ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑ’
Να παρακολουθής άγρυπνος την πορεία σου και να
καταστέλλης αμέσως τις επαναστάσεις της σάρκας.
ΘΕΛΕΙΣ να προοδεύσης στην πνευματική ζωή; Φύλαττε μέσα στην καρδιά σου το φόβο του Θεού, και μην αφήνεσαι αχαλίνωτα ελεύθερος. Κράτα γερά υπό τον έλεγχο σου τις αισθήσεις σου και μην υποκύπτεις στις παράλογες επιθυμίες σου.
Προετοίμαζε την καρδιά σου με την κατάνυξι για να αισθανθής μια ημέρα την απόλαυσι της αληθινής ευσεβείας.
Είναι άπειρα τα πνευματικά καλά που θα απολαύσης όταν δεν παραδίδεσαι στις παρορμήσεις της σάρκας.
Να σκέπτεσαι ότι εδώ είσαι εξόριστος και πάροικος μέσα σε κινδύνους πολλούς και μεγάλους. Γι’ αυτό να αγρυπνής.
Μην ξεχνάς την αθλιότητά σου.
Πολλές φορές, σαν ελαφρόμυαλοι ξεχνούμε τα ελαττώματά μας και αναίσθητοι μπροστά στις αμέλειές μας, γελούμε ενώ θα έπρεπε να κλαίμε πικρά.
Μόνο κοντά στον Θεό˙ μόνο μέσα στο πνεύμα και τον φόβο Του βρίσκει κανείς την πραγματική ελευθερία και νοιώθει την αληθινή χαρά. Ποιό αγαθό μπορεί να συγκριθή με την ήρεμη και ειρηνική συνείδησι;
Ευτυχισμένος είναι εκείνος που μπορεί να σηκώνεται πάνω από τα κοσμικά και απερίσπαστος να συγκεντρώνεται στον εαυτό του για να νοιώση την αληθινή κατάνυξι.
Ευτυχισμένος εκείνος που αποφεύγει κάθε τι που μολύνει και κάνει ένοχη την συνείδησί του.
Πολέμα γενναία! Καμμιά συνήθεια δεν είναι ανίκητη.
Μην απασχολήσαι με τους άλλους. Φρόντιζε τη δουλειά σου, αν θέλης να προοδεύσης.
Μην αναμιγνύεσαι στις υποθέσεις των άλλων και μάλιστα των μεγάλων. Ο εαυτός σου έχει πρώτα ανάγκη από προσοχή και συμβουλές.
Μην στεναχωρήσαι όταν οι άνθρωποι δεν σε ευνοούν. Φρόντιζε να είσαι αφωσιωμένος στον Θεό. Αυτό είναι για σένα το σπουδαίο.
Δεν αισθανόμεθα απόλυτα τη χάρι της θείας κατανύξεως επειδή η απομάκρυνσίς μας από τις μάταιες κοσμικές φροντίδες δεν είναι πραγματική.
Να έχης για τον εαυτό σου το φρόνημα, ότι εκείνο που σου πρέπει είναι η θλίψις και η τιμωρία.
Όταν η καρδιά σου νοιώση τη βαθειά κατάνυξι, τότε όλα θα τα θεωρής μάταια. Τότε θα βλέπης ότι είσαι άξιος δακρύων για τις αμαρτίες σου. Όσο μάλιστα προχωρείς τόσο περισσότερο ένοχο θα βρίσκης τον εαυτό σου.
Για το αιώνιο μέλλον μας στον Ουρανό,
αξίζει να υποστούμε κάθε δοκιμασία επίγεια.
Ενώ όμως το βλέπουμε αυτό καθαρά, είμεθα ανίκανοι να σκεφθούμε για τα πράγματα του ουρανίου μέλλοντός μας, γιατί υπάρχουν ακόμη μέσα μας οι κακές κλίσεις.
Σκεπτόμεθα συνήθως περισσότερο το μάκρος της ζωής μας, παρά το σύντομο του θανάτου˙ γι’ αυτό δεν φροντίζουμε με ζήλο για την διόρθωσί μας.
Ξεχνούμε ακόμη τις αιώνιες ταλαιπωρίες που περιμένουν τους αμαρτωλούς, γι’ αυτό και δεν αγωνιζόμεθα να τις αποφύγωμε, αλλά μένουμε ψυχροί και αδιάφοροι στα θρησκευτικά καθήκοντά μας, πρόθυμοι δε στις πονηρές σκέψεις και πράξεις.
Η ψυχή μας χαυνούται από τη ζωή της αμαρτίας γι’ αυτό και το σώμα μας σέρνεται και ταλαιπωρείται.
Θερμή λοιπόν ας ανεβαίνη στον Θεό η προσευχή σου, για να σου δίδη την κατάνυξι και την συντριβή της καρδιάς. Αυτό ακριβώς παρακαλούσε και ο Ψαλμωδός: «Ψωμιείς ημάς άρτον δακρύων και ποτιείς ημάς εν δάκρυσιν εν μέτρω» (Ψαλμ. 79, 6).
Από το βιβλίο: Η Μίμησις του Χριστού, του Κεμπησίου Θωμά. Νεοελληνική απόδοσις της εκδοθείσης το 1902 μεταφράσεως του Αβερκίου Λαμπίρη υπό την έγκρισιν και ευλογίαν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εκδόσεις ΦΩΣ
η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
