Οι κακοτέχνως τας θείας Γραφάς βουλόμενοι νοείν, τα ανθρώπινα ρήματα της πτωχείας του Υιού του Θεού παράγειν βούλονται, προς το συστήσαι την εαυτών βλασφημίαν. Πάσα δε ακρίβεια του Χριστιανισμού εν τοις ευτελέσι ρήμασι και πράγμασιν ευρίσκεται. Ει ουν ηδύναντο ακούειν του μακαρίου Παύλου, γράφοντος προς Κορινθίους˙ «Γινώσκετε γαρ την χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ότι δι’ ημάς επτώχευσε, πλούσιος ών, ίνα ημείς τη εκείνου πτωχεία πλουτήσωμεν»˙ ουκ αν ποτέ ανόμοιον τω Πατρί τον Υιόν ετόλμησεν ειπείν, είπερ έγνωσαν, ταίς ο τρόπος της πτωχείας αυτού, και τίς η δύναμις του σταυρού αυτού. Όθεν και αλλαχού λέγει ο αυτός Παύλος. «Ίνα εξισχύσητε καταλαβείν συν πάσι τοις αγίοις, τί το πλάτος, και μήκος, και βάθος, και ύψος, γνώναί τε την υπερβάλλουσαν αγάπην της γνώσεως του Χριστού, ίνα πληρωθήτε εις πάν το πλήρωμα του Θεού». Δια τούτο εγγράφως εν τη πτωχεία αυτού και τοις παθήμασι παρρησιάζεται λέγων˙ «Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι, ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται, καγώ τω κόσμω»˙ και πάλιν˙ «Ουδέν έκρινα ειδέναι εν υμίν, ει μη Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον»˙ και˙ «Εί έγνωσαν, ουκ αν τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν». Και νυν ούτοι, ει έγνωσαν τας θείας Γραφάς, ουκ αν τον κτίστην των απάντων κτίσμα ή δημιούργημα βλασφημήσαι ετόλμησαν. . . .
Αυτοί οι οποίοι θέλουν να εννοούν δολίως τας θείας Γραφάς, επιθυμούν να παρουσιάζουν τα ανθρώπινα λόγια τα οποία αναφέρονται εις την συγκατάβασιν του Υιού του Θεού, δια να συνθέσουν την βλασφημία των. Όλη δε η ακρίβεια του Χριστιανισμού ευρίσκεται εις τα λιτά λόγια και πράγματα. Εάν λοιπόν ημπορούσαν ν’ ακούσουν με προσοχήν τον μακάριον Παύλον, ο οποίος γράφει προς τους Κορινθίους˙ «διότι γνωρίζετε την χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ότι δηλαδή προς χάριν μας εταπεινώθη ενώ είναι ένδοξος, ώστε δια της ταπεινώσεως εκείνου να δοξασθώμεν εμείς», δεν θα είχαν το θράσος να ειπούν ότι ο Υιός είναι ανόμοιος του Πατρός, εάν βεβαίως εγνώρισαν ποίος είναι ο χαρακτήρ της ταπεινώσεώς του και ποία η δύναμις του σταυρού του. Δια τούτο και αλλού λέγει ο ίδιος Παύλος˙ «δια να γίνετε ικανοί να κατανοήσετε μαζύ με όλους τους Χριστιανούς ποίον είναι το πλάτος, το μήκος και το βάθος της φιλανθρωπίας του Θεού και να γνωρίσετε την υπερβαίνουσαν πάσαν ανθρωπίνην γνώσιν αγάπην του Χριστού, δια να γεμισθήτε με όλας τας ηθικάς και πνευματικάς τελειότητας, όσαι εκ του πληρώματος των θείων ιδιοτήτων δύνανται να μεταδοθούν από τον Θεόν εις τους αγίους». Δια τούτο γραπτώς, εις την πτωχείαν του και τα παθήματά του καυχάται με θάρρος λέγων˙ «εις εμέ δε, είθε να μη συμβή ποτέ να καυχηθώ δι’ άλλο πράγμα παρά μόνον δια τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια της πίστεως εις τον οποίον έχει σταυρωθή και είναι ως προ εμέ νεκρός ο κόσμος και εγώ ως προς τον κόσμον», και πάλιν˙ «διότι δεν έκρινα ορθόν να κάμω τίποτε άλλο γνωστόν εις εσάς, παρά μόνον τον Ιησούν και αυτόν εσταυρωμένον», και, «εάν εγνώριζαν, δεν θα εσταύρωναν τον Κύριον της δόξης». Και τώρα αυτοί, εάν είχαν γνωρίσει καλά τας θείας Γραφάς, δεν θα είχαν τολμήσει να βλασφημήσουν τον δημιουργόν όλων ως κτίσμα ή δημιούργημα. . . .
Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε» ολόκληρο το προτώτυπο και το Νεοελληνικό κείμενο, σε rar μορφή.
Παράβαλε και:
25 Δεκεμβρίου, η κατά Σάρκα Γέννησις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.
ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΛΩΔΟΥ, ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ – ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – Κοντάκιον εις Την επαύριον της Χριστού Γεννήσεως.
Οι δύο κανόνες του όρθρου των Χριστουγέννων, ερμηνευμένοι από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.
Του Οσίου Πατρός ημών Γρηγορίου του Θεολόγου – Λόγος ΛΗ., εις τα Θεοφάνια, είτουν Γενέθλια του Σωτήρος.
Ο Λόγος σαρξ εγένετο – Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου.
Εις την Γέννησιν του Ιησού Χριστού – Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Αγίου Αθανασίου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας – λόγος περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου.
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – Ομιλίες ΣΤ. και Ζ. εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, περί της Γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
