Η αίρεση των Παπικών περί της «ασπίλου συλλήψεως» της Παναγίας – Μητροπ. Γόρτυνος Ιερεμίου.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα – Μεγαλόπολη, Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΑΣΠΙΛΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ» ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

1. Και πάλι, αδελφοί μου χριστιανοί, και πάλι εφέτος αξιωνόμαστε να γιορτάσουμε την πρώτη και μεγάλη θεομητορική εορτή, την Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Είναι δε πολύ σημαντικό το ότι την γιορτή αυτή την γιορτάζουμε αρχές του νέου εκκλησιαστικού έτους, που αρχίζει με τον μήνα Σεπτέμβριο. Και είναι πάλι πολύ σημαντικό το ότι τον ίδιο μήνα, τώρα στις 14 του μηνός, θα γιορτάσουμε και το άλλο μεγάλο κεφάλαιο της πίστης μας, τον τίμιο Σταυρό. Σταυρός και Παναγία, Παναγία και Σταυρός, αυτά είναι τα κεφαλαιώδη της ορθόδοξης πίστης μας θέματα. Και με αυτά τα δύο κυρίως διακρινόμαστε από τους αιρετικούς.

Σας το είπα και άλλοτε, σας το ξαναλέγω και τώρα, επειδή το καλεί η περίσταση: Ακούω ότι και στα δύο τμήματα της Μητρόπολής μας, και στην Γορτυνία και στην Μεγαλόπολη, εμφανίζονται οι πρόδρομοι του Αντιχρίστου, οι αιρετικοί ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι μοιράζουν φυλλάδια και με καλοσυνάτο τρόπο προσφέρουν το ποτό της αίρεσής τους, για να το πιείτε. Μην ανοίγετε διάλογο μαζί τους, αλλά, όπως σας είπα και άλλοτε, να τους λέτε αυτά τα δύο: «Κάνετε το Σταυρό». Δεν κάνει ο Χιλιαστής Σταυρό, αντίθετα τον πατά. Και μετά, σας έχω πει, να παίρνετε μία εικόνα της Παναγίας μας και να τους λέτε: «Φιλήστε εδώ». Αλλά ο Χιλιαστής προτιμάει να κόψει την γλώσσα του, παρά να φιλήσει την εικόνα της Παναγίας. Από αυτά τα δύο, λοιπόν, που είναι κεφαλαιώδη, από το ότι οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, οι Χιλιαστές, δεν προσκυνούν τον Σταυρό και δεν πιστεύουν την Παναγία, καταλάβαμε καλά ότι δεν είναι δικοί μας, ότι δεν έχουν σωστή πίστη, αλλά είναι αιρετικοί.

2. Αλλά το ίδιο θα πούμε τώρα και για τους Παπικούς. Αν πείτε σε ένα δικό μας παιδάκι, του Νηπιαγωγείου παιδάκι, να κάνει το Σταυρό, θα σηκώσει το αγγελουδάκι μας το δεξί του χεράκι, θα ενώσει τα τρία δάκτυλά του και θα κάνει τον Σταυρό του φέρνοντας το χέρι του στο κεφάλι, στην κοιλιά, δεξιά και αριστερά. Αν πείτε τώρα σε κάποιον Παπικό, ή καλύτερα στον ίδιο τον Πάπα, «Πάπα, κάνε τον Σταυρό σου», αυτός θα κάνει τον Σταυρό με τα τέσσερα δάκτυλα. Δηλαδή θα κάνει άλλο Σταυρό, όχι όπως τον κάνουμε εμείς οι Ορθόδοξοι. Και για το άλλο θέμα, που μας ενδιαφέρει σήμερα, αν πείτε στον Πάπα να σας πει τι πιστεύει για την Παναγία μας, αυτός θα σας πει περίεργα και αλλόκοτα πράγματα, θα σας παρουσιάσει μία άλλη Παναγία, όχι κατά την διδασκαλία των αγίων Πατέρων μας, αλλά μια Παναγία που είναι δικό τους, των Παπικών κατασκεύασμα. Αυτό θα είναι το θέμα της ομιλίας μου σήμερα.

3. Για την Γέννηση της Παναγίας μας, αδελφοί μου Χριστιανοί, σας μίλησα σε προηγούμενα χρόνια και σας είπα γιατί έφερε χαρά στον κόσμο, όπως το λέγει το Απολυτίκιο της εορτής, «Η Γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη». Εφέτος για την εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου θα μιλήσω με λίγα λόγια σε άλλο σχετικό θέμα και παρακαλώ πολύ να το προσέξετε.

Όταν, αγαπητοί μου, μιλάμε για την γέννηση κάποιου, εννοούμε γέννηση από πατέρα και μητέρα. Έτσι λοιπόν και η Παναγία μας γεννήθηκε με τον φυσικό τρόπο που γεννιούνται όλοι οι άνθρωποι μετά την πτώση των πρωτοπλάστων. Γιατί λέγουν οι άγιοι Πατέρες ότι, αν δεν αμάρταναν οι πρωτόπλαστοι, θα πολλαπλασιάζονταν μεν, αλλά κατά άλλο τρόπο, κατά παρθενικό τρόπο, που θα υπεδείκνυε η σοφία του Θεού. Η Παναγία γεννήθηκε κατά φυσικό τρόπο• Ιωακείμ έλεγαν τον πατέρα της και Άννα έλεγαν την μητέρα της. Δηλαδή η Παναγία μας ήταν κανονικός άνθρωπος με προπατορικό αμάρτημα, το οποίο εξαλείφθηκε με τον Ευαγγελισμό Της. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι Σωτήρας και για την Παναγία, όπως και η ίδια έτσι Τον ομολογεί στον ύμνο Της «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τω Σωτήρί μου» (Λουκ. 1,46-47). Ήταν και αυτή «σπέρμα» του Αδάμ, «θυγάτηρ του πάλαι Αδάμ», όπως λέγει ο Δαμασκηνός. Το σπέρμα όμως αυτό του Αδάμ, με την ενάρετη ζωή των γονέων της, όλο και εκαθαρίζετο και έτσι ο άγιος Ιωάννης ο
Δαμασκηνός ονομάζει – ακούστε και θαυμάστε – «πανάμωμον» το σπέρμα του Ιωακείμ από το οποίο γεννήθηκε η Παναγία.

Πιστός στην πατερική αυτή έκφραση ο αγιασμένος Γέροντας του Αγίου Όρους πατήρ Παΐσιος λέγει, ότι οι δίκαιοι Ιωακείμ και Άννα, μετά από προσευχή τους στον Θεό για να τους δώσει τέκνο, συνήλθαν όχι από ηδονή• και ως σώφρονες και φιλόθεοι που ήταν και όχι φιλήδονοι, συνέλαβαν και γέννησαν «βρέφος πανάγιον». Άρα η Παναγία, ως κανονικός άνθρωπος, είναι από το δικό μας γένος και συνδέεται με όλη την ανθρωπότητα.

4. Αντίθετα σ᾽ αυτή την πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, έχουμε, αδελφοί Χριστιανοί, την αιρετική δοξασία των Παπικών περί της «ασπίλου συλλήψεως» της Παναγίας, ότι αυτή δηλαδή γεννήθηκε χωρίς πατέρα και χωρίς προπατορικό αμάρτημα. Αυτό είναι ένα νεώτερο δόγμα του «αλαθήτου» Πάπα του Βατικανού. Την είπα «αιρετική» την δοξασία αυτή των Παπικών και θα εξηγήσω το γιατί: Οι Παπικοί, με το δόγμα τους αυτό, παρουσιάζουν την Παναγία ως μη κανονικό άνθρωπο, ως μη έχουσα την ίδια ανθρώπινη φύση με την δική μας. Αν δε η Παναγία δεν είναι κανονικός άνθρωπος, τότε ο Υιός του Θεού, που σαρκώθηκε στην Παναγία, δεν έλαβε πραγματική ανθρώπινη φύση, δεν σαρκώθηκε πραγματικά. Και αφού ο Ιησούς Χριστός δεν έλαβε την ανθρώπινη φύση μας, άρα δεν την θεράπευσε, διότι «το απρόσληπτον αθεράπευτον», λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

Πραγματικά, όπως λέγουν μεγάλοι θεολόγοι, το δόγμα των Παπικών περί της ασπίλου συλλήψεως της Παναγίας «αρνείται την ενότητα της φύσεως του ανθρωπίνου γένους και θέτει υπό αμφισβήτησιν την πραγματικώς σωτήριον σάρκωσιν του Χριστού, από ένα γνήσιον αντιπρόσωπον της ανθρωπότητος» (άγιος πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς και Βλαδίμηρος Λόσκυ).

5. Οι Παπικοί λοιπόν, όπως έχουν άλλο Σταυρό, έχουν και άλλη Παναγία. Δεν έχουν Ορθόδοξο Σταυρό, ούτε έχουν ορθόδοξη Παναγία. Γι᾽ αυτό, μαζί με τις άλλες, πάρα πολλές δογματικές διαφορές μας μαζί τους,τους λέγουμε ότι είναι αιρετικοί και ευχόμαστε το φωτισμό τους από το Θεό, για να επιστρέψουν στην μόνη αληθινή Ορθόδοξη πίστη, από την οποία αποκόπηκαν, ώστε να ξαναγίνουμε πάλι ένα μαζί τους και τότε θα συμπροσευχόμαστε μ᾽ αυτούς και θα συλλειτουργούμε μ᾽ αυτούς.
ΑΜΗΝ.

Εύχομαι να μιλήσει στις ψυχές μας η χαρά που έφερε η Παναγία με την Γέννησή Της.
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας

Η/Υ ΠΗΓΗ:
Ακτίνες.blogspot.gr: 06 Σεπτεμβρίου 2014.

Παράβαλε και:
08 Σεπτεμβρίου, η γέννησις της Υπεραγίας Θεοτόκου: Υμνολογική Εκλογή, Τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.
08 Σεπτεμβρίου, Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα – λόγος Εις την Υπερένδοξον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου Γέννησιν.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού, Κοντάκιον – Εις την Γέννησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
08 Σεπτεμβρίου, Το Γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου – π. Δημητρίου Μιχούδη.
Το μοναστήρι της Παναγίας των Καθαρών στην Ιθάκη – Πατρ. Θεοδοσίου Ι. Δενδρινού.
08 Σεπτεμβρίου, μνήμη και του Αγίου Νεομάρτυρος Αθανασίου του εκ Θεσσαλονίκης: Συναξάριον.
08 Σεπτεμβρίου, το Γενέσιον της Θεοτόκου – Ερμηνεία της εικόνος της εορτής.
Του Οσίου Πατρός ημών Φωτίου του μεγάλου – ομιλία εις το Γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου.
08 Σεπτεμβρίου, η γέννησις της Υπεραγίας Θεοτόκου – λόγος του Μακαριστού Διονυσίου Ψαριανού, Επισκ. Κοζάνης.
08 Σεπτεμβρίου, η γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου – ηχογραφημένη ομιλία του Π. Ανανία Κουστένη (αρχείο ήχου, mp3).

Κατηγορίες: Άρθρα, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.