Υμνολογική εκλογή.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Μετά την α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα Ήχος πλ. δ’
Την Σοφίαν και Λόγον
Ουρανόθεν θαυμάτων την δωρεάν, παραδόξως λαβόντες παρά Χριστού, πάντα θεραπεύετε, αενάως τα πάθη’ εν υμίν γάρ ώφθη, η χάρις του Πνεύματος, ενεργούσα θείων ιάσεων δύναμιν’ όθεν και αφθάρτων, αγαθών ευπορίαν, τη πίστει εκτήσασθε, αναργύρω φρονήματι, θεοφόροι Ανάργυροι. Πρεσβεύσατε Χριστώ τώ Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην υμών.
Απ’ τον ουρανό με παράδοξο τρόπο λάβατε την δωρεά των θαυμάτων, και θεραπεύετε ασταμάτητα όλες τις ασθένειες, γιατί σε σας φανερώθηκε η χάρη του Αγίου Πνεύματος, να ενεργεί τη δύναμη των θείων θεραπειών. Γι’ αυτό και αποκτήσατε την αφθονία των αφθάρτων αιωνίων αγαθών, με το ανάργυρο σας φρόνημα και την αφιλοκερδή διάθεση, θεοφόροι ανάργυροι. Με τις πρεσβείες σας παρακαλέστε λοιπόν τον Χριστό να χαρίζει άφεση των αμαρτιών, σε όσους εορτάζουν με πόθο την αγία σας μνήμη.
Μετά την β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα Ήχος δ’
Επεφάνης σήμερον
Την φαιδράν πανήγυριν, των Αναργύρων, οι πιστοί τελέσωμεν, καθικετεύοντες αυτούς, ίνα ημάς απαλλάττωσι, παντοίων νόσων, ψυχής τε και σώματος.
Ελάτε όλοι οι πιστοί να εορτάσουμε με τελετές την μνήμη τωνν αγίων Αναργύρων, που μας γεμίζει με χαρά, η οποία φαίνεται μάλλιστα στα χαρούμενα προσωπά μας, παρακαλώντας τους να μας απαλλάσσουν από κάθε είδους αρρώστια της ψυχής και του σώματος.
Κοντάκιον Ήχος β’
Οι την χάριν λαβόντες των ιαμάτων, εφαπλούτε την ρώσιν τοις εν ανάγκαις, ιατροί θαυματουργοί ένδοξοι, Αλλά τη ημών επισκέψει, και των πολεμίων τα θράση καταβάλλετε, τον κόσμον ιώμενοι εν τοις θαύμασι.
Σείς που λάβατε την χάρη των θεραπειών, ξαπλώνετε την δύναμη της υγείας σε όσους βρίσκονται σε ανάγκες, ένδοξοι ιατροί και θαυματουργοί. Αλλά με την επίσκεψή σας τώρα νικήστε τα θράση των εχθρών δαιμόνων, θεραπεύοντας τον κόσμο με τα θαύματά σας.
Ο Οίκος
Πάσης συνέσεως και σοφίας, υπέρκειται ο λόγος των σοφών ιατρών, και πάσι γνώσιν παρέχουσι’ του γάρ Υψίστου χάριν λαβόντες, αοράτως την ρώσιν δωρούνται πάσιν’ όθεν καμοί διηγήσεως χάριν δεδώρηνται, υμνήσαι ως θεοφόρους, ευαρέστους Χριστού και θεράποντας, ιαμάτων πλήθη παρέχοντας’ αλγηδόνων γάρ πάντας λυτρούνται, τον κόσμον ιώμενοι εν τοις θαύμασι.
Είναι ανώτερος ο λόγος των σοφών ιατρών από κάθε σύνεση και σοφία, καθώς χαρίζουν σε όλους την γνώση, γιατί δωρίζουν αοράτως σε όλους την δύναμη της υγείας, αφού την έλαβαν από τον Ύψιστο. Τώρα και σε μένα έχουν δωρήσει την χάρη της διηγήσεως, για να τους υμνήσω σαν θεοφόρους και ευάρεστους στο Χριστό και υπηρέτες Του, που χαρίζουν πλήθη θεραπειών, γιατί λυτ΄τρώνουν από ασθένειες που προκαλούν πολύ πόνο όλους, θεραπεύοντας τον κόσμο με τα θαύματά τους.
Συναξάριον
Τή Α’ του αυτού μηνός (Ιουλίου), Μνήμη των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, των εν Ρώμη τελειωθέντων.
Στίχοι
Βολαίς αδελφούς ου διέσπων οι λίθοι,
Ως εις έν, άμφω συμπεπηγότας λίθον.
Πρώτη Ιουλίοιο λίθοισιν Ανάργυροι ήθλουν.
Κατά την πρώτη ημέρα του Ιουλίου εορτάζουμε την μνήμη των αγίων και θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, που βρήκαν τον θάνατο με μαρτυρικό τέλος στη Ρώνη.
Οι πέτρες με τις βολές και τα κτυπήματά τους δεν κομμάτιασαν τους αδελφούς, γιατί και οι δύο ήταν σαν ένας πηγμένος λίθος.
Κατά την πρώτη Ιουλίου άθλησαν μαρτυρικά οι Ανάργυροι.
Ούτοι υπήρχον επί Καρίνου του Βασιλέως, ιατροί την τέχνην, ανθρώποις και κτήνεσι τας ιάσεις παρέχοντες, και μισθόν της ιατρικής αιτούντες, την εις Χριστόν των θεραπευομένων ομολογίαν και πίστιν, και μηδέν έτερον κομιζόμενοι.
Διαβληθέντες ούν τω βασιλεί, ως μαγική τέχνη τας θεραπείας ποιούσιν, ετέρων δι’ αυτούς αγομένων, αυτοί παρέδωκαν εαυτούς. Αλλ’ ου μόνον αυτοί ουκ επείσθησαν αρνήσασθαι τον Χριστόν, αλλά μάλιστα και τον βασιλέα Καρινον της δυσσεβείας απήλλαξαν, ιάσεως της παρά των Αγίων τυχόντα και αυτόν. Εν γαρ τω ερωτάν αυτούς, και τα δεινότατα απειλείν, η του προσώπου αυτού θέσις, εκτραχηλισθείσα και διαστραφεισα επί νώτον αυτού, εθεραπεύθη υπό των Αγίων’ και επί τούτω οι παρεστώτες επίστευσαν εις Χριστόν. και αυτός δε ο βασιλεύς μετά πάντων των οικείων αυτού τον Χριστόν ωμολόγησε, και τους Αγίους εντίμως εν τοις ιδίοις εξέπεμψεν.
Ύστε¬ρον δε ο επιστατών της κατ’ αυτούς τέχνης, φθονήσας αυτοίς, επί τι όρος ανήγαγεν, ως προς συλλογήν δήθεν ιατρικών βοτάνων, και επιθέμενος, λίθοις ανείλεν αυτούς.
Αυτοί λοιπόν οι δύο μακάριοι αδελφοί, έζησαν στα χρόνια του ηγεμόνος Καρύνου, και ήταν γιατροί στο επάγγελμα. Έτσι, παρείχαν την θεραπεία και στους ανθρώπους μα και στα ζώα, που χρειάζονταν την βοήθειά τους, χωρίς να απαιτούν καμία άλη αμοιβή, παρά μόνον το να πιστεύσουν οι ασθενείς τους, και να ομολογήσουν ως Θεό, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Συκοφαντήθηκαν όμως στον ηγεμόνα, πως τάχα, κατόρθωναν τις θαυμαστές θεραπείες που επιτελούσαν, χρησιμοποιώντας την μαγική αγυρτεία, και όχι την επιστήμη.
Τότε, και οι δύο έσπευσαν να παραδοθούν στον ηγεμόνα, για να ομολογήσουν την πίστη τους στον Μέγαν Ιατρό, αν και κάποιοι άλοι παρουσιάστηκαν και ισχυρίσθηκαν πως εκείνοι ήταν οι κατηγορούμενοι δήθεν ιατροί!
Αλλά, όχι μόνον αυτοί οι μακάριοι αδελφοί πείσθεικαν να αρνηθούν τον Χριστό, αλλά απάλλαξαν και τον ηγεμόνα Καρίνο από την ειδωλική πλάνη, θεραπεύοντας και αυτόν τον ίδιο από βαρύτατη ασθένεια! Καθώς δηλαδή ο Καρίνος τους ανέκρινε για την πίστη τους, και τους απειλούσε με τα φοβερότερα των βασανηστιρίων, το πρόσωπό του άλλαξε θέση και στράφηκε προς τα πίσω, βλέποντας δηλ. την πλάτη του. Τότε οι ανεξίκακοι Άγιοι, τον θεράπευσαν αμέσως, οπότε και όλοι οι παρευρισκόμενοι πίστευσαν και αυτοί στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Μα και αυτός ο ίδιος ο ηγεμόνας με όλους τους οικείους του ομολόγησε τον Χριστό, και έστειλε με τιμές τους Αγίους στις καθημερινές τους ασχολίες.
Αργότερα όμως, ο «αρχίατρος» της περιοχής, παρακινούμενος από φθόνο κατά των Αγίων, τους προέτρεψε να ανεβούν μαζί του σε ένα βουνό, με σκοπό την δήθεν συλλογή κάποιων βοτάνων. Εκεί λοιπόν στην ερημιά, τους επιτέθηκε, και με πέτρες, δολοφόνησε τους Αγίους ιατρούς, στην περιοχή της Ρώμης.
Τη αυτή ημέρα, Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Βασιλείου, του συστησαμένου την Μονήν του Βαθέος Ρύακος.
Τη αυτή ημέρα, Μνήμη του Οσίου Πέτρου, πατρικίου γενομένου εν τοις Ευάνδρου.
Ο όσιος Λέων ο ερημίτης, γυμνός διάγων, εν ειρήνη τελειούται.
Οι άγιοι δισχίλιοι μάρτυρες ξίφει τελειούνται.
Οι άγιοι είκοσι πέντε μάρτυρες οι εν Νικομηδεία, πυρί τελειούνται.
Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς.
Αμήν.
Εξαποστειλάριον, Εν πνεύματι τω Ιερώ
Την χάριν των ιάσεων, εκ Θεού ειληφότες, Ανάργυροι μακάριοι, ιατρεύετε νόσους, και θεραπεύετε πάντας, τους πιστώς προστρέχοντας, τω θείω υμών τεμένει’ διά τούτο συμφώνως, μακαρίζομεν αξίως, την σεπτήν υμών μνήμην.
Αφού λάβατε από τον Θεό την χάρη των θεραπειών, πανευτυχείς Ανάργυροι,ιατρεύετε τις ασθένειες και θεραπεύετε όλους, όσοι με πίστη τρέχουν στον θείο ναό σας. Γι’ αυτό όλοι με μια φωνή και συμφωνία, μακαρίζουμε τηνσεπτή σας μνήμη.
Δόξα… Ήχος δ’
Πηγήν ιαμάτων έχοντες, Άγιοι Ανάργυροι, τας ιάσεις παρέχετε πάσι τοις δεομένοις, ως μεγίστων δωρεών αξιωθέντες, παρά της αενάου πηγής του Σωτήρος Χριστού. Φησί γάρ πρός υμάς ο Κύριος, ως ομοζήλους των Αποστόλων: Ιδού δέδωκα υμίν την εξουσίαν, κατά πνευμάτων ακαθάρτων, ώστε αυτά εκβάλλειν, και θεραπεύειν πάσαν νόσον, και πάσαν μαλακίαν. Διό τοις προστάγμασιν αυτού καλώς πολιτευσάμενοι, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν παρέχετε, ιατρεύοντες τα πάθη των ψυχών, και των σωμάτων ημών.
Εχοντας την πηγή των θεραπειών, άγιοι Ανάργυροι, χαρίζετε πλούσια τις θεραπείες σε όσους σας το ζητούν, γιατί έχετε αξιωθεί να έχετε αυτές τις μέγιστες δωρεές από ττην ασταμάτητη πηγή του Σωτήρος Χριστού. Να, απευθύνεται σε σας ο Κύριος, θεωρώντας σας ως ισάξιους των αγίων Του Αποστόλων, και σας λέγει: Σας έδωσα την εξουσία εναντίον των ακαθάρτων πνευμάτων, ώστε να τα διώχνετε μακρυά και έξω από τους ανθρώπους, και να θεραπεύετε έτσι, κάθε αρρώστια και αδυναμία. Και εσείς αφού ζήσατε σύμφωνα με τα προστάγματά Του, δωρεάν ελάβατε αυτή την χάρη από τον Θεό, και δωρεάν την μοιράσατε, ιατρεύοντας τα πάθη των ψυχών και των σωμάτων μας.
Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.
