Εισί τινά μέρη θαλάσσης, α κητώδη μεγάλα θηρία τρέφουσιν: οι γουν εν αυτοίς πλέοντες, κώδωνας εκκρεμώσι των πλοίων, ίνα δια της ηχούς τούτων εκπληττόμενα φεύγωσι τα θηρία. Και η θάλασσα δε του ημετέρου βίου πολλά και δεινότερα τρέφει θηρία, τα πονηρά πάθη λέγω και τους εφόρους αυτών πονηροτέρους δαίμονας! επιπλεί δε την θάλασσαν ταύτην οίά τις ναύς η του Θεού Εκκλησία και αντί κωδώνων έχει τους πνευματικούς διδασκάλους, ίνα δια της ιεράς ηχούς της τούτων διδασκαλίας, τους νοητούς αποτρέπηται θήρας. Και τούτ’ άρα τυπούσα και η του Ααρών στολή, κώδωνας ευήχους είχε παρηρτημένους και θέσπισμα ήν ακουστήν είναι την φωνήν αυτών, εν τω τον Ααρών λειτουργείν.
Ημείς δε εις το πνεύμα το γράμμα καλώς μεταφέροντες, ηχήσωμεν υμίν αρτίως πνευματικώς, και μάλιστα κατά τον της νηστείας καιρόν, ώ φανερά και αφανή θηρία δεινώς επιτίθενται˙ φανερά μεν γαστριμαργία και μέθη και τα τοιαύτα˙ έτερα δε αφανώς υφεδρεύοντα, κενοδοξία και υπερηφανία και οίησις και υπόκρισις. Ο αυτός δε εστίν ήχος και φυγαδευτήριον των τοιούτων θηρίων και φυλακτήριον των την νηστείαν ασκούντων.
Έστιν ουν νηστεία και ακρασία εναντία αλλήλοις, ως η ζωή και ο θάνατος. . . .
Υπάρχουν μερικά θαλάσσια μέρη που τρέφουν μεγάλα κητώδη θηρία. Όσοι λοιπόν πλέουν σ’ αυτά τα μέρη κρεμούν κώδωνες στα πλευρά των πλοίων, ώστε τα θηρία τρομαγμένα από τον ήχο τους να φεύγουν. Και του δικού μας βίου η θάλασσα τρέφει πολλά και φοβερώτερα θηρία, τα πονηρά πάθη δηλαδή και τους εφόρους των παθών δαίμονες που είναι πονηρότεροι. Επιπλέει σ’ αυτή τη θάλασσα σαν πλοίο η Εκκλησία του Θεού κι αντί για κώδωνες έχει τους πνευματικούς διδασκάλους, ώστε με τον ιερό ήχο της διδασκαλίας τούτων ν’ απομακρύνη τα πονηρά θηρία. Αυτό προφανώς προτυπώνοντας η στολή του Ααρών, είχε ευήχους κώδωνες ραμμένους στα άκρα της και σύμφωνα με τα θέσμια έπρεπε ν’ ακούεται η φωνή τους, όταν ελειτουργούσε ο Ααρών.
Εμείς δε, μεταφέροντας καλώς το γράμμα στο πνεύμα, ας ηχήσωμε τώρα σε σας πνευματικώς, και μάλιστα κατά τον καιρό της νηστείας, οπότε επιτίθενται αγρίως φανερά και αφανή θηρία˙ φανερά μεν η γαστριμαργία, η μέθη και τα παρόμοια, άλλα δε αφανώς ενεδρεύοντα, η κενοδοξία και η υπερηφάνεια, η υπεροψία και η υπόκρισις. Ο ίδιος δε ήχος είναι και φυγαδευτήριο των τοιούτων θηρίων και φυλακτήριο των ασκούντων τη νηστεία.
Είναι λοιπόν η νηστεία και η ακρασία αντίθετα μεταξύ τους, όπως η ζωή και ο θάνατος. . . .
Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε» την θαυμάσια αυτή ομιλία, και στις δυο τις εκδοχές, σε rar μορφή.
Παράβαλε και:
Κυριακή Ε. των Νηστειών – η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., Ομιλία Βασιλείου επισκ. Σελευκείας, εις το, ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα.
Κυριακή Ε. των νηστειών, μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας – υμνολογική εκλογή.
Κυριακή Ε των νηστειών – το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., η φωτιά, λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.
Λόγος εις την Ε’ Κυριακή των Νηστειών, περί του φόβου του Θεού – Αγίου Λουκά Αρχιεπισκ. Κριμαίας.
