(Ιω. γ’ 13-17)
Είπεν ο Κυριος• ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν, ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου, ο ων εν τω ουρανώ. και καθώς Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον. ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον. ου γαρ απέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού εις τον κόσμον ίνα κρίνη τον κόσμον, αλλ’ ίνα σωθή ο κόσμος δι’ αυτού.
«Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν»
Καθώς πλησιάζει η μεγάλη εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, η αγία μας Εκκλησία μας καλεί να αναλογιστούμε την άπειρη αγάπη του Θεού, όπως αυτή κορυφώθηκε με τη σταυρική θυσία του Κυρίου Ιησού. Σ’ αυτή τη θεϊκή αγάπη αναφέρεται ο Κύριος με ένα συγκλονιστικό λόγο του, που ακούμε στο σημερινό ιερό Ευαγγέλιο: «Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν». Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο των ανθρώπων που ζούσαν στην αμαρτία, ώστε για τη σωτηρία τους παρέδωσε σε θάνατο τον μονάκριβο υιό του. Με αφορμή λοιπόν αυτόν τον βαρυσήμαντο λόγο του Κυρίου, ας προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε στο ανυπέρβλητο μεγαλείο της θεϊκής αγάπης και να δούμε πως ο Τίμιος Σταυρός φανερώνει την αγάπη του Θεού στο αποκορύφωμά της.
1. ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ
Τόσο πολύ, μας λέει ο Κύριος, αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, «ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν». Δεν έστειλε κάποιον δούλο, κάποιον άγγελο ή αρχάγγελο, αλλά τον Μονογενή Υιό του! Αυτόν για τον Οποίο ο ίδιος ο Θεός Πατήρ είχε διαβεβαιώσει σε επίσημη ώρα ότι «ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα» (Ματθ. γ 17). Αυτόν τον μονάκριβο και αγαπημένο Υιό του απέστειλε στη γη «ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών» (Α Ἰω. δ 10)• τον παρέδωσε δηλαδή με σκοπο να προσφέρει το αίμα του θυσία εξιλεωτική για τις αμαρτίες μας.
Και είδε ο Θεός Πατήρ εσταυρωμένο τον Υιό του εν μέσω κακούργων και ληστών. Τον είδε πληγωμένο και εξουδενωμένο, με το ακάνθινο στεφάνι στην κεφαλή, με λογχισμένη την πλευρά, με τα καρφιά στα χέρια και στα πόδια του. Τι συγκλονιστικό! Ο Θεός Πατήρ παραδίδει τον Υιό του σε θάνατο σταυρικό για τη σωτηρία μας! Γι’ αυτό και ο ιερός Χρυσόστομος λέγει ότι ο Σταυρός είναι «της του Θεού αγάπης η απόδειξις» (ΕΠΕ 26, 98).
2. ΠΟΙΟΥΣ ΑΓΑΠΑ
Ωστόσο, το μεγαλείο αυτής της θείας αγάπης φανερώνεται σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, αν σκεφθούμε σε ποιούς εκδηλώνει ο Θεός αυτήν την αγάπη. Ο Κύριος μας απέδειξε ότι «ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον». Αλλά ποιόν κόσμο; Έναν κοσμο αμαρτωλό, διεφθαρμένο, αλαζονικό… Κι ενώ το φυσικό θα ήταν ένας τέτοιος κόσμος να προκαλέσει την οργή του Θεού, γίνεται το ακριβώς αντίθετο! Ο πανάγαθος Θεός εκδηλώνει την άπειρη και τέλεια αγάπη του προς τον αποστατημένο άνθρωπο. Ο απόστολος Παύλος τονίζει χαρακτηριστικά ότι σε αυτό ακριβώς συνίσταται η αγάπη του Θεού, «ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών, Χριστός υπέρ ημών απέθανε» (Ρωμ. ε 8). Ο Χριστός πέθανε για χάρη μας, τη στιγμή που εμείς ήμασταν αμαρτωλοί, ασεβείς, αχάριστοι! Τι παράδοξη αγάπη!
Κι η αγάπη αυτή του Θεού εκδηλώνεται όχι μόνο γενικά προς όλο τον κόσμο, αλλά και ξεχωριστά για κάθε άνθρωπο. Αυτή την προσωπική αγάπη αισθάνεται ο απόστολος Παύλος, ο οποίος ομολογεί: «Εν πίστει ζω τη του υιού του Θεού, του αγαπήσαντός με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού». Δηλαδή, ζω εμπνεόμενος και κυριαρχούμενος από την πίστη στον Υιό του Θεού, ο Οποίος με αγάπησε και παρέδωσε τον Εαυτό του για τη σωτηρία μου (Γαλ. β 20). Ποιός μπορεί να μείνει ασυγκίνητος μπροστά στην άπειρη αυτή συγκατάβαση της θείας αγάπης;
3. ΤΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ
Υπάρχει όμως κι ένα τρίτο σημείο που αποδεικνύει ασύγκριτη την αγάπη του Θεού. Είναι τα μοναδικά δώρα που μας χαρίζει με τη σταυρική του θυσία: άφεση αμαρτιών, λύτρωση, σωτηρία, ζωή αιωνία! Γι’ αυτό ακριβώς θυσιάστηκε και παραδόθηκε στο σταυρικό θάνατο: «ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Ιω. γ 16). Για να μη χαθεί κανείς από αυτούς που θα πιστέψουν σ’ Αυτόν αλλά να κερδίσει την αιώνια ζωή. Ασύλληπτες δωρεές! Με τη δύναμη του Σταυρού ο άνθρωπος αγωνίζεται και νικά την αμαρτία. Ο Κύριος με τη θυσία του Σταυρού άνοιξε την πύλη του Παραδείσου όχι μόνο για τον μετανοημένο ληστή αλλά και για κάθε άνθρωπο που πιστεύει και μετανοεί ειλικρινά. Και η αγάπη του Θεού είναι τόσο μεγάλη, ώστε όχι μόνο σώζει τους πιστούς από την αιώνια καταδίκη, αλλά τους κάνει κληρονόμους ασύγκριτης δόξης και ατελεύτητης μακαριότητος στην πανευφρόσυνη Βασιλεία του!
Ο Σταυρός του Κυρίου, που θα τον δουμε να υψώνεται πανηγυρικά σε λίγες ημέρες, αποτελεί μια διαρκή ενθύμηση της αγάπης του Θεού, που γλυκαίνει την ψυχή, δυναμώνει τη θέληση, ειρηνεύει την καρδιά, στηρίζει τις ελπίδες μας! Αλήθεια, τι έχουμε να φοβηθούμε εφόσον ο Κύριος τόσο πολύ μας αγαπά;… Αρκεί κι εμείς να Τον αγαπήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Να παραμερίσουμε ο,τι μας χωρίζει από Αυτόν και να Τον ακολουθήσουμε ως πιστοί μαθητές του μέχρι τέλους. Για να αξιωθούμε να γίνουμε μέτοχοι στην άπειρη χαρά και μακαριότητα που υπόσχεται σε όλα τα αγαπημένα παιδιά του!
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Ο Σωτήρ
Παράβαλε και:
Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού: Η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία Θεοφάνους Επισκ. Ταυρομενίας του Κεραμέως, εις την ομόνυμον Κυριακήν.
Κυριακή ΚΒ. επιστολών ή προ της υψώσεως: Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., κύκνος και γερανός, Λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου
Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού: «Κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνο ο Υιός του Ανθρώπου» – Ιερομ. Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Κυριακή προ της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού.
