Κυριακή Ε. των νηστειών, μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας – υμνολογική εκλογή.

Για την θαυμαστή ζωή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, ανατρέξτε εδώ.

ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΕΣΠΕΡΑΣ – ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Δοξαστικόν των Κεκραγαρίων. Ήχος δ’

Εθαυματούργησε Χριστέ, του Σταυρού σου η δύναμις, ότι και η πρώην Πόρνη, ασκητικόν αγώνα ηγωνίσατο’ όθεν και το ασθενές απορριψαμένη, γενναίως αντέστη κατά του διαβόλου” διό και το βραβείον της νίκης κομισαμένη, πρεσβεύει υπέρ των ψυχών ημών.

Θαυματούργησε, Χριστέ, του σταυρού Σου η δύναμη, αφού και η πριν πόρνη διεξήγαγε ασκητικόν αγώνα! Έτσι, πέταξε πέρα την αδυναμία της, και με γενναιότητα αντιστάθηκε εναντίον του διαβόλου. Και τώρα, τιμημένη με το βραβείο της νίκης, πρεσβεύει για τις ψυχές μας.

Απολυτίκιον της Οσίας Ήχος πλ. δ’

Εν σοί Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ’ εικόνα’ λαβούσα γάρ τον Σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες υπεροράν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ, επιμελείσθαι δέ ψυχής, πράγματος αθανάτου’ διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται Οσία Μαρία το πνεύμά σου.

Σε σένα μητέρα μας με τους αγώνες σου εσώθηκε μέσα από τους πειρασμούς το κατ’ εικόνα! Διότι αφού έλαβες τον σταυρό ακολούθησες τον Χριστό, και με τις πράξεις σου δίδασκες να περιφρονούμε μεν την σάρκα, αφού φεύγει και φθείρεται, να φροντίζουμε δε την ψυχή, που είναι πράγμα αθάνατο. Γι’ αυτό και το πνεύμα σου, Οσία Μαρία, χαίρεται μαζί με τους αγγέλους.

Έτερον απολυτίκιον. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον. Γερασίμου.

«Φωτισθείσα ενθέως Σταυρού τη χάριτι,
της μετανοίας εδείχθης φωτοφανής λαμπηδών,
των παθών τον σκοτασμόν λιπούσα πάνσεμνε’ όθεν ως άγγελος Θεού, Ζωσιμά τω ιερώ,
ωράθής εν τη ερήμω, Μαρία Οσία Μήτηρ,
μεθ’ ου δυσώπει υπέρ πάντων ημών».

Φωτίσθηκες Θεϊκά με την Χάρη του τιμίου Σταυρού, και αναδείχθηκες ολόφωτη «λαμπάδα» της μετανοίας, αφού εγκατέλειψες την σκοτεινιά των παθών. Έτσι, εμφανίσθηκες στον ιερό Ζωσιμά ως Άγγελος του Θεού, στην έρημο, Οσία Μαρία, μητέρα μας. Γι’ αυτό και σε παρακαλούμε, να πρεσβεύεις και μ’ εκείνον, στον Κύριο, να λυπηθεί και τις ψυχές μας.

ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μεσώδειον κάθισμα Ήχος πλ. δ’ Την Σοφίαν και Λόγον

Τα σκιρτήματα πάντα τα της σαρκός, χαλινώσασα πόνοις ασκητικοίς, ανδρείον απέδειξας, της ψυχής σου το φρόνημα, τον γάρ Σταυρόν ποθήσασα Κυρίου θεάσασθαι, ιερώς αοίδιμε τω Κόσμω εσταύρωσαι’ όθεν και προς ζήλον, αγγελικής πολιτείας προθύμως διήγειρας, σεαυτήν παμμακάριστε” Δια τούτο γεραίρομεν, την μνήμην σου Μαρία πιστώς, των πταισμάτων άφεσιν αιτούμενοι, του δωρηθήναι πλουσίως υμίν ταις πρεσβείαις σου.

Με τους ασκητικούς κόπους χαλίνωσες όλα τα σκιρτήματα της σάρκας, και απέδειξες πως το φρόνημα της ψυχής σου ήταν ανδρείο. Έτσι, αφού πόθησες να δεις τον Ιερό Σταυρό του Κυρίου, σταύρωσες τον εαυτό σου για τον κόσμο, πανένδοξε. Γι’ αυτό και ξεσήκωσες τον εαυτό σου προς τον ζήλο της αγγελικής πολιτείας, παμμακάριστε, με προθυμία. Για τούτο τιμούμε την μνήμη σου, Μαρία, παρακαλώντας με τις πρεσβείες σου να επιτύχουμε την άφεση των αμαρτιών μας.

Κοντάκιον Ήχος γ’ Η Παρθένος σήμερον

Η πορνείαις πρότερον, μεμεστωμένη παντοίαις, Χριστού Νύμφη σήμερον, τη μετανοία εδείχθης, Αγγέλων, την πολιτείαν επιποθούσα, δαίμονας Σταυρού τω όπλω καταπατούσα. Διά τούτο βασιλείας, εφάνης νύμφη Μαρία ένδοξε.

Η πριν μεστή από κάθε είδος πορνείας, η νύμφη του Χριστού Μαρία η πάνσεμνη, σήμερα δείχθηκε να ποθεί ακατανίκητα την πολιτεία των αγγέλων με την μετάνοια, και να καταπατά με του σταυρού τη δύναμη τους δαίμονες. Γι’ αυτό και αναδείχθηκες νύμφη της βασιλείας του Θεού, Μαρία ένδοξε.

Ο Οίκος

Την αμνάδα Χριστού και θυγατέρα, άσμασιν ευφημούμέν σε νύν, Μαρία παναοίδιμε, την των Αιγυπτίων αναφανείσαν θρέμμα” την πλάνην δέ τούτων πάσαν φυγούσαν, και καλώς προσενεχθείσαν τη Εκκλησία βλάστημα τίμιον, δι’ εγκρατείας και δεήσεως, ασκήσασαν υπέρ μέτρον της ανθρωπίνης φύσεως’ διό και υψώθης εν Χριστώ, διά βίου και πράξεως, Βασιλείας Ουρανού φανείσα νύμφη, Μαρία πάνσεμνε.

Μαρία πανένδοξε, σε εγκωμιάζουμε με ύμνους, γιατί είσαι η αμνάδα αλλά και θυγατέρα του Χριστού, που αναφάνηκες θρέμμα της γης των Αιγυπτίων και κατανίκησες όλη την πλάνη τους, και προσφέρθηκες στην εκκλησία σαν πολύτιμο βλάστημα καλόμε εγκράτεια και προσευχή. Ασκήθηκες περισσότερο από κάθε μέτρο και δύναμη της ανθρωπίνης φύσεως, και υψώθηκες προς τον Χριστό με την ζωή σου και με τις πράξεις σου, νύμφη του Χριστού, Μαρία πάνσεμνη.

Συναξάριον

Τη αυτή ημέρα, Κυριακή πέμπτη των Νηστειών, διετάχθημεν μνήμην ποιείσθαι της Οσίας Μητρός ημών Μαρίας της Αιγυπτίας.
Στίχοι
• Απήρε πνεύμα, σάρξ απερρύη πάλαι.
• Τον όστινον, γή, κρύπτε νεκρόν Μαρίας.
Ανυψώθηκε το πνεύμα της Μαρίας” η σάρκα είχε ρεύσει από παλιά. Και τώρα το νεκρό σώμα που αποτελείται από οστά, το κρύβει η γη.

Ταις αυτής πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον, και σώσον ημάς. Αμήν.

Εξαποστειλάριον. Της Οσίας το παρόν. Ο ουρανόν τοις άστροις

Υπόδειγμα μετανοίας, σέ έχοντες πανοσία, Μαρία Χριστόν δυσώπει, εν τω καιρώ της Νηστείας, τούτο ημίν δωρηθήναι, όπως εν πίστει και πόθω, σέ άσμασιν ευφημώμεν.

Επειδή σε έχουμε υπόδειγμα νετανοίας, πανοσία Μαρία, ικέτευε διαρκώς με ένταση τον Χριστό να μας δωρίσει την μετάνοια κατά τον καιρό της νηστείας, που διανύουμε, για να σε δοξάζουμε ασματικά, με πίστη και πόθο.

Δοξαστικόν των αίνων. Ήχος α’ Ιδιόμελον

Ούκ έστιν η Βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις” αλλά δικαιοσύνη και άσκησις, σύν αγιασμώ’ όθεν ουδέ πλούσιοι εισελεύσονται εν αυτή, αλλ’ όσοι τους θησαυρούς αυτών εν χερσί πενήτων αποτίθενται. Ταύτα και Δαυϊδ ο Προφήτης διδάσκει λέγων. Δίκαιος ανήρ ο ελεών όλην την ημέραν, ο κατατρυφών του Κυρίου και τω φωτί περιπατών, ός ου μή προσκόψη. Ταύτα δέ πάντα, προς νουθεσίαν ημών γέγραπται, όπως νηστεύοντες, χρηστότητα ποιήσωμεν” και δώη ημίν Κύριος, αντί των επιγείων τα επουράνια.

Η Βασιλεία του Θεού δεν είναι φαγητό και ποτό, αλλά δικαιοσύνη και αρετή και άσκηση μαζί με τον αγιασμό των πιστών. Γι’ αυτό και δεν θα εισέλθουν εις αυτήν οι πλούσιοι, αλλά όσοι στα χέρια των πτωχών εμπιστεύονται τους θησαυρούς τους. Αυτά και ο Δαυίδ ο προφήτης διδάσκει λέγοντας: Είναι δίκαιος άνθρωπος αυτός, που ελεεί όλην την ημέρα, αυτός που απολαμβάνει τον Κύριο και Θεό, αυτός που «περπατάει» στο φως και δεν κυνδυνεύει να σκοντάψει στο σκοτάδι. Όλα αυτά έχουν γραφεί προς δική μας νουθεσία, ώστε ο νους μας να πάρει τη σωστή θέση, για να καταφέρουμε με την νηστεία να αποκτήσουμε την αγαθωσύνη και την καλωσύνη. Έτσι, θα μας δώσει ο Κύριος αντί των επιγείων τα επουράνια.

Απόδοση, Ελένης Χρήστου.

Κατηγορίες: Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.