Τη Τρίτη της Α’ εβδομάδος των νηστειών – υμνολογική εκλογή.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
Στιχηρά Ήχος β’ Πάντας υπερέβην
Πάσαν αμαρτίαν διεπραξάμην, πάντας υπερέβην τη ασωτία” εάν θελήσω μετανοήσαι, ουκ έχω δακρύων οχετούς, εάν ραθύμως και νύν βιώσω, κολάσει υπόδικός ειμί. Αλλά δός μοι διόρθωσιν μόνε αγαθέ, ο Θεός, και ελέησόν με.
Κύριε, διέπραξα κάθε είδους αμαρτίας, και ξεπέρασα όλους τους αμαρτωλούς ως προς την ασωτία! Εάν λοιπόν θελήσω να μετανοήσω, δεν διαθέτω πια την απαραίτητη πλημμύρα των δακρύων. Εάν πάλι, εξακολουθήσω ακόμη και τώρα να ζω ράθυμα, είμαι από τώρα υπόδικος της κολάσεως. Αλλά, Συ μόνε αγαθέ Θεέ, δος μου την διόρθωση, και λυπήσου με.
Όμβρους μοι παράσχου Χριστέ δακρύων, εν τη της Νηστείας τερπνή ημέρα, όπως πενθήσω και αποπλύνω, τον ρύπον τον εκ των ηδονών, και εποφθώ σοι κεκαθαρμένος, ηνίκα Κριτής εξ ουρανού, μέλλης έρχεσθαι Κύριε, κρίναι τους βροτούς, ως κριτής, και δίκαιος μόνος.
Χριστέ μου, δος μου βροχή δακρύων, σ’ αυτή την πρώτη τερπνή ημέρα της νηστείας, για να πενθήσω και να ξεπλύνω τον ρύπο από της ηδονές, και εμφανησθώ μπροστά Σου καθαρός, όταν έλθεις ως κριτής απ’ τον ουρανό για να κρίνεις τους θνητούς, Συ ο μόνος αμερόληπτος δηκαστής.
Έτερον τού κυρίου Θεοδώρου
Ήχος πλ. α’ Προς το, Όσιε Πάτερ
Δεύτε προθύμως, το στερρόν όπλον της Νηστείας, έχοντες ως θυρεόν, πάσαν μεθοδείαν πλάνης τού εχθρού, αποστρέψωμεν πιστοί. Μή θελχθώμεν ταις ηδοναίς των παθών, μή το πύρ των πειρασμών δειλιάσωμεν, δι’ ών Χριστός ο φιλάνθρωπος, βραβείοις της υπομονής στεφανώσει ημάς’ όθεν παρρησία προσευχόμενοι, προσπίπτομεν κραυγάζοντες, αιτούμενοι ειρήνην, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Ελάτε όλοι πρόθυμα, έχοντας σαν σημαία το ισχυρό όπλο της νηστείας, να αποφύγουμε κάθε αποπλανητικό σχέδιο του Πονηρού. Ας μη θελχτούμε απ’ την «ευχαρίστηση» των παθών, κι ας μη δειλιάσουμε απ’ τη φωτιά των πειρασμών. Γι’ αυτά μάλιστα, ο φιλάνθρωπος Αυθέντης μας, ο Χριστός, θα μας στεφανώσει με τα βραβεία της υπομονής. Έτσι, προσευχόμενοι με θάρρος, ας προσπέσουμε κραυγάζοντας Του, ζητώντας Του την ειρήνη, και το απέραντο έλεός Του για τις ψυχές μας.
Απόστιχα. Ιδιόμελον Ηχος γ’
Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, ευάρεστον τω Κυρίω’ αληθής νηστεία, η των κακών αλλοτρίωσις, εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή, επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους, και επιορκίας. Η τούτων ένδεια, νηστεία εστίν, αληθής και ευπρόσδεκτος.
Ας κάνουμε, αδελφοί, νηστεία δεκτή και ευάρεστη στον Κύριό μας. Πραγματική λοιπόν νηστεία είναι, η αποξένωση απ’ τα κακκά, η εγκράτεια της γλώσσας, η αποχή από τον θυμό, ο αποχωρισμός απ’ τις κακές επιθυμίες, την καταλαλιά, το ψέμα και την επιορκία. Η φτώχια σ’ αυτά, είναι πραγματική και ευάρεστη νηστεία έναντι του θεού.
Μαρτυρικόν
Μεγάλη των Μαρτύρων σου Χριστέ η δύναμις! εν μνήμασι γάρ κείνται, και πνεύματα διώκουσι, και κατήργησαν εχθρού την εξουσίαν, τη πίστει της Τριάδος, αγωνισάμενοι υπέρ της ευσεβείας.
Είναι, πράγματι, μεγάλη η δύναμη των Μαρτύρων Σου, Χρις΄τέ! Γιατί αν και βρίσκονται θαμμένοι στα μνήματα, εν τούτοις, απομακρύνουν τα πονηρά πνεύματα! Έτσι, καταργούν έκτοτε συνεχώς την εξουσία του εχθρού, αφού με την δύναμη της πίστεως στην Αγία Τριάδα, αγωνίστηκαν υπέρ της ευσεβείας.
Δόξα… και νύν… Θεοτοκίον
Θεοτόκε η προστασία πάντων των δεομένων, εις σέ θαρρούμεν, εις σέ καυχώμεθα, εν σοί πάσα η ελπίς ημών εστι. Πρέσβευε τω εκ σού τεχθέντι, υπέρ αχρείων δούλων σου.
Θεοτόκε, η προστασία όλων που χρειάζονται την βοήθειά Σου, σε σένα έχουμε θάρρος, για σένα καυχόμαστε, σε σένα ελπίζουμε. Παρακάλεσε λοιπόν τον Γιό σου, για μας, τους τιποτένιους δούλους σου.
Απόδοση, Ιωάννης Τρίτος.
