ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ – orp.gr

Η σιδηροπενική αναιμία οφείλεται συνήθως σε κατανάλωση τροφών που έχουν μικρή περιεκτικότητα σε σίδηρο, καθώς και σε τακτικές απώλειες μικρών ποσοτήτων αίματος, όπως συμβαίνει στις γυναίκες κατά την έμμηνο ρύση. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί Συνέχεια →

«Έσται ποτέ λιμός», την Ιερουσαλήμ αποκλαιόμενος είπεν ο προφήτης, «ου λιμός άρτου και ύδατος, αλλά λιμός του ακούσαι λόγον Κυρίου». Λιμός δε εστί Συνέχεια →

Ο σύλλογός μας προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του στην εκατοστή τεσσαρακοστή ημερήσια προσκυνηματική εκδρομή του σωματείου μας, η οποία θα πραγματοποιηθεί, συν Θεώ, ΤΟ Σάββατο Συνέχεια →

Κυκλοφορείται ήδη το 133-ο τεύχος του ηχητικού περιοδικού μας, ορθόδοξη πορεία, το οποίον αφορά στην περίοδο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του 2012. Σ’ αυτό το τεύχος μπορείτε να ακούσετε τα εξής θέματα: Συνέχεια →

«Όταν μπήκαν οι Γερμανοί, εγώ ήμουν περίπου 13 ετών. Είχα έρθει στην πόλη από την Αθήνα, μόλις μπήκαν οι Γερμανοί ΕΚΕΊ. Συνέχεια →

Όταν η άρνηση του παιδιού σας για το σχολείο προχωρά πέρα από την απλή απροθυμία, σκεφτείτε μήπως η σχολική φοβία έχει «τρυπώσει» στην τσάντα του παιδιού σας. Μην ανησυχείτε, υπάρχει λύση! Συνέχεια →

Σώζουν ζωές τα εμβόλια ή προκαλούν στα παιδιά μας προβλήματα; Ένα αντι-εμβολιαστικό κίνημα γονιών λαμβάνει ολοένα αυξανόμενες διαστάσεις στη χώρα μας. Συνέχεια →

Σέβομαι τη μνήμη του Τουρκοκυπρίου ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς, όπως και κάθε νεκρού προσώπου. Η εκδημία του Τουρκοκυπρίου ηγέτη στις 14.1.2012, μου δίνει πάντως την ευκαιρία να σχολιάσω ορισμένα θέματα σχετικά με το Κυπριακό και τους Τουρκοκυπρίους. Συνέχεια →

Ο τη φρονήσει των ουρανίων μετέωρος, ο τη καταφρονήσει των επιγείων μετάρσιος, Παύλος ο θεόληπτος νους, η Χριστοκίνητος γλώττα, ο του οξυγράφου γραμματέως ωραιότατος κάλαμος, ο καλλιγραφήσας τη Εκκλησία της αληθείας τα δόγματα, Συνέχεια →

Είχαμε αφήσει πλέον τον ποταμό Kasai και πλέαμε τον ποταμό Sankuru. Έπρεπε ο επίσκοπος με τη συνοδεία του, τέσσερις φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Ορθοδόξου Πανεπιστημίου του Κογκό, να φθάσουν στα απομακρυσμένα χωριά του δάσους. Συνέχεια →