«Βγάλε το Σταυρό, αλλιώς απολύεσαι!».

Μία αναγνώστρια μας απέστειλε την δική της προσωπική εμπειρία στην Αγγλία, που περιγράφει την επιμονή της εταιρίας όπου δούλευε, να αφαιρέσει τον Σταυρό που φορούσε. Τη συνγχαίρουμε γιατί προτίμησε να απολυθεί, την πρώτη μάλιστα ημέρα της εργασίας της, παρά να αφαιρέσει το ιερό σύμβολο του Σταυρού. Τέτοιοι νέοι μας γεμίζουν ελπίδα!

«Ήμουν φοιτήτρια σε επαρχιακή πόλη της Αγγλίας το 2001, στο Λίνκολν συγκεκριμένα, πριν μετατεθώ στο Λονδίνο για σπουδές και περισσότερες ευκαιρίες εργασίας. Χρειάστηκε να ενισχύσω λίγο το εισόδημά μου κι έτσι έπιασα δουλειά σε εργοστάσιο συσκευασίας λαχανικών, μόνο για το Σαββατοκύριακο. Ήταν το πρώτο Σαββατοκύριακο που ξεκινούσα τη δουλειά. Θυμάμαι ότι θα ερχόταν το πουλμανάκι του εργοστασίου να μας πάρει, εμένα και άλλους φοιτητές από την εστία στις 5 το πρωί. Φτάσαμε στο εργοστάσιο, μας καλοδεχτήκανε, μας έδωσαν ειδικές φόρμες, μπότες και γάντια και μας εξήγησαν τι θα κάναμε για 6 ώρες. Εγώ ήμουν στον τομέα, όπου έπρεπε να βγάζω τα πλυμένα μαρούλια από την κορδέλα και να τα τοποθετώ σε άλλη, ώστε να πάνε για συσκευασία.

Φορούσα τον Σταυρό μου, όπως πάντα τον φοράω, για φυλαχτό και ευλογία. Ήταν από το Άγιο Όρος, ξύλινος με τον Εσταυρωμένο πάνω του. Θεώρησα ότι έπρεπε να τον βγάλω έξω από το πουλόβερ που φόραγα αλλά μέσα από τη φόρμα. Η κορδέλα έτρεχε γρήγορα, τα γάντια εμπόδιζαν τα χέρια μου να πιάσουν γρήγορα τα μαρούλια, τα χέρια μου πάγωναν από το κρύο νερό και έκανα προσευχή να με βοηθήσει ο Θεός να πάω καλά στη δουλειά μου.

Κάποια στιγμή ήρθε η υπεύθυνη, η οποία μου ζήτησε πολύ ευγενικά να βγάλω τον Σταυρό μου γιατί, όπως είπε, δεν επιτρέπεται να φοράμε κοσμήματα σε ώρα εργασίας. Της απάντησα, το ίδιο ευγενικά, ότι τον Σταυρό δεν τον φοράω για κόσμημα αλλά για προστασία και ευλογία. Αυτή συνέχισε να επιμένει ότι δεν την ενδιαφέρει για ποιό λόγο φοράω τον Σταυρό και ότι έπρεπε να τον βγάλω άμεσα. Της είπα ότι είναι σύμβολο της πίστεώς μου, ένα ιερό σύμβολο για μένα, και ότι είναι ο Σταυρός που σταυρώθηκε ο Θεός που πιστεύω. Μου απάντησε ξανά ότι με καταλαβαίνει αλλά πρέπει να τον βγάλω για να μη πέσει στα μαρούλια και μπει σε συσκευασία. Μου είπε ότι μόνο οι βέρες επιτρέπονται. Εκείνη την ώρα μου ήρθε να βάλω τα γέλια αλλά δεν το έκανα.

Την ρώτησα, για ποιό λόγο επιτρέπουν τις βέρες και μου απάντησε ότι είναι ιερό σύμβολο γάμου. Της επανέλαβα ότι και ο Σταυρός, για εμένα, είναι ιερό σύμβολο πίστεως και δεν τον βγάζω, και ότι ο Σταυρός δεν θα πέσει στα μαρούλια γιατί είναι μέσα από τη φόρμα που φοράω και τον φοράω για προστασία. Μου δήλωσε ότι αν δεν βγάλω τον Σταυρό, θα πρέπει να φύγω από τη δουλειά. Της απάντησα ότι τον Σταυρό δεν πρόκειται να τον βγάλω και προτιμώ να φύγω από τη δουλειά. Με οδήγησε στα αποδυτήρια, τους παρέδωσα τη φόρμα και τις μπότες και έφυγα.

Το συμβάν το ανέφερα στο γραφείο ευρέσεως εργασίας, ως απαράδεκτο και καταχρηστικό. Δεν γνώριζα αν καλύπτεται νομικά η απαγόρευση να φοράει κάποιος τον Σταυρό του. Και βέβαια δεν ξανασυνεργάστηκα με το συγκεκριμένο γραφείο.

Δύο ημέρες αργότερα, με τη βοήθεια του Θεού, βρήκα εργασία σε ελληνικό εστιατόριο, όπου είχαμε μία πολύ καλή συνεργασία και ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια, διατηρούμε μία πολύ καλή φιλία.

Ποτέ ξανά, όσα χρόνια και αν έμεινα Αγγλία και ως απόφοιτη από τη σχολή μου, εργαζόμενη σε εταιρείες και γραφεία, δεν αντιμετώπισα τέτοιο θέμα ξανά, ούτε άκουσα φίλους μου να το αντιμετωπίζουν.

Πάντως είναι ιδιαίτερα θλιβερό το γεγονός να ζητείται από τη μία να αφαιρούν οι πιστοί τον Σταυρό, εν ώρα εργασίας, και από την άλλη να επιτρέπουν τις βέρες, που ασφαλώς κρύβουν μεγάλο κίνδυνο ειδικά σε μία χειρωνακτική εργασία με μηχανήματα. »

Χρυσή.

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

Κατηγορίες: Άρθρα, Ιστορικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.