Τω θεοτιμήτω και ζήλω θείω κεκοσμημένω, κυρίω Ιορδάνη αρχιμανδρίτη, Ιωάννης ο Δαμασκηνός, εν Κυρίω χαίρειν.
Του προς σε μου πόθου η ακρότης, ώ πατέρών άριστε, ουκ εξ αστάτου προφάσεως τας αφορμάς κέκτηται, άλλ’ εκ θείας αγάπης, ή ουδέποτε εκπίπτειν πέφυκεν. Ίσμεν γαρ σου της πίστεως το ορθόδοξον, το ορθότομον του λόγου της αληθείας, το του ζήλου διάπυρον, της προς Θεόν αγάπης το ακραιφνές, εξ ης και δι’ ην, προς τον πέλας πέφυκας δέσμιος˙ η μεν εστίν ώσπερ πηγής πρώτης σύμβολον˙ χαρακτηρίζειν γαρ οίδεν η προς τον πλησίον αγάπη προς τον προς Θεόν έρωτα. Ίσμεν σου των του Θεού λόγων την επιπόθησίν τε και κατατρύφησιν, ή σοι μέλιτος γλυκυτέρα λογίζεται. Εφαντάσθης γαρ το θείον κάλλος και προς αυτό υπόπτερος ανεφοίτησας και γέγονας Θεού και των θείων εμφάσεων ακηλίδωτον έσοπτρον, κάλλος έχων την αρετήν και ταις αυτής ακριβεστάταις γραμμαίς, αψευδές του θείου κάλλους, ως αρχετύπου παντός αγαθού, εκμαγείον γενόμενος. Διο σε ποθούντες, αρετήν ποθούμεν και Θεόν, εξ ου σοι τα της αρετής προτερήματα…
Στον θεοτίμητο και στολισμένο με θείο ζήλο κύριο Ιορδάνη αρχιμανδρίτη, ο Ιωάννης Δαμασκηνός εύχομαι χαρά στο όνομα του Κυρίου.
Ο υπερβολικός μου πόθος για σένα, εξαίρετε μεταξύ των πατέρων, δεν έχει τις αφορμές του από κάποια ασαφή πρόφαση, αλλά από τη θεϊκή αγάπη, η οποία, ως από τη φύση της, δεν εκπίπτει ποτέ. Γιατί γνωρίζουμε την ορθόδοξη πίστη σου, την ορθή διδασκαλία του λόγου της αλήθειας, το φλογερό ζήλο σου, την ειλικρίνεια της αγάπης σου προς το Θεό, εξαιτίας της οποίας και για χάρη της οποίας έγινες δέσμιος προς τον πλησίον, και η αγάπη αυτή είναι, κατά κάποιο τρόπο, σύμβολο της πρώτης πηγής. Γιατί η προς τον πλησίον αγάπη είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του έρωτα προς τον Θεό. Γνωρίζουμε τον μεγάλο πόθο σου και την εντρύφησή σου στα λόγια του Θεού, η οποία θεωρείται από σένα πιο γλυκειά και από το μέλι. Γιατί συνέλαβες με τη φαντασία σου τη θεϊκή ωραιότητα και ανυψώθηκες προς αυτήν ανάλαφρος και έγινες καθαρός καθρέφτης του Θεού και των θεϊκών ανταυγειών, και, έχοντας ως στολίδι την αρετή, κατέστης με τις απαρέγκλιτες γραμμές της, αληθινό ομοίωμα του θεϊκού κάλλους, που είναι πρωτότυπο κάθε αγαθού. Γι’ αυτό, ποθώντας εσένα, ποθούμε την αρετή και το Θεό, από τον οποίο προέρχονται τα προτερήματα της αρετής σου…
