Στα Μοναστήρια της Εκκλησίας μας, οι Μοναχοί και οι Μοναχές, προσπαθούν και αγωνίζονται να ζουν σωστά το Πάσχα, στην καρδιά τους. Εκεί, ψάχνουν οι Μοναχοί, να βρουν το Χριστό, γιατί εκεί μέσα Αυτός θα αναστηθεί. Εκεί, μέσα στην καρδιά τους, ψάχνουν να βρουν το αληθινό νόημα της εορτής των Αγίων Παθών και της Αναστάσεως. Ο τρόπος με τον οποίον εορτάζουν το Πάσχα είναι εσωτερικός. Είναι μυστικός. Δεν είναι επιφανειακός, ρομαντικός, συναισθηματικός και φυσιολατρικός τρόπος. Ο Μοναχός έχει μέσα στην καρδιά του ζωντανή επικοινωνία με τον ζωντανό Θεό. Ζει τη συγκλονιστική εμπειρία της παρουσίας του αναστημένου Χριστού. Γεμίζει η καρδιά του από την παρουσία του Θεού.
Ο Μοναχός και η Μοναχή μελετούν το πραγματικό νόημα των Αγίων Παθών και της Αναστάσεως. Μελετούν τα σχετικά ιστορικά γεγονότα, όχι ακαδημαϊκά, αλλά συμμετέχοντας σ’ αυτά. Μελετούν την παρουσία του Χριστού, ο Οποίος δεν γεννήθηκε κάποτε και πέθανε και αναστήθηκε και αναλήφθηκε και έφυγε από την γη, αλλά εξακολουθεί να ζει στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου. Είναι παρών σε όλα τα γεγονότα της ζωής του. Με τους τρόπους και τα μέσα, που προσφέρει η ορθόδοξη ασκητική ζωή, ο Μοναχός, ζει εσωτερικά τα λυτρωτικά γεγονότα των Παθών του Κυρίου και μυστικά συσταυρώνεται, συμπάσχει συνθάπτεται και συνανασταίνεται με τον Χριστό. Βιώνοντας το Μυστήριο της σωτηρίας, νοιώθοντας στον εαυτό του τον πόνο των Παθών του Χριστού και την χαρά της Αναστάσεώς Του. Όλα τα συνδέει με τον Χριστό. Η αγάπη του με τον Θεόν ανανεώνεται, όπως και η αγάπη του με τον συνάνθρωπο. Προσπαθεί να ζήσει την εορτή με αληθινή πνευματικότητα.
Ο Μοναχός ζει το Πάσχα, με μετάνοια, την οποία δεν διακόπτει επειδή ήλθαν οι γιορτές, διότι τάχα εν μετανοία έζησε τις 50 ημέρες, που πέρασαν. Βεβαίως, προετοιμάσθηκε για να ζήσει το Πάσχα αληθινά, με άσκηση, με νηστεία, με μετάνοια, με εξομολόγηση. Αλλά αυτό δεν σταματάει για τον Μοναχό. Δεν λέγει, ας αμαρτήσουμε τώρα, ας κάνουμε όλων των ειδών τις αμαρτίες, γιορτές είναι, Πάσχα είναι, ε, και μετά ξαναμετανοούμε. Ο Μοναχός δεν έχει διαλείμματα στην πνευματική του ζωή. Έζησε εν νηστεία προ των Εορτών, ζει και εν εγκρατεία και περιορισμό των απολαύσεων και κατά τη διάρκεια των Εορτών. Δεν λέγει «Πάει πέρασε η νηστεία. Τώρα που ήλθαν οι γιορτές, ας φάμε φαγητό, πολύ φαγητό, εκείνα που μας έλειψαν όλο αυτό τον καιρό». Όχι. Ο Μοναχός συνεχίζει. Θα φάει, βέβαια και το αρτύσιμο φαγητό. Αλλά πάντοτε και όλα εν μέτρω.
Προσπαθεί ο Μοναχός, να ζήσει με αγάπη το Πάσχα. Με αγάπη αληθινή προς όλους τους ανθρώπους, τους οποίους αγκαλιάζει, βγαίνοντας αληθινά από τον εγωϊσμό του και σκεπτόμενος και αναλογιζόμενος όλους τους αδελφούς του. Προσπαθεί, ακόμα, να γιορτάσει το Πάσχα, με ελεημοσύνη, με βοήθεια, με καλωσύνη. Και συναγωνίζονται οι Μοναχοί, ποιος θα δείξει περισσότερη αγάπη και βοήθεια προς τους Αδελφούς Μοναχούς, αλλά και προς όλους όσους έρχονται στο Μοναστήρι, για να βρουν, έστω για λίγες ώρες, αυτό που ζει ο Μοναχός. Αλλά κι όλοι μαζί, σαν Κοινόβιο, στρέφονται με φιλανθρωπία και ελεημοσύνη, προς τους φτωχούς και ανήμπορους, που ζουν εκτός Μοναστηριού. Προσπαθεί, ο Μοναχός να ζήσει το Πάσχα γαλήνια. Χωρίς άγχος και αγωνία. Ο Μοναχός ζει με απλότητα, με ολιγάρκεια, με ηρεμία, με ησυχία. Με ειρήνη της ψυχής και των νεύρων. Με εγκατάλειψη στην βοήθεια και την αγάπη του Θεού. Με μελέτη πνευματικών βιβλίων. Αποφεύγοντας τους πειρασμούς, και τις πολλές και έντονες συζητήσεις. Αποφεύγοντας τις μεγάλες μέριμνες και σκοτούρες, την αμαρτία και τους αμαρτωλούς τόπους, τις γκρίνιες και τους διαπληκτισμούς, αλλά και την ενημέρωση, τις διαφημίσεις, τις πολλές και ανούσιες συναναστροφές, την κοσμική διασκέδαση, την μόδα και την καταναλωτική ζωή. Δεν αρνείται, βεβαίως, ο Μοναχός τα υλικά στοιχεία, τα οποία συμβάλλουν στον εορτασμό, αλλά δεν στρέφεται προς αυτά και μόνον, όπως γίνεται στον κόσμο.
Ο Μοναχός, ζει το Πάσχα και το νόημά του, σε όλη τη ζωή του. Πάντοτε αγωνίζεται ο Μοναχός να σταυρώνει τον εαυτό του και τα πάθη του, πάντοτε αναζητάει την ανάστασή του. Πάντοτε χαίρεται την αναστάσιμη χαρά.
Ευχόμαστε σε όλους να ζήσουν αληθινά και πνευματικά το Πάσχα. Γιατί όχι, κατά το πρότυπο και παράδειγμα των Μοναχών, αφού όπως διδάσκουν οι Άγιοι Πατέρες: «Φως Μοναχοίς Άγγελοι. Φως δε πάντων ανθρώπων Μοναδική Πολιτεία». Για να ζήσουμε όλοι μαζί την πνευματική, την αληθινή χαρά της Αναστάσεως. Καλή Ανάσταση.
Από τη μηνιαία τοπική εφημερίδα Ναυπάκτου «Η Βασιλεία των Ουρανών», Τεύχος 65, Απρίλιος 2012, σελ. 5.
Η/Υ επιμέλεια Κωνσταντίνας Κυριακούλη.
