19 Απριλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Θεοδώρου του εκ Παμφυλίας – Συναξάριον.

Το «Χριστός ανέστη!» δηλαδή η ακράδαντη πίστη στην Ανάσταση του Θεανθρώπου, ήταν το ζωντανό όραμα και του αγίου μάρτυρα Θεοδώρου από την Παμφυλία, του οπίου σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη. Ο άγιος Θεόδωρος καταδικάστηκε να σταυρωθεί κι έμεινε τρεις ημέρες καρφωμένος στο σταυρό με την προσδοκία της αναστάσεως. Πίστευε στον Ιησού Χριστό «εγηγερμένον εκ νεκρών», καθώς γράφει ο μεγάλος απόστολος. Και, επισφραγίζοντας την πίστη του με το θάνατό του, ο άγιος Θεόδωρος έγινε «μάρτυς των παθημάτων και της αναστάσεως Ιησού». Ένας νέος σε ηλικία έως είκοσι δύο ετών, που γελούσε μπροστά του η χαρά της ζωής.
Ο άγιος Θεόδωρος παρουσιάστηκε ως νεοσύλλεκτος στο στρατό. Εκεί θέλησαν, κατά την πράξη να τον σφραγίσουν, πράγμα που με κανέναν τρόπο δεν το δέχτηκε ο Άγιος. «Εγώ», είπε, «από την ημέρα που γεννήθηκα είμαι σφραγισμένος στο όνομα του Βασιλέα μου». Τον ρώτησαν: «Ποιός είναι ο βασιλέας σου;». Κι ο άγιος Θεόδωρος απάντησε: «Ο Ιησούς Χριστός». Του είπαν τότε να θυσιάσει στους θεούς, κι ο άγιος Θεόδωρος απάντησε: «Ποτέ μου ως τώρα δεν θυσίασα σε ψεύτικους θεούς». Χωρίς άλλες διατυπώσεις, άρχισαν να τον βασανίζουν, για να τον εξαναγκάσουν να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Θεός φύλαξε τον άγιο αβλαβή, μέσα σε όλους τους βασανισμούς.

Η κακία και η σκληρότητα των ανθρώπων, όταν θέλουν να βασανίσουν το συνάνθρωπό τους, δεν έχει όριο. Όχι μόνο τότε που διώκονταν οι χριστιανοί, αλλά πάντα και σήμερα ακόμα, η μέθοδος των βασανισμών δεν έχει καταργηθεί. Είτε για εκδίκηση είτε για την απόσπαση μυστικών, με τον πιο απάνθρωπο τρόπο εξουθενώνονται και καταντάνε, στα χέρια των δημίων, σωματικά και ψυχικά συντρίμματα άνθρωποι, εικόνες του Θεού. Σ’ όλο τον κόσμο οι ελεύθεροι και πολιτισμένοι λαοί, για δυο μεγάλα κοινωνικά προβλήματα ενδιαφέρονται και φροντίζουν σήμερα: για την απαγόρευση των βασανισμών και για την κατάργηση της ποινής του θανάτου.

Οι άγιοι μάρτυρες της πίστεως δεν απέθαναν μόνο, αλλά και δοκίμασαν πρώτα κάθε είδος βασανιστηρίων. Και πολλές φορές οι βασανισμοί γίνονταν αφορμή, ώστε μπροστά στην υπομονή και την καρτερία των Αγίων να λυγίζουν και αυτοί οι δήμιοι και να γίνονται χριστιανοί. Έτσι πολλές φορές συνέβη με έναν μάρτυρα, να πορευθούν πολλοί μαζί του στο θάνατο και να λάβουν όλοι το στεφάνι του μαρτυρίου. Έτσι έγινε και τώρα με τον άγιο Θεόδωρο! Ένας ιερέας των ειδώλων κι οι στρατιώτες που τον φύλαγαν στη φυλακή κι άλλοι, που τους τον παρέδωσαν για να τον βασανίσουν, βλέποντας την πίστη του αγίου και την προστασία του Θεού, έγιναν χριστιανοί.

Όταν εξαντλήθηκε η εφευρετικότητα της κακίας του, ο ηγεμόνας κάλεσε τη μητέρα του αγίου Θεοδώρου, Φιλιππίνα την έλεγαν, και της είπε: «Κάμε το γιό σου να θυσιάσει στα είδωλα, για να μην πάει χαμένος και μείνεις και συ χωρίς παιδί». Αρκετό ήταν ο κατάδικος να θυσιάσει, για να απαλλαγεί από κάθε κατηγορία. Η Φιλιππίνα είπε στον ηγεμόνα: «Όταν ο γιος μου θα σταυρωθή από σένα, τότε θα προσφέρη θυσία στον αληθινό Θεό». Κι ο ηγεμόνας, σαν να βρήκε κάποια λύση που τάχα ζητούσε, της απάντησε: «Συ λοιπόν βρήκες και διάλεξες τον τρόπο, με τον οποίο θα πεθάνει ο γιός σου». Και έδωσε διαταγή να σταυρωθεί ο άγιος Θεόδωρος και να αποκεφαλισθεί η μητέρα του Φιλιππίνα. Αμήν.

Από το βιβλίο:

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΜΨΥΧΟΙ
(Εξαπλά β’)
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ

Η/Υ επιμέλεια, Σοφίας Μερκούρη.

Περισσότερα για το Συναξάριο της ημέρας βλέπε και στον:
ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗ

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.