Για πελάτες σε αναμονή έχουμε ακούσει. Για επιβάτες σε αναμονή επίσης. Αλλά για καφέ σε αναμονή; Κι, όμως, υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Μάλιστα, το τελευταίο χρονικό διάστημα, αυτός ο καφές που… περιμένει, κατακτά πολλές χώρες του κόσμου ως μια πράξη αγάπης και αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν ακόμα κι αυτή την τόσο ταπεινή και απλή συνήθεια: Μια τζούρα καφέ!
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο «καφές που περιμένει» («suspended coffee» είναι ο όρος στα αγγλικά και «caffe sospeso» στα ιταλικά) είναι ένας καφές που προπληρώνεται από κάποιον πελάτη ενός καφενείου ή μιας καφετέριας, ανώνυμα, για να καταναλωθεί αργότερα από κάποιον άλλον συμπολίτη μας, που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να τον πληρώσει ο ίδιος.
Από τη Νάπολη στη Μελβούρνη
Η ιστορία του «καφέ που περιμένει» ξεκίνησε στα εργατικά καφέ της Νάπολης, στη Νότια Ιταλία, πριν από περίπου εκατό χρόνια και έγινε γνωστή με το όνομα «caffe sospeso». Μεταπολεμικά, η παράδοση του «καφέ σε αναμονή» αποδυναμώθηκε, για να ξαναεμφανιστεί στη Νάπολη πριν από δέκα χρόνια. Λέγεται μάλιστα ότι ο πρόεδρος της τοπικής και φημισμένης πρώην ομάδας του Μαραντόνα, πληρώνει δέκα καφέδες σε αναμονή μετά από κάθε νίκη της ομάδας του! Βουλγαρία, Αυστραλία, Ρωσία είναι οι χώρες που ακολούθησαν. Τους τελευταίους μήνες η πρωτοβουλία εξαπλώνεται με πολύ γοργό ρυθμό σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου. Αυτή τη στιγμή είναι επισήμως καταγεγραμμένες 162 επιχειρήσεις σε 17 χώρες και 112 πόλεις, οι οποίες συμμετέχουν στο δίκτυο των καφέδων που μας περιμένουν.
Ο καφές της «σχεδίας»
Το σωματείο «σχεδία» εδώ και αρκετό καιρό, έχει έρθει σε επαφή με ανθρώπους (ιδιώτες και ιδιοκτήτες χώρων εστίασης) του εξωτερικού που προωθούν, με τον έναν ή άλλον τρόπο, την ιδέα του καφέ αυτού με τα τόσο έντονα χαρακτηριστικά αλληλεγγύης. Πρόθεσή μας ήταν –με τις ελάχιστες δυνάμεις που έχουμε– να κινητοποιήσουμε την ελληνική κοινωνία, για να αναπτυχθεί ένα δίκτυο «καφέδων που περιμένουν» και στη χώρα μας. Στόχος μας δεν είναι να δημιουργήσουμε εστίες… «καφέδων που θα περιμένουν», αλλά θα είναι εκεί διαθέσιμοι προς όλους εκείνους που πραγματικά δεν έχουν άλλο τρόπο για ένα καφεδάκι.
Ένας άλλος –όχι ασήμαντος- στόχος είναι και το εξής: μέσα από αυτή τη διαδικασία να ενισχυθούν και κάποιες μικρές επιχειρήσεις, όχι μόνο του κέντρου της Αθήνας, αλλά και πολύπαθων περιοχών εκτός κέντρου. Άλλωστε, η ενίσχυση μικρών, τοπικών επιχειρήσεων είναι αναπόσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας του κινήματος του caff? sospeso, από τα πρώτα του κιόλας βήματα (ασχέτως, αν κάποιες μεγάλες εταιρείες σήμερα προσπαθούν να το εντάξουν στις επικοινωνιακές τους πρακτικές…). Είναι μια καλή ευκαιρία να μείνουν ζωντανά τα καφενεία ή καφετέριες της γειτονιάς και ν’ αποκτήσουν και πάλι το συνοικιακό και παρεΐστικο χαρακτήρα τους.
Ένα μείζον ζήτημα, που μας απασχολεί από την αρχή είναι αυτό της μεταχείρισης των ανθρώπων που αναζητούν τον «καφέ που περιμένει». Είναι κυρίαρχο μέλημα να διασφαλιστεί ότι, οι υπεύθυνοι των καταστημάτων που συμμετέχουν στην κίνηση αυτή, θα φέρονται με τον ανάλογο σεβασμό στους άπορους και άστεγους συμπολίτες μας και φυσικά θα τους παρέχουν τον καφέ τους ή ό,τι άλλο έχει συμφωνηθεί και βεβαίως, προπληρωθεί.
Το εγχείρημα βασίζεται στην ειλικρινή διάθεση και επιθυμία συμπολιτών μας να σταθούν μέσα από μια τόση απλή διαδικασία (ένα κέρασμα!) δίπλα σε εκείνους που βιώνουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι καταστηματάρχες στην πραγματικότητα είναι κοινωνοί της επιθυμίας κάποιων πελατών τους, να κεράσουν έναν καφέ έναν ανώνυμο συμπολίτη τους.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://shedia.gr/suspendedcoffee/
http://shedia.gr
Η/Υ ΠΗΓΗ:
QualityNet Foundation.
