Άλλος τις αδελφός εκ της αυτής μονής του Οσίου Σίμωνος του Αγιορείτου, επολεμείτο πολλά υπό του δαίμονος της πορνείας, και προσπίπτοντας μετ’ ευλαβείας έμπροσθεν της ιεράς αυτού εικόνος, δέεται τούτου θερμώς μετά δακρύων να του σηκώση αυτόν τον πόλεμον, και χρισθείς με το έλαιον της ιεράς αυτού κανδήλας, ηλευθερώθη από το πονηρόν δαιμόνιον της πορνείας.
Άλλοτε πάλιν εις την εορτήν του Αγίου, όταν εψάλλετο ο μεγάλος εσπερινός μετά μέλους, εμβήκεν εις τον ναόν ένας αδελφός εκ της του Ολύμπου μονής του αγίου Διονυσίου, Σάββας ονόματι, εις το να ασπασθή την θείαν εικόνα του Οσίου, και βλέποντας ότι δεν ήτον η μεγάλη εικών εις το προσκυνητάριον, άλλ’ η μικρή, στρέφει οπίσω με θυμόν, λέγων καθ’ εαυτόν, ότι δεν έμενεν ευχαριστημένος να προσκυνή την μικράν εικόνα του Αγίου˙ έλεγε δε ταύτα, καθό άνθρωπος απλούς και αγράμματος οπού ήτον. Πηγαίνει λοιπόν εις το κελλίον οπού του εδόθη δια να αναπαυθή, και πίπτοντας να κοιμηθή, βλέπει εις τον ύπνον του, ότι άνοιξεν η στέγη του κελλίου, και εφάνη ένας όφις φοβερός και δύσμορφος, πυρ εβγάλων από τους οφθαλμούς του, και καπνόν πολύν και βρωμερόν εκπνέων από τους μυκτήράς του˙ ο οποίος άνοιγε το στόμα του να τον καταπίη, λέγοντας προς αυτόν˙ δεν σε άρεσεν η μικρά εικών του Αγίου, αλλά ανεχώρησες με θυμόν; Ιδού όμως τώρα οπού εγώ έχω να σε καταρροφήξω˙ και ώρμησεν από την στέγην εις αυτόν, με βοήν φοβεράν, δια να τον καταπίη˙ ο ταλαίπωρος Σάββας από τον πολύν φόβον και τρόμον, εφώναξεν μεγάλως˙ άγιε Σίμων, βοήθει μοι, και εξυπνώντας όλος έντρομος και πεφοβισμένος, τρέχει εις την εκκλησίαν, και πίπτοντας γονυκλινώς εις την εικόνα του Αγίου, ασπάζεται αυτήν πολλάκις, ώστε οπού όλοι οι εκεί παρόντες εθαύμασαν του ανδρός την αλλοίωσιν και την όψιν την νεκρικήν οπού είχεν. Εμβαίνοντας λοιπόν μέσα εις το άγιον βήμα, εδιηγήθη εκείνο οπού έπαθεν υπό του σατανά δια την απιστίαν του και αμάθειαν. Τότε του λέγει ένας αδελφός˙ η μικρά εικών, πάτερ, δεν έχει καμμίαν διαφοράν από την μεγάλην, εάν η πίστις και η ευλάβεια γίνεται με πόθον ζέοντα, με νουν καθαρόν, και με σώμα αγνόν˙ όθεν πρόσεχε από του νυν και εις το εξής να αποδίδης πάντοτε την οφειλομένην τιμήν προς τους αγίους και προς τας ιεράς αυτών εικόνας, είτε μικράς, είτε μεγάλας˙ και ούτω πληροφορηθείς ο αδελφός, έδωκε δόξαν εις τον Θεόν, και ευχαριστίαν εις τον άγιον.
Από το βιβλίο: ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΙΚΑ 1. Ο Βίος του Αγίου Σίμωνος του Αθωνίτου. Έκδοση Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, Άγιον Όρος 2013
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
