Πόσο εύκολα γυναίκες, που γίνονται μητέρες, γίνο¬νται και δολοφόνοι παιδιών! Όταν η εγκυμοσύνη τους είναι ανεπιθύμητη, πόσο εύκολα πηγαίνουν στον γιατρό και σκοτώνουν το σπλάχνο τους! Και πόσο εύκολα ο γιατρός γίνεται εκτελεστής του εγκλήματος για το χρήμα! Κάθε μέρα γίνονται και στην πατρίδα μας εκατοντάδες εκτρώσεις, εκατοντάδες δολοφονίες. Με την έκτρωση θέλουν να βγάλουν ένα βάρος από πάνω τους• κι όμως το βάρος μπαίνει και μένει για πάντα στην ψυχή τους!
Συχνά οι μητέρες κουράζεστε και αγανακτείτε, όταν το μωρό σας κλαίει επίμονα!
Θα σας διηγηθώ τι μου είπε μια κυρία μέσα στο ταξί:
Ένα συγγενικό της ζευγάρι απέκτησε το πρώτο τους παιδάκι• ήταν αγωράκι. Ήταν δεκαπέντε ημερών, όταν ξαφνικά το μωρό άρχισε να κλαίει γοερά. Το πήγαν στον γιατρό και του έδωσε αντιβίωση. Το μωρό όμως δεν σταματούσε το κλάμα. Οι γονείς του δεν μπορούσαν ούτε να κοιμηθούν. Κι επειδή είχαν κουραστεί πολύ, το έβριζαν και το έστελναν συνέχεια στο διάβολο. Όταν το μωρό έφτασε είκοσι ημερών, πέθανε. Όμως και πάλι δεν τους άφησε σε ησυχία. Ερχόταν κάθε βράδυ στον ύπνο τους, μέσα από μαύρα σύννεφα, και τους έλεγε με παράπονο:
«Γιατί με στέλνατε στον διάβολο; το στομαχάκι μου πονούσε και έκλαιγα- γιατί μου το κάνατε αυτό; Γιατί; Για¬τί;»
Αυτό γινόταν κάθε βράδυ. Τα νεύρα τους είχαν γίνει σμπαράλια, κόντεψαν να τρελαθούν. Κανένας ψυχολόγος δεν μπόρεσε να τους βοηθήσει. Ώσπου αποφάσισαν να επισκεφθούν έναν ιερέα, να τους πει τι να κάνουν.
Ακούγοντας την κυρία, που μου εξιστορούσε αυτό το γεγονός, είχα θυμώσει πάρα πολύ. Της λέω:
-Κυρία μου, για τα παιδιά σας οι περισσότερες δεν διαθέτετε ούτε χρόνο ούτε ύπνο. Για τα σκυλιά σας όμως υπάρχει και χρόνος και χάσιμο ύπνου- έτσι δεν είναι; Σας βλέπω μέσα στα άγρια μεσάνυκτα, να βγάζετε το σκυλί σας να κάνει τη βόλτα του και σας ρωτώ: «Για τα παιδιά σας, όλοι εσείς, θα κάνατε τέτοια θυσία;» «Ε, το καημένο, ψυχούλα έχει κι αυτό!» μου απαντάτε. Και σας ξαναρωτώ: «Για τα παιδιά σας θα κάνατε τέτοια θυσία;» Πάλι δεν μου απαντάτε και φεύγετε. Ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί δεν μου απαντάτε, Έχετε αγάπη για τα παιδιά σας; Τότε γιατί τα στέλνετε στον διάβολο; Τον Θεό δεν Τον φοβάστε;
Από το βιβλίο: «Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης», της Μακαριστής μοναχής Πορφυρίας.
ΑΘΗΝΑ 2010
Κεντρική διάθεση Νεκτάριος Δ. Παναγόπουλος.
