Το άλογο που περπατούσε επάνω στη θάλασσα! – Σίμωνος μοναχού του Αγιορείτου.

Από μικρός ποθούσε την ασκητική ζωή ο Όσιος Γρηγόριος, ο οποίος καταγόταν από τα μέρη της Βιθυνίας, από γονείς πλούσιους, αλλά ευσεβείς. Σε νεαρή ηλικία πήγε σ’ ένα από τα καλύτερα τότε Μοναστήρια, εκάρη μοναχός και άρχισε να εντρυφά με ιδιαίτερο ζήλο στην ασκητική ζωή.

Εκείνο που επιθυμούσε όμως περισσότερο ήταν η «κατά μόνας» ζωή, γι’ αυτό πήγε στο πλησιέστερο βουνό του Προφήτη Ηλία, όπου έκτισε το ασκητικό κελλί του και επιδόθηκε σε αγώνες σκληρούς και μακροχρόνιους.

Μέσα σε λίγο καιρό το ησυχαστήριό του έγινε προσκύνημα πολλών επισκεπτών. Οι εχθροί και συκοφάντες του, όμως, εταράχθηκαν. Τον κατηγόρησαν στον αρχιερέα Νικομηδείας, ο οποίος πίστεψε τα λόγια τους και του διεμήνυσε να παρουσιασθή μπροστά του και ν’ απολογηθή.

Πήρε λοιπόν ένα άλογο ο Όσιος Γρηγόριος, το καβαλλίκεψε και, διανύοντας ξηρές και θάλασσες, πάντα επάνω στο άλογο, έφθασε στον Επίσκοπο. Εκείνος, βλέποντας τον Όσιο να διασχίζη έφιππος την θάλασσα, χωρίς καν να βρέχωνται τα πόδια του αλόγου, συγκλονίσθηκε. Τον υποδέχθηκε με πολλή ευλάβεια και τιμή και ευχαρίστησε τον Θεό που, έστω και κάτω από τέτοιες συνθήκες, αξιώθηκε να γνωρίση έναν πραγματικά άγιο άνθρωπο.

Ύστερα από αυτά ο Όσιος Γρηγόριος επέστρεψε στο ησυχαστήριό του και συνέχισε τους αγώνες και τα θαύματά του.

Κάποια φορά, μία άγρια αρκούδα είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των χωρικών της περιοχής. Καθημερινά άφηνε τα λημέρια της και κατέβαινε στα γύρω χωριά, όπου κατέστρεφε τις φυτείες. Οι χωρικοί, απελπισμένοι, κατέφυγαν στον Όσιο και τον παρακάλεσαν να κάνη κάτι. Εκείνος άφησε το κελλί του και βγήκε να την συναντήση. Όταν την βρήκε, σαν ν’ απευθυνόταν σε άνθρωπο την επέπληξε πολύ αυστηρά για τις καταστροφές που προκαλούσε στην παραγωγή των χωρικών. Τέλος την διέταξε να μην ξαναπατήση το πόδι της σ’ εκείνα τα μέρη. Πράγματι, η αρκούδα δεν ξαναφάνηκε και οι χωρικοί ευχαρίστησαν τον Όσιο και δόξασαν τον Θεό.

Μία άλλη φορά, κάποιοι ψαράδες, που «κοπιάσαντες καθ’ όλην την διάρκειαν της νυκτός ουδέν έλαβον», επικαλέσθηκαν το όνομα του Οσίου και ξανάρριξαν στην θάλασσα τα δίχτυα τους. Το αποτέλεσμα; Ύστερα από λίγη ώρα, από τα πολλά ψάρια που είχαν πιάσει, με δυσκολία σήκωσαν τα δίχτυα τους.

Ο Όσιος Γρηγόριος κοιμήθηκε σε ηλικία πενήντα μόλις χρόνων και η μνήμη του τιμάται στις 2 Απριλίου.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ

Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων. Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006

Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Θαυμαστά γεγονότα, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά, Υγεία – επιστήμη - περιβάλλον. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.