Τις επιθυμίες και το ζήλο σου να τον μετράς
πάντα με το μέτρο της αιωνιότητος.
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, πολλά ακόμα πρέπει να μάθης που μέχρι τώρα τα αγνοείς.
-Ποια είναι αυτά Κύριε;
-Τις επιθυμίες σου, θα τις μετράς πάντοτε με το μέτρο της αιωνιότητος.
Τον εαυτό σου δεν πρέπει να τον υπεραγαπάς αλλά να κάνης πάντοτε πρόθυμα το θέλημά μου.
Πολλές επιθυμίες συγκινούν την καρδιά σου. Πρόσεχε όμως, παιδί μου, τι είναι αυτό που σε συγκινεί. Ζήλος για τη δόξα του Θεού ή ζήλος για το συμφέρον σου;
Αν τη δόξα του Θεού ποθής, θα είσαι πάντοτε ευχαριστημένος, ό,τι τυχόν και αν σε διατάξω να κάνης. Αν όμως βαθύτερο ελατήριο στις πράξεις σου είναι η δική σου δόξα, αυτό θα είναι πάντοτε για σένα εμπόδιο και βάρος.
Πρόσεχε λοιπόν να μην ακολουθής τις επιθυμίες εκείνες για τις οποίες, Εγώ δεν έδωσα την έγκρισί μου, για να μη δοκιμάσης κατόπιν μεταμέλεια πικρή, για ό,τι αρχικώς το θεωρούσε καλό και ωφέλιμο.
Γιατί δεν πρέπει ευθύς αμέσως ν’ ακολουθής του συναισθήματός σου την παρόρμησι, ούτε αμέσως ν’ απορρίπτης ό,τι δεν σου είναι αρεστό.
Κάποτε πρέπει να χαλιναγωγής και αυτές ακόμη τις καλές επιθυμίες σου, από φόβο μήπως σου προκαλέσουν ταραχές ή μήπως σκανδαλίσης άλλους, ή μήπως συναντήσης αντιδράσεις από άλλους και απογοητευθής.
Κάποτε όμως πρέπει να μεταχειρίζεσαι και βία και να επιτίθεσαι με δύναμη στις αμαρτωλές σου επιθυμίες.
Μη σκέπτεσαι τι θέλει ή τι δεν θέλει η σάρκα, αλλά να αγωνίζεσαι με βία να την υποτάξης.
Έτσι θα μάθη να υπακούη στις εντολές του πνεύματος, θα ευχαριστήται στα λίγα, θα χαίρη και δεν θα γογύζη όταν θα συναντά δυσκολίες.
Από το βιβλίο: Η Μίμησις του Χριστού, του Κεμπησίου Θωμά. Νεοελληνική απόδοσις της εκδοθείσης το 1902 μεταφράσεως του Αβερκίου Λαμπίρη υπό την έγκρισιν και ευλογίαν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εκδόσεις ΦΩΣ
η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
