Το αγριογούρουνο και το λάχανο
Μία ημέρα, που καθόταν στο κελλί του ο Όσιος Ιωάννης ο Σαββαΐτης, εμφανίσθηκε μπροστά του ένας θηλυκός αγριόχοιρος, κρατώντας στο στόμα του το μικρό του και, πλησιάζοντας, το απέθεσε στα πόδια του Γέροντα. Το πήρε στα χέρια του ο Όσιος και, αφού το κοίταξε καλά, κατάλαβε αμέσως ότι ήταν τυφλό. Έπτυσε, έφτιαξε πηλό και μ’ αυτόν άλειψε τα μάτια του ζώου, το οποίο αμέσως ανέβλεψε.
Τότε η μητέρα του έπεσε ευλαβικά στα πόδια του Οσίου και άρχισε να τα ασπάζεται, προσπαθώντας μ΄ αυτό τον τρόπο να του δείξη την ευγνωμοσύνη της. Μετά πήρε το μικρό της στο στόμα και έφυγε.
Την άλλη ημέρα η μητέρα του μικρού αγριόχοιρου εμφανίσθηκε και πάλι έξω από το κελλί του Γέροντα, σύροντας με κόπο ένα μεγάλο λάχανο.
-Πού το βρήκες αυτό; Από τους κήπους βέβαια το έκλεψες. Γνώριζε ότι εγώ κλεμμένα δεν τρώω. Πήγαινε το λοιπόν πίσω, να το βάλης εκεί που το βρήκες.
Τότε το ζώο, ωσάν να ντράπηκε γι’ αυτό που είχε κάνει, κατέβασε το κεφάλι του, πήρε το λάχανο και το πήγε στον κήπο, απ’ όπου το είχε κόψει.
ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ
Ο τράγος φιλάει το χέρι του παππούλη
Ήλθε κάποια φορά μια γυναίκα, η κυρά – Λένη, εκεί στην έρημο που πηγαίνω, στην βόρειο Εύβοια, και μου έφερε τα γίδια της. Μου είπε:
-Μπορείς να κάνης μια προσευχή για τα γίδια μου, γιατί δεν πάνε καλά;
Σηκώθηκα επάνω. Ήλθαν μόνο τους, δεν μου τα έφερε. Άπλωσα τα χέρια μου και διάβασα ευχή. Ήταν όλα κοντά μου, σήκωσαν τα κεφαλάκια τους και με κοίταζαν. Ένας τράγος ζύγωσε κοντύτερα. Έσκυψε, μου φίλησε το χέρι. Ήθελε να τον χαϊδέψω. Τον χάϊδεψα, ευχαριστήθηκε. Με τριγύρισαν όλα και κοίταγαν κατά επάνω. Με κοίταγαν στο πρόσωπο. Τα ευλογούσα. Εγώ μιλούσα, έκανα προσευχή.
Κάποτε είχαμε ένα σκυλί. Άμα μ’ έβλεπε έξω, ερχόταν, παπ! Μου φιλούσε το χέρι, με γέμιζε σάλια κι έφευγε, για να μην το μαλώσω.
«ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ» ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
