ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
-Τί δύναμη έχει, Γέροντα, το ευχέλαιο;
-Το ευχέλαιο έχει τέτοια δύναμη, που εκείνη τη στιγμή ο άνθρωπος γίνεται σαν μικρό παιδί. Αν ο άνθρωπος είναι υγιής και δεν έχει ανάγκη, τότε το ευχέλαιο δεν κάνει να γίνεται παραπάνω από δύο φορές το χρόνο. Είναι μεγάλο μυστήριο.
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
-Ήταν δύο φίλοι. Ο ένας είχε μετανοήσει για τις αμαρτίες του ενώ ο άλλος όχι. Παρ’ όλα αυτά ο τελευταίος πήγε να εξομολογηθεί. Απ’ αυτές τις δύο πράξεις, ποιά είναι η καλύτερη; Μας ρώτησε ο Γέροντας.
-Εκείνου που εξομολογήθηκε. Γιατί έτσι ανέθεσε τις αμαρτίες του στον Κύριο και δεν τις κράτησε πάνω του, απαντήσαμε.
Ο Γέροντας συμφώνησε:
-Είναι αλήθεια ότι η εξομολόγηση είναι μεγάλο μυστήριο του Κυρίου, που δεν μπορεί να το συλλάβει ο νους του ανθρώπου.
Ο π. Γαβριήλ είχε στο κελί του μια φωτογραφία, που έδειχνε πως πρέπει ένας ιερέας να εξομολογεί τους πιστούς. Και εξηγούσε:
-Ο εξομολογούμενος πρέπει να είναι γονατιστός και ο ιερέας να σκεπάζει το κεφάλι με το πετραχήλι του, ακουμπώντας το με το χέρι του. Στο αναλόγιο πρέπει να βρίσκεται το Ευαγγέλιο και ο σταυρός, και να είναι αναμμένο ένα καθαρό κερί. Ο εξομολογούμενος έχει το ένα χέρι στο Ευαγγέλιο και το άλλο στο Σταυρό. Ακόμη κι αν ο ιερέας κάθεται, ο εξομολογούμενος πρέπει να είναι γονατιστός. Και ο πατριάρχης γονατίζει. Όταν εξομολογείσαι, δεν πρέπει να δίνεις χρήματα στον ιερέα, γιατί αυτό είναι εξαγορά του μυστηρίου.
-Όποιος έρχεται για πρώτη φορά να εξομολογηθεί και ζητήσει να μετέχει στη Θεία Κοινωνία, ο ιερέας δεν έχει δικαίωμα να του αρνηθεί. Από εκεί κι ύστερα, όμως, πρέπει να του επιβάλει επιτίμιο! Μόνον ο άγιος με τη διορατικότητά του μπορεί να μην τον κοινωνήσει, ο οποίος ξέρει πόσο ακόμη θα ζήσει ο εν μετανοία πιστός, ώστε να μην πεθάνει χωρίς να μεταλάβει τη Θεία Κοινωνία. Και επιπλέον μόνον ο άγιος ξέρει αν ο άνθρωπος, με τον τρόπο αυτόν, δεν ενοχληθεί και δεν απομακρυνθεί από την Εκκλησία.
-Η εξομολόγηση και η Θεία Κοινωνία είναι τα μεγαλύτερα δώρα του Θεού στον κόσμο. Αν ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό και ξέρει ότι είναι αμαρτωλός, πρέπει τουλάχιστον τρεις φορές το χρόνο να εξομολογηθεί και μία φορά να κοινωνήσει, έλεγε ο π. Γαβριήλ.
Πολλοί είχαν παρατηρήσει ότι ο π. Γαβριήλ έκανε λόγο για αμαρτίες που είχαν ειπωθεί στις εξομολογήσεις. Μια πιστή θυμάται:
«Κάποτε, αφού εξομολογήθηκα στον πνευματικό μου, επισκέφθηκα τον π. Γαβριήλ, ο οποίος μου είπε:
-Ο Κύριος δεν σου συγχώρεσε ακόμη αυτή την αμαρτία σου. Τις υπόλοιπες, ναι.
-Και τί πρέπει να κάνω, Γέροντα; Σας ικετεύω, παρακαλέστε τον Θεό να με συγχωρέσει!
-Όχι ακόμα, μου απάντησε.
Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, δεν μπορούσα να ηρεμήσω και άρχισα να κλαίω. Κι εκείνος μου χαμογέλασε, με κοίταξε σαν παιδί και μου είπε χαρούμενος:
-Ο Κύριος δέχτηκε τη θυσία των δακρύων σου.
Ύστερα τον ρώτησα:
-Εσείς, π. Γαβριήλ, ακούτε και όσα εμείς εξομολογούμαστε στους ιερείς;
Εκείνος έσκυψε το κεφάλι και, κλαίγοντας, μου απάντησε:
-Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι, αδελφή μου; Εγώ όλα τα ακούω…».
Άλλη φορά, ο π. Γαβριήλ καθόταν στη μέση της σκάλας, έχοντας το δεξί του χέρι στο αυτί, σαν να αφουγκραζόταν κάτι μακρινό. Φαινόταν πως αυτά που άκουγε τον εξόργιζαν και στρεφόμενος σε μια γυναίκα που ήταν δίπλα του της είπε:
-Μη με εμποδίσεις. Κοίτα να δεις τι θα της κάνω. Ήθελε και να κοινωνήσει! Κοίτα τι λέει στην εξομολόγησή της και προβάλλει και δικαιολογίες.
Και με μια γρήγορη κίνηση σηκώθηκε, κατέβηκε τη σκάλα, μπήκε στο ναό και σε μερικά λεπτά τον είδαν να σπρώχνει τη μοναχή έξω από το ναό και να τη μαλώνει:
-Ήθελες και να κοινωνήσεις;
Η έκπληκτη μοναχή ήρθε σε συναίσθηση και μετάνιωσε για την υποκρισία της.
Από το βιβλίο: «ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ, «Ο Αγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής (1929 – 1995).
Μετάφραση ΝΑΝΑ ΜΕΡΚΒΙΛΑΤΖΕ
Γλωσσική επιμέλεια ΦΑΝΗ ΡΟΠΟΚΗ
ΑΘΗΝΑ 2013.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
