε η μεταβολή αυτή; Δεν εξηγείται, παρά μόνο αν παραδεχτούμε, ότι μεγάλα γεγονότα επέδρασαν στην ζωή τους, τους συνεκλόνισαν κυριολεκτικώς και τους έκαναν να αλλάξουν. Και τα γεγονότα αυτά είναι δύο.
Το ένα είναι η ανάστασι του Χριστού. Και το άλλο είναι η επιφοίτησι του Αγίου Πνεύματος. Οι απόστολοι είδαν, ναι είδαν με τα μάτια τους, το Χριστό που αναστήθηκε από τον τάφο. Οι απόστολοι πίστεψαν στον Χριστό απόλυτα. Καμιά αμφιβολία δεν υπήρχε πια στην ψυχή τους. Πήραν δε κατόπιν, σύμφωνα με την υπόσχεσι του Χριστού (Λουκ. 24,49), «δύναμιν εξ ύψους», Πνεύμα άγιο, και τότε οι λαγοί έγιναν λιοντάρια. «Αυτή η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου» (Ψαλμ. 76, 11).
Και βλέπουμε σήμερα, στην περικοπή που διαβάστηκε, βλέπουμε τους αποστόλους με πόση επιτυχία κηρύττουν το Ευαγγέλιο του Χριστού. Ποτέ το κήρυγμα του Ευαγγελίου δεν σημείωσε τόση πρόοδο όση στις μέρες των αποστόλων. Δεν βλέπετε; Άνθρωποι άπιστοι και διεφθαρμένοι, άνθρωποι που μισούσαν το Χριστό και την Μεγάλη Παρασκευή μαζεύτηκαν στο δικαστήριο και φώναζαν «Σταύρωσον σταύρωσον αυτόν» (Λουκ. 23, 21), αυτοί τώρα ακούνε τους αποστόλους να κηρύττουν, και μετανοούν και βαπτίζονται κατά εκατοντάδες και χιλιάδες.
************
Η αύξηση της πρώτης Εκκλησίας είναι ένα άλλο θαυμάσιο γεγονός, που δεν μπορεί κανείς να το αρνηθή. Που άραγε οφείλεται η καταπληκτική πρόοδος της πρώτης Εκκλησίας; Απαντούμε. Η αύξησι αυτή της Εκκλησίας οφείλεται στο κήρυγμα των αποστόλων, κήρυγμα που έβγαινε σαν φωτιά από τα στόματα και φώτιζε και θέρμαινε τις παγωμένες καρδιές. Αυτοί που τους άκουγαν καταλάβαιναν, ότι οι απόστολοι πιστεύουν σ’ αυτά που κηρύττουν και ότι είνε έτοιμοι να χύσουν και την τελευταία σταλαγματιά του αίματός τους για τον Χριστό. Χωρίς το κήρυγμα των αποστόλων ποια θα ήταν η αύξησι και η πρόοδος της Εκκλησίας; Το κήρυγμα είναι η ζωή της Εκκλησίας. Ποιο κήρυγμα όμως; Όχι οποιοδήποτε κήρυγμα, αλλά το κήρυγμα εκείνο που κάνουν πραγματικοί κήρυκες του ευαγγελίου, άνθρωποι που πιστεύουν και είνε έτοιμοι να υποστούν κάθε θυσία.
Ένας λόγος που προώδευε και αυξανόταν η πρώτη Εκκλησία ήταν το κήρυγμα των αποστόλων. Αλλ’ εκτός αυτού υπήρχε και κάτι άλλο που συντελούσε στην αύξησι και πρόοδο της Εκκλησίας. Και αυτό ήταν τα θαύματα που έκαναν οι απόστολοι. Καθώς λέει ο σημερινός Απόστολος, «δια των χειρών των αποστόλων εγίνετο σημεία και τέρατα εν τω λαώ πολλά» (Πραξ. 5,12). Ποια τα θαύματα; Όπου οι απόστολοι στα Ιεροσόλυμα επρόκειτο να περάσουν, οι άνθρωποι έφερναν στα κρεβάτια τους αρρώστους. Και περίμεναν εκεί, στους δρόμους και στις πλατείες της πόλεως. Περίμεναν το πέρασμα των αποστόλων. Είχαν τόση δύναμι οι απόστολοι να θεραπεύουν τους αρρώστους απ’ οποιαδήποτε αρρώστια και αν έπασχαν, ώστε έφτανε να πέση μόνο η σκιά του Πέτρου πάνω στους αρρώστους, και εγίνοντο καλά. Και όχι μόνο άρρωστοι από τα Ιεροσόλυμα, αλλά και άρρωστοι που έρχονταν από τις γύρω πόλεις και τα χωριά, και οι δαιμονισμένοι, όλοι θεραπεύονταν με τη θαυματουργική σύναμι των αποστόλων. Έτσι το κήρυγμα των αποστόλων με τα θαύματα που έκαναν έπαιρνε μια λάμψι πρωτοφανή και έκανε τους ανθρώπους να πιστεύουν και να μετανοούν. Ω αν και οι σημαντικοί κήρυκες του ευαγγελίου είχαν τη δύναμι να κάνουν και θαύματα!
****************
Αλλ’ η πρόοδος του ευαγγελίου και η αύξησι αυτή της Εκκλησίας, όπως ήταν επόμενο, προκάλεσε ανησυχία. Δεν άρεσε στους άρχοντες των Ιουδαίων. Αυτοί θανάτωσαν τον Χριστό, και νόμισαν ότι έτσι θα πάψη πια να ακούγεται το κήρυγμα που τους ετάραζε. Και τώρα, ύστερα από τον θάνατό του, να βλέπουν ότι το κήρυγμα δεν σταμάτησε, αλλά συνεχίζεται με τόση πρόοδο και επιτυχία; Αυτό δεν το περίμεναν. Το κήρυγμα τους έκαιγε. Γι’ αυτό διέταξαν συλλήψεις. Συνέλαβαν τους αποστόλους και τους έρριξαν στη φυλακή. Έτσι νόμισαν, ότι θα πάψη πια να ακούγεται το όνομα του Χριστού. Αλλά πόσο και πάλι έπεσαν έξω στους υπολογισμούς τους! Νέο θαύμα έγινε. Επενέβη ο Θεός. Άγγελος άνοιξε τη νύχτα τη φυλακή, έβγαλε έξω τους αποστόλους και τους είπε· «Πορεύσθε, και σταθέντες λαλείτε εν τω ιερώ τω λαώ πάντα τα ρήματα της ζωής ταύτης» (Πραξ. 5,20). Δηλαδή τους είπε ο άγγελος· Πηγαίνετε και σταθήτε εκεί όπου κηρύττατε. Σταθήτε άφοβοι και ατρόμητοι, και κηρύττετε τα λόγια που φέρνουν τη ζωή στις νεκρωμένες ψυχές. Κηρύττετε στο λαό. Ναι, στο λαό, τονίζει ο άγγελος, που σημαίνει ότι, εάν οι άρχοντες, που έχουν την εξουσία και είνε γεμάτοι από εγωϊσμό και υπερηφάνεια, εάν αυτοί δεν θέλουν ν’ ακούσουν το κήρυγμα, εσείς μην επηρεασθήτε από την άρνησί τους, μη φοβηθήτε από τους διωγμούς τους. Υπήρχε λαός. Υπάρχουν γυναίκες και άνδρες. Υπάρχουν νέοι και νέες και παιδιά. Υπάρχει ένας λαός, που δεν έχει μέσα του την υπερηφάνεια των μεγάλων, και έχει την καλή διάθεσι ν’ ακούη το κήρυγμα. Το κήρυγμά σας, κήρυγμα του Χριστού, ανώτερο απ’ όλα τα κηρύγματα του κόσμου, δεν μπορεί παρά να συγκινήση το λαό, που βαρέθηκε ν’ ακούη τα ανούσια κηρύγματα γραμματών φαρισαίων και σαδδουκαίων.
****************
«Λαλείτε εν τω ιερώ τω λαώ πάντα τα ρήματα της ζωής ταύτης» (Πραξ. 5,20). Αλλ’ η φωνή αυτή του αγγέλου διαβαίνει τους αιώνες και φτάνει μέχρι σ’ εμάς. Απευθύνεται και στους σημερινούς κήρυκες και αποστόλους του Χριστού. Γιατί το κήρυγμα δεν πρέπει ποτέ να παύση. Κανείς δεν μπορεί να το σταματήση. Ποτάμι με ορμητικά νερά ποιος μπορεί να σταματήση την πορεία του με τα φράγματα; Το ποτάμι θα γκρεμίση τα φράγματα και θα συνεχίση την πορεία του. Το ποτάμι δεν μπορεί παρά να τρέχη. Ναι, ο λόγος του Θεού θα τρέχη, θα κηρύττεται σ’ όλες τις εποχές, σ’ όλους τους αιώνες, και θα φέρνη παντού τη θεία ευλογία, και θα κάνει θαύματα, τα μεγαλύτερα θαύματα. Χέρσα και άνυδρα μέρη θα τα μεταβάλλη σε περιβόλια εκλεκτά της χάριτος του Θεού.
Ω αρχιερείς, ιερείς, θεολόγοι και κήρυκες της Ορθοδοξίας! ακούστε τη φωνή του αγγέλου και με ηρωϊκό φρόνημα κηρύττετε το ευαγγέλιο στο λαό μας.
Από το βιβλίο: Μακαριστού Μητροπ. Πρ. Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτου: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: (Σύντομα κηρύγματα επί των Αποστολικών Περικοπών). Γ’ έκδοσις. 2000.
Παράβαλε και:
Κυριακή του Θωμά ή του Αντίπασχα: Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., »αράχνη», λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.
Κυριακή του Θωμά: Είδησις πάντοτε νέα – Μακαριστού Μητροπ. Πρ. Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτου.
