Τη ΚΓ’ του αυτού Μηνός (Φεβρουαρίου), μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Πολυκάρπου, Επισκόπου Σμύρνης.
Ο άγιος Ιερομάρτυς Πολύκαρπος, ο επίσκοπος της Σμύρνης, έγινε Χριστιανός σε νεαρή ηλικία. Ήταν μαθητής του Ευαγγελιστού Ιωάννου, ο οποίος και τον κατέστησε Επίσκοπο της Σμύρνης. Ο άγιος διακρινόταν για την μεγάλη του σωφροσύνη, την αυστηρότητα του ήθους του και την ολόψυχη αφοσίωση στη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Επιτελούσε δε τα επισκοπικά καθήκοντά του με ζήλο αποστολικό.
Όταν ξέσπασε ο διωγμός κατά των Χριστιανών επί αυτοκρατορίας Αντωνίου Πίου, ο ανθύπατος της Μικράς Ασίας Στάτιος Κοδράτος συνέλαβε τον γέροντα επίσκοπο Πολύκαρπο, και τον διέταξε να απαρνηθεί την πίστη του και να βλασφημήσει δημόσια το Χριστό. Όμως ο άγιος γέροντας, με νεανικό σφρίγος, του απάντησε ότι υπηρετεί τον Χριστό επί 86 έτη χωρίς καθόλου να τον αδικήσει. Πώς μπορούσε λοιπόν τώρα να τον βλασφημήσει και να τον αρνηθεί; Ο ανθύπατος τότε διέταξε να τον ρίξουν στη φωτιά, από την οποία βγήκε ανέγγιχτος. Απελπισμένοι οι διώκτες του, τον αποκεφάλισαν στις 23 Φεβρουαρίου 167.
Για περισσότερα στοιχεία του συναξαρίου της ημέρας, πατήστε εδώ.
Υμνολογική εκλογή.
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε. Γερασίμου.
Την κλήσιν τοις έργοις σου, επισφραγίσας σοφέ, ελαία κατάκαρπος, ώφθης εν οίκω θεού, Πολύκαρπε ένδοξε» Συ γαρ ως Ιεράρ¬χης, και στερρός Αθλοφόρος, τρέφεις την Εκκλησίαν, λογική ευκαρπία, πρεσβεύων Ιερομάρτυς, υπέρ των ψυχών ημών.
Στον οίκο του Θεού φανερώθηκες σαν ελιά κατάκαρπη, αφού επισφράγισες την κλήση του Θεού με τα έργα σου, ένδοξε Πολύκαρπε. Γιατί εσύ σαν ιεράρχης αλλά και σταθερός αθλοφόρος, τρέφεις την εκκλησία με τη λογική ευκαρπία, πρεσβεύοντας για τις ψυχές μας.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Κάθισμα. «Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Τον της χάριτος βότρυν εν τη ψυχή, αληθώς γεωργήσας Πάτερ σο¬φέ, ως οίνον εξέβλησας, τον της πίστεως λόγον, τον ευφραίνοντα πάντων, Πιστών την διάνοιαν, και θαυμάτων ώφθης, απέραντον πέ¬λαγος» όθεν και Μαρτύρων, καλλονή ανεδείχθης, πυρί τελειούμενος, και φωτός αξιούμενος, αϊδίου Πολύκαρπε. Πρέσβευε Χριστώ τω θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την Αγίαν μνήμην σου.
Καλλιέργησες στην ψυχή σου της χάριτος του Θεού τα σταφύλια, και για όλους επήγασες, πάτερ σοφέ, σαν το γλυκό κρασί, τον λόγο της πίστεως, που ευφραίνει τις διάνοιες όλων. Φανερώθηκες σαν απέραντο πέλαγος από θαύματα, αλλά και ως καλλονή των μαρτύρων, που τελειώθηκες με τη φωτιά και αξιώθηκες να δεις το αίδιο φως. Πρέσβευε λοιπόν στον Χριστό και Θεό μας, να χαρίσει άφεση αμαρτιών σε όσους με ιερό πόθο τιμούν την μνήμη σου.
Κοντάκιον. Ήχος α’. Χορός Αγγελικός.
Καρπούς τους λογικούς, τω Κυρίω προσφέρων, Πολύκαρπε σοφέ, αρετών δι’ ενθέων, εδείχθης αξιόθεος, Ιεράρχα μακάριε» όθεν σή¬μερον, οι φωτισθέντες σοίς λόγοις, ανυμνούμέν σου, την αξιέπαινον μνήμην, δοξάζοντες Κύριον.
Προσφέροντας καρπούς λογικούς στον ΚΎΡΙΟ, ΣΟΦΈ Πολύκαρπε, με τις αρετές που θέλει ο Θεός, αναδείχθηκες άξιος του Θεού, μακάριε ιεράρχα. Γι’ αυτό σήμερα εμείς, που φωτισθήκαμε από τους λόγους σου, ανυμνούμε την αξιέπαινη μνήμη σου, δοξάζοντας τον Κύριο.
Ο Οίκος.
Την της σοφίας χρηστότητα αρυσάμενος, εξ αυτής Πάτερ έπλησας θεογνωσία την ποίμνην σου, και της παναγίας και αρρήτου θεότη¬τος το τρισήλιον ήστραψας, του Πατρός το αγέννητον, Υιού δε την γέννησιν, και εκπόρευσιν Πνεύματος, μίαν θεότητα, μίαν δόξαν τρανώς εκδιδάξας, και ειδώλων αθεϊαν εκ ποδών αποποιήσας’ καρ¬πούς δε ωρίμους, ψυχάς πιστευόντων προσάγων τούτω ένδοξε» εν ω βεβαπτίσμεθα, εις όν και πιστεύομεν, δοξάζοντες Κύριον.
Από την σοφία του Θεού, πάτερ, άντλησες όλα τα καλά, και με αυτά γέμισες από θεογνωσία την ποίμνη σου, διδάσκοντας με όλη σου τη δύναμη μία δόξα, μία θεότητα, και πως ο Θεός Πατήρ είναι αγέννητος, ο Υιός γενάται από τον Πατέρα,και το Αγιο Πνεύμα εκπορεύεται, μία θεότητα που αστράφτει, και έτσι, έβγαλες από τη μέση την αθεία των ειδώλων και προσέφερες στον Χριστό ώριμους καρπούς τις ψυχές όλων όσοι επίστευσαν σε Αυτόν, στο όνομα του οποίου όλοι βαπτισθήκαμε και στον οποίο και πιστεύουμε δοξάζοντας τον Κύριο.
Συναξάριον.
Τη ΚΓ’ του αυτού μηνός (Φεβρουαρίου), μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Πο¬λυκάρπου, Επισκόπου Σμύρνης.
Στίχοι. Σοι Πολύκαρπος ωλοκαυτώθη Λόγε,
Καρπόν πολύν δούς εκ πυρός ξενοτρόπως.
Εικάδι εν τριτάτη κατά φλόξ Πολύκαρπον έκαυσεν.
Για Σένα οΠολύκαρπος κατακάηκε, Λόγε, προσφέροντάς Σου καρπόν πολύ από τη φωτιά με παράδοξο τρόπο.
Κατά την εικοστή Τρίτη του μηνός η φλόγα κατάκαυσε τον Πολύκαρπο.
Τη αυτή ημέρα, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών, Ιωάννου, Μωϋσέως, Αντιόχου και Αντωνίνου.
Στίχοι. Σύνταγμα τετράριθμον ανδρών τιμίων,
Συντάσσεται σοι, και μεθίσταται βίου.
Ένα σύνταγμα από τέσσερες τιμίους άνδρες συμτάσσεται με Σένα, Κύριε, και αναχωρεί από τη ζωή τούτη.
Τη αυτή ημέρα, η Αγία Γοργονία, η αδελφή του Αγίου Γρηγορίου του θεολόγου, εν ειρήνη τελειούται.
Στίχοι. Τιμώ τελευτήν σήν σιγή, Γοργονία,
Γρηγορίου μέλψαντος αυτήν εκ λόγων.
Τιμώ με σιωπή την τελευτή σου, Γοργονία, αφού την τίμησε ο Γρηγόριος με τους λόγους του.
Τη αυτή ημέρα, ο Άγιος Μάρτυς Κλήμης ξίφει τελειούται.
Στίχοι. Κλήμης, το κλήμα της νοητής αμπέλου,
Καινόν τι γλεύκος, αίμα τμηθείς εκχέει.
Ο Κλήμης, κλίμα κι αυτός της νοητής αμπέλου, του Χριστού,εκχύνει καινούριο κρασί θυσιάζοντας το αίμα του.
Τη αυτή ημέρα, η Αγία Μάρτυς θεή ξίφει τελειούται.
Στίχοι. θεήν αποσκώπτουσαν εις θεούς πλάνους,
Οι της πλάνης κτείνουσι προστάται ξίφει.
Τη Θεή, που δεν υπολογίζει τους θεούς της πλάνης, την σκοτώνουν οι προστάτες της πολύθεης πλάνης με το ξίφος.
Τη αυτή ημέρα, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών Ζεβινά, Πολυχρονίου, Μωσέως και Δαμιανού.
Στίχοι. θείος Ζεβινάς λήξιν εις θείαν φθάνει,
Λήξαντος αυτώ του παρ’ ανθρώποις βίου.
Ο θείος Ζεβηνάς έφθασε στη θεία λήξη της ζωής, αγού τελείωσε ο χρόνος της ανθρώπινης ζωής του.
Πολυχρόνιος, και συνασκηταί δύω,
Οι τρεις ομού πληρούσι τους ζωής χρόνους.
Ο Πολυχρόνιος και μαζί του οι δύο συνασκητές του, συμπλήρωσαν τους χρόνους της ζωής τους.
Ο Όσιος Δαμιανός, ο εν τοις ορίοις της κατά τον Αθω ιεράς Μονής του Εσφιγμένου ασκήσας, εν ειρήνη τελειούται εν έτει ,ασπ’ (1280).
Στίχοι. Δαμιανού ο τάφος ην των χαρίτων,
Λειμών γλυκύπνους’ ώ ξένης ευωδίας!
Του Δαμιανού ο τάφος είναι κήπος των χαρίτων, λειβάδι με παράξενη και όμορφη γλυκειά ευωδιά!
Ταϊς αυτών Αγίαις πρεσβείαις, ο θεός, ελέησον ημάς.
Αμήν.
Εξαποστειλάριον. Ήχος β’. Γυναίκες ακουτίσθητε.
Πολλούς καρπούς προσήνεγκας, Χριστώ σοφέ Πολύκαρπε, τους δια σου σεσωσμένους, βροτούς εκ πλάνης δαιμόνων, Ιερομάρτυς ένδοξε, Αγγέλων ισοστάσιε, και Αποστόλων σύσκηνε’ μεθ’ ων μνη¬μόνευε Πάτερ, των σε τιμώντων εκ πόθου.
Πολλούς καρπούς προσέφερες στον Χριστό, σοφέ Πολύκαρπε, όλους δηλαδή τους ανθρώπους, όσοι από σένα διασώθηκαν από την πλάνη των δαιμόνων, ένδοξε ιερομάρτυς, που είσαι στο ίδιο ύψος με τους αγγέλους και σύσσκηνος με τους αποστόλους, με τους οποίους μαζί μνημόνευε όλους όσοι με πόθο ιερό σε τιμούν.
Απόδοση, Ελένης Χρήστου.
Παράβαλε και:
Αγίου Πολυκάρπου Σμύρνης – Επιστολή προς Φιλιππισίους.
