Η πιο μεγάλη έκπληξη….
Μερικές φορές, το ελάττωμα που βλέπεις σε έναν άνθρωπο δεν υπάρχει καν. Είναι η δική σου ανάγκη για σύγκρουση που προβάλετε στον διπλανό σου. Πρέπει να υπάρχουν εχθροί για να ζήσεις.
Είναι που έμαθες από μικρός να διαμορφώνεις τον εαυτό σου, μειώνοντάς τους άλλους. Εαν το άλλο παιδί δεν είναι κακό, εσύ πως θα είσαι το καλό; Εαν οάλλος δεν είναι αμαρτωλός, εσύ πως θα είσαι δίκαιος, κι αν η άλλη δεν είναι πόρνη, εσύ πως θα είσαι η αγνή.
Ευτυχώς ομως που ο Θεός ξέρει τι καπνό φουμάρουμε όλοι μας κι έτσι η κρίση του θα είναι η πιο μεγάλη έκπληξη Του……..
Η/Υ ΠΗΓΗ:
π. Λίβυος.blogspot.gr: 19 Ιανουαρίου 2016.
***
Οφείλω μια συγνώμη στο Θεό…
Οφείλω μια συγνώμη στο Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα. Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα πήρα. Μα κι γι αυτά που μου ζήτησε και δεν του έδωσα.
Πάνω από όλα θέλω να κλάψω στην αγκαλιά Του, για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα.
Να πω συγνώμη για όσα σε αγαπώ δεν είπα, σε αγκαλιές που δεν έδωσα, σε πόρτες που έκλεισα, σε τηλέφωνα που δεν σήκωσα, σε μάτια που δεν αντίκρισα, σε φιλιά που δεν σαρκώθηκαν και σε προσευχές που δεν ειπώθηκαν…
Τέλος να πω, ότι εάν βρήκες έναν άνθρωπο να σε νιώσει, να σε καταλάβει, να σε αγαπήσει, κράτα τον, κι ας είναι στην άλλη άκρη της γης. Φτάνει που τον βρήκες…. Δεν θα σου τύχει πολλές φορές στην ζωή. Και να θυμάσαι, οτι στα δώρα λες ευχαριστώ κι ας μην τα ξετυλίξεις ποτέ..
