Στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος
Η γιορτή της Κοιμήσεως της Θεομήτορος – που συνδυάζει δύο γεγονότα: Την κοίμησή Της και την ανάστασή Της και την μετάστασή Της την τρίτη ημέρα- ήταν πράγματι για αιώνες, από την αρχή της ύπαρξης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η Γιορτή, η δόξα, η χαρά της.
Η Μητέρα του Θεού δεν έγινε το μέσον που αποδέχτηκε παθητικά να σαρκωθεί μέσα της ο Θεός – χωρίς την συγκατάβασή της η ενσάρκωση του Κύριου θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Είναι η απάντηση ολάκερης της κτίσης στην αγάπη του Θεού και στην προσφορά του εαυτού Του, όχι μόνο στην ανθρωπότητα, αλλά σ’ όλον τον Κόσμο που Εκείνος δημιούργησε. Και χαιρόμαστε γι’ αυτό, επειδή ο λόγος Της είναι και δικός μας. Ο λόγος της ήταν τέλειος, όπως ήταν η εμπιστοσύνη της, η πίστη Της, η προσφορά του εαυτού Της. Τα δικά μας λόγια είναι ατελή και όμως οι φωνές μας αντηχούν μέσα από την δική Της φωνή, αδύναμες, κάποιες φορές διστακτικές, αλλά με πίστη και αγάπη.
Εκείνη είναι η δόξα όλης της δημιουργίας• η Μητέρα του Θεού: ίσως κάποιος να σκεφτεί ότι ο θάνατος δεν θα μπορούσε να την αγγίξει• αλλά εάν ο θάνατος και ένας θάνατος τόσο σκληρός θα μπορούσε να αγγίξει τον Υιό Της, τον Υιό του Θεού και της Μαρίας, τον Υιό του Θεού και του ανθρώπου – φυσικά θα έπρεπε Εκείνη να καταβάλει τον φόρο όλης της γης για να ξεπληρώσει την ανθρώπινη αμαρτία και να πεθάνει. Αλλά σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση, ο θάνατος δεν θα μπορούσε να την κρατήσει φυλακισμένη. Πρόσφερε τον εαυτό της στον Θεό ανεπιφύλακτα και τέλεια και δεν ανήκε πλέον στην γη. Και την τρίτη μέρα, όταν οι Απόστολοι ήρθαν και άνοιξαν πάλι τον τάφο για να την προσκυνήσει ένας από αυτούς που ήταν απών στην ταφή Της, ο τάφος βρέθηκε αδειανός: Ανήλθε στους ουρανούς, επειδή τα δεσμά του θανάτου δεν μπορούσαν να Την κρατήσουν και η φθορά δεν μπορούσε να αγγίξει ένα σώμα που υπήρξε το σώμα της Ενσάρκωσης του Θεού Λόγου.
Τι χαρά νοιώθουμε όταν σκεφτόμαστε ότι τώρα, δίπλα- δίπλα με τον αναστημένο και αναληφθέντα Χριστό, ένας άνθρωπος από εμάς, από την ανθρωπότητα, μια γυναίκα με σάρκα και οστά βρίσκεται στον θρόνο του Θεού, και σ’ Εκείνην βλέπουμε την δόξα που, πιστεύουμε, θα είναι και δική μας δόξα, αν είμαστε πιστοί στον Θεό όπως ήταν Εκείνη.
Ας χαρούμε λοιπόν, όχι μόνο σε τούτη την εκκλησία, επειδή είναι αφιερωμένη, από τις αρχές του 18ου αιώνα, στην Κοίμηση και Ανάληψη της Παναγίας, αλλά με ολόκληρη την Ρωσική Εκκλησία, μαζί με όλους εκείνους που ανήκουν σ’ αυτήν και είναι διασκορπισμένοι στα πέρατα του κόσμου, που ενωμένοι με την Μητέρα Εκκλησία, με την Μητέρα του Θεού, λατρεύουμε τον Θεό με όλο μας το είναι και βλέπουμε σ’ Εκείνην την εικόνα ολάκερης της Δημιουργίας που λατρεύει τον ζωντανό Θεό.
Αμήν.
(Απόδοση στα νεοελληνικά www.agiazoni.gr
Έκδοση:
http://www.mitras.ru
Χρ.Έκδοσης: 1986
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Αγία Ζώνη.gr: 16 Αυγούστου 2016
Παράβαλε και:
Του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου – ερμηνεία εις τους κανόνας της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.
15 Αυγούστου, η Κοίμησις της Θεοτόκου: τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3).
15 Αυγούστου, η Κοίμησις της Θεοτόκου: Ηλία Μηνιάτη – Λόγος εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου, υμνολογική εκλογή.
Η Κοίμησις της Θεοτόκου: Συναξάριον, Αγ. Λουκά Αρχ. Κριμαίας – Λόγος εις την Κοίμησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Δαμασκηνού – Εγκωμιαστικοί λόγοι εις την Κοίμησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Λόγος εις την Πάνδοξον Κοίμησιν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών και Παναχράντου Θεοτόκου Μαρίας – Αγ. Νικολάου του Καβάσιλλα.
Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ – Ιωάννου Φουντούλη, αειμνήστου Καθηγητού του Α. Π. Θ.
Λόγος εις την Κοίμησην της Υπεραγίας Θεοτόκου – Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3).
Πατερικά «άνθη» στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Εγκώμιον εις την κοίμησιν της αγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου – του εν Αγίοις Πατρός ημών Θεοδώρου του Στουδίτου (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3).
Εγκώμιο στην Υπεραγία Θεοτόκο – Οσίου Πατρός ημών Επιφανίου, Επισκόπου Κωνσταντίας της Κύπρου.
Εγκώμια εις την Κοίμησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
«Επί σοι Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πάσα η κτίσις» – Φώτη Κόντογλου (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3).
Οι τελευταίες στιγμές της Παναγίας Θεοτόκου Μαρίας – Ιωάννου του Γεωμέτρου -10ος αιώνας) (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3).
Οι Καταβασίες της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ερμηνευμένες από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.
Του Οσίου πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – λόγος Η’ εις την προς Φιλιππησίους Επιστολήν, Κεφ. Β, 5 – 11 «Τούτο φρονείσθω εν υμίν…».
Η Μαριάμ επισκέπτεται την Ελισάβετ και, ο ύμνος της Μαρίας – Ιερομ. Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Περιγραφή της εικόνας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Οι πολλές επωνυμίες και οι εικόνες της Παναγίας μας – ηχογραφημένη ομιλία του αειμνήστου Δημητρίου Παναγόπουλου (αρχείο ήχου, mp3).
ΜΑΝΑ του κόσμου η ΠΑΝΑΓΙΑ – π. Δημητρίου Μπόκου.
Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν – Αρχιμ. ΜελετίΟυ ΑΠ. Βαδραχάνη.
Η Παναγία ως πρότυπο μητρότητας, πνευματικής γέννησης και αυτοεγκατάλειψης – Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη, Ομότ. Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Η Παναγία μητέρα μας – ηχογραφημένη ομιλία του Νικολάου Μπρατσιώτου, ομότ. Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχείο ήχου, mp3).
Η Κοίμησις της Θεοτόκου – Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη.
Για την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, (Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου) – ηχογραφημένη ομιλία του Π. Ανανία Κουστένη (αρχείο ήχου, mp3).
Απάντησις στους μάρτυρες του Ιεχωβά περί του προσώπου της Παναγίας – μακαριστού Νικολάου Ι. Σωτηροπούλου, θεολόγου-φιλολόγου.
«Ζωήν προμνηστεύεται θάνατος» – Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου.
Η Παναγία μας! – Μητροπ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία.
