23 Ιουνίου, Ο Όσιος Νικήτας, ο έγκλειστος ταξιδευτής – π. Σπυρίδονος Βασιλάκου και Αθανασίου Καραπέτσα.

Η ζωή στη Θήβα κυλούσε ήρεμα. Σαν το γαλήνιο ποτάμι που ξέγνοιαστα αργοσαλεύει παραδομένο στον ίδιο μονότονο σκοπό. Οι άνθρωποι απολάμβαναν την καθημερινότητά τους πλεγμένη με τις μικροχαρές και τις δυσκολίες, τους φόβους και τις ελπίδες τους. Έσπρωχναν το χρόνο, όπως στο τζάκι σπρώχνανε τη στάχτη μπας κι ανακαλύψουν κάποιο καρβουνάκι ν’ ανάψουν τη φωτιά. Έτσι έσπρωχναν και τις μέρες τους μπας κι έρθει κείνη, που θα ανάψει κάποια απ’ τα όνειρά τους, κάποιες απ’ τις προσδοκίες τους.
Ήρεμα και νωχελικά αργοσέρνονταν η ζωή ανάμεσα στα μονοπάτια της καθημερινότητας στην πόλη. Κι όμως, ποιος να περίμενε ότι σαν πέτρα μέσα σ’ ακύμαντο νερό θα έπεφτε τούτο το νέο και θα θρυμμάτιζε την ηρεμία της ασάλευτης κοινωνίας της;
-Το μάθατε το θαύμα; Ακούσατε για το θαύμα; Ρώταγε ο ένας τον άλλο.
-Τούτο το παιδί θ’ αγιάσει! Ανταπάνταγαν, κι όλοι συμφωνούσαν κουνώντας συναινετικά το κεφάλι τους. Και πάλι τα ίδια και τα ίδια ακούγονταν λόγια.
Πράγματι, κείνες τις μέρες σ’ όλη την πόλη, απ’ τη μια άκρη ως την άλλη, όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, ακούς για το θαύμα. Κι ήταν τόσο πειστικές οι κουβέντες, μιας και κείνο το μυστήριο της βάφτισης είχε παρακολουθήσει πλήθος κόσμου και ήταν πολλοί αυτοί που είδαν τούτο το αξιοπερίεργο. Στη μεγάλη εκκλησιά της Θήβας οι ευσεβείς και πιστότατοι γονείς Ανδρέας και Θεοδώρα βάφτιζαν το γιο τους. Καθώς ήταν απ’ τους προύχοντες του τόπου, απ’ τους ξεχωριστούς σε πλούτο, αναγνώριση κι αποδοχή είχαν καλέσει και παραβρίσκονταν στο μυστήριο αξιωματούχοι, άνθρωποι της τάξης τους αλλά και απλοί του μόχθου. Ο Ανδρέας απασχολούσε στις εργασίες του πάμπολλους απ’ αυτούς τους τελευταίους και μάλιστα είχε οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους, καθώς ήταν το αποκούμπι τους, ο συμπαραστάτης κι υποστηριχτής τους σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε κάθε αναποδιά. Πάνω απ’ όλα όμως ο Ανδρέας είχε φόβο Θεού και γνώριζε πολύ καλά ό,τι όριζε το είχε κατά παραχώρηση του Δημιουργού. Γι’ αυτό μοίραζε απ’ τα αγαθά του απλόχερα στους φτωχούς, κι αυτή η πράξη ήταν ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια μικρή ανταπόδοση στην εύνοια της ζωής. Όμως κι η σύζυγός του, η Θεοδώρα, τις ίδιες χάρες μ’ αυτόν είχε, τον ίδιο ζήλο. Είχε λατρεία για το Θεό κι αγάπη για τους ανθρώπους.
Φυσικό ήταν ο κόσμος να γεμίσει ασφυκτικά την εκκλησιά και το χώρο έξω από αυτήν. Την ώρα, λοιπόν, που ο ιερέας έλεγε τις ευχές και σχημάτιζε με το λάδι τον σταυρό στην κολυμβήθρα, κείνη την ίδια ώρα, ένα κατάλευκο περιστέρι πέταγε πάνω απ’ τα κεφάλια τους. Ασυναίσθητα τα βλέμματα αιχμαλωτίστηκαν απ’ το πέταγμα και τη λαμπρότητά του και, σαν την ηλιαχτίδα που εξαφανίζεται μόλις κλείσει η χαραμάδα, έτσι εξαφανίστηκε και τούτο παίρνοντας μαζί του το γλυκό φως. Άφωνο το εκκλησίασμα. Θεϊκό σημάδι πως τούτο το παιδί έχει τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Πώς τούτο το παιδί προορίζεται πλειότερο να συγγενέψει με τους αγίους παρά με τους ανθρώπους. Το θαύμαζαν όλοι, καλοτυχίζανε τους γονείς κι ευχαριστούσαν το Θεό, που με τη χάρη του επέτρεψε στα μάτια τους να δουν την Αγία τούτη Παρουσία, να δουν, παρά την αμαρτωλότητά τους, τ’ άκτιστο Φως να λάμπει πάνω απ’ τα κεφάλια τους. Τούτο το θεϊκό σημάδι ήταν η αρχή, η αρχή του ωραίου, μα δύσβατου αγώνα της πάλης για τελείωση. Και πράγματι, από τότε και για όλη του τη ζωή αδιάκοπα θ’ αγωνίζεται και θα νικάει κατά πρώτο τις αδυναμίες και τους πειρασμούς του σώματος και του πνεύματος….

Ο Όσιος Νικήτας, ο έγκλειστος ταξιδευτής – π. Σπυρίδονος Βασιλάκου και Αθανασίου Καραπέτσα.rar

Από το βιβλίο των: π. Σπυρίδονος Βασιλάκου και Αθανασίου Καραπέτσα: “Στα Μονοπάτια της Αγάπης του Θεού”. Ένα ταξίδι, για μικρούς και μεγάλους, στη ζωή των Αγίων της Βοιωτίας.
Εκδόσεις Αρχονταρίκι.

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Παράβαλε και:
23 – 24 Ιουνίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις της Ακαρνανίας – Ασματική ακολουθία υπό Αποστόλου Παπαχρήστου.
23 Ιουνίου, μνήμη των εν Κρίτη Ιερομαρτύρων και Νεομαρτύρων, των αθλησάντων κατά το 1821 και 1822: Πανηγυρικός της Εορτής, Ασματική Ακολουθία.

Δημοσιεύθηκε στην Θαυμαστά γεγονότα, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.