[Λουκά 16,19-31]
«Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:Υπήρχε κάποιος πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος φορούσε βασιλικά ενδύματα. Απέξω φορούσε ένα μάλλινο κόκκινο και πανάκριβο ρούχο και από μέσα φορούσε Συνέχεια
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός μας, αδελφοί μου, ο γλυκύτατός μας αυθέντης και Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, παρακινούμενος από την ευσπλαγχνίαν του, από την πολλήν του καθαρότητα, από την πολλήν του Συνέχεια
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ.
Ο π. Γαβριήλ έλεγε να μη δίνουμε σημασία στα όνειρα που βλέπουμε για να μην πέφτουμε στην παγίδα το πονηρού: Συνέχεια
118. Όταν ο Πέτρος είπε αυτά, η μητέρα μη υποφέροντας φώναξε δυνατά˙ Αλλοίμονο, άνδρα μου, εσύ μεν αγαπώντας μας με απόφασή σου πέθανες, ενώ εμείς ζώντας βλέπουμε το φως, και τώρα τρώμε. Πριν όμως σταματήσει η πρώτη αυτή θρηνώδης κραυγή, να μπήκε και ο Συνέχεια
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Όπως μάθαμε από διήγηση πολλών που έρχονται από τα μέρη της Ισπανίας,1 πρόσφατα ο βασιλιάς Ερμινιγίλδος,2 γιος του βασιλιά των Βησιγότθων Λεουβιγίλδου,3 μεταστράφηκε από την αίρεση των αρειανών στην ορθόδοξη πίστη, κατηχημένος από τον Συνέχεια
Για τη ζωοποιό νέκρωση του Ιησού και Θεού, που γίνεται πάντοτε με πλήρη αίσθηση μέσα στους τέλειους. Και ότι η απόκτηση των αρετών αγοράζεται με αίμα˙ και ποιά είναι τα καταλύματα των αρετών. Και ότι εκείνος, που δεν ανεβαίνει σταδιακά από το πρώτο σκαλοπάτι στη βασιλεία των ουρανών, δεν θα μπει διόλου σ’ αυτή. Ότι στους τέλειους υπάρχει χαρά και αγαλλίαση και όχι δάκρυα, και αναβλύζουν τα ρυάκια της θεολογίας. Και προς το τέλος, ότι δεν πρέπει να αναρριχόμαστε στα αξιώματα χωρίς τη χάρη που βεβαιώνει τις καρδιές μας, η οποία καλεί να ποιμάνουμε το λαό του Θεού˙ και ποιό είναι το έργο των προϊσταμένων, ποιά μάλιστα είναι η φροντίδα τους για τα λογικά πρόβατα και πώς πρέπει αυτά να ποιμαίνονται από τους ποιμένες.
… Αυτά λοιπόν και περισσότερα απ’ αυτά θα έπρεπε να υποπτεύεσαι ότι υπάρχουν και να παρακαλείς να μην κατεβείς από τον ουρανό προς τα εδώ και προς τη γη. Αν όμως και πάλι θα έλεγες σ’ εσένα ο φιλάνθρωπος και πανάγαθος βασιλιάς, αφού δεχόταν την Συνέχεια
Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΓΙΑ τον πατέρα Ευμένιο ήτο δευτέρα φύσις. Ζούσε για να φιλοξενεί και να ύπηρετεί τα παιδιά του Θεού ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως. Για τον Παππούλη μας η φιλοξενία δεν είχε όρους και όρια και, βέβαια, δεν εννοούμε Συνέχεια
Το Halloween είναι μια «εισαγόμενη» γιορτή που όχι μόνο δεν συμβαδίζει με την Ορθοδοξία, άλλα αποτελεί και πνευματικό κίνδυνο για τα παιδιά, λόγω της παγανιστικής προέλευσης της
Halloween: Με πίκρα διαπιστώνει κανείς πως σε αυτή τη χώρα βασιλεύει ακόμα ο μιμητισμός, σε μια αέναη λογική «ψωροκώσταινας». Κυριαρχεί η τάση να Συνέχεια
Όλο μιλάμε και μιλάμε και μιλάμε. Τελευταία μιλάμε πολύ. Μιλάμε πολύ και φωνάζουμε πολύ μέσα από σταθερά, μέσα από κινητά, μέσα από υπολογιστές, μέσα από ραδιόφωνα, μέσα από τηλεοράσεις, μέσα από αυτοκίνητα, στα σπίτια μας, στους δρόμους, όλοι συνεχώς μιλάμε. Συνέχεια
– Γέροντα, μετά την εξομολόγηση δικαιολογείται να νιώθης βάρος;
– Γιατί να νιώθης βάρος; Με μια σωστή εξομολόγηση σβήνουν όλα τα παλιά. Ανοίγονται νέα δεφτέρια. Έρχεται η Χάρις του Θεού και αλλάζει τελείως ο άνθρωπος. Χάνονται η ταραχή, η αγριάδα, το άγχος και έρχονται η γαλήνη, η ηρεμία. Συνέχεια
