14 Σεπτεμβρίου, Ύψωσις του τιμίου Σταυρού: η Ευαγγελική Περικοπή της θ. Λ., λόγος του Αγ. Σωφρονίου Αρχιεπ. Ιεροσολύμων, Υμνολογική εκλογή.

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον Κεφ. Ιθ. 6 – 11, 13 – 20, 25 – 28, 30 – 35.

Τω καιρώ εκείνω, συμβούλιον εποίησαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι κατά του Ιησού, όπως Αυτόν απολέσωσιν. Και παρεγένοντο προς Πιλάτον λέγοντες: σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν. λέγει αυτοίς ο Πιλάτος: λάβετε Αυτόν υμείς και σταυρώσατε’ εγώ γάρ ουχ ευρίσκω εν Αυτώ αιτίαν. απεκρίθησαν αυτώ οι Ιουδαίοι: ημείς νόμον έχομεν, και κατά τον νόμον ημών οφείλει αποθανείν, ότι εαυτόν Θεού υιόν εποίησεν. Ότε ούν ήκουσεν ο Πιλάτος τούτον τον λόγον, μάλλον εφοβήθη, και εισήλθεν εις το πραιτώριον πάλιν και λέγει τω Ιησού, πόθεν εί σύ? Ο δέ Ιησούς απόκρισιν ουκ έδωκεν αυτώ. Λέγει ούν αυτώ ο Πιλάτος: εμοί ου λαλείς? Ουκ οίδας ότι εξουσίαν έχω σταυρώσαί Σε και εξουσίαν έχω απολύσαί Σε? Απεκρίθη αυτώ Ιησούς: ουκ είχες εξουσίαν ουδεμίαν κατ’ εμού, ει μή ήν σοι δεδομένον άνωθεν. Ο ούν Πιλάτος ακούσας τούτον τον λόγον ήγαγεν έξω τον Ιησούν, και εκάθισεν επι του βήματος, εις τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, εβραϊστί δέ Γαββαθά: ήν δέ παρασκευή του πάσχα, ώρα δέ ωσεί έκτη, και λέγει τοις Ιουδαίοις: ίδε ο βασιλεύς υμών. Οι δέ εκραύγασαν: άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν. Λέγει αυτοίς ο Πιλάτος: τον βασιλέα υμών σταυρώσω? Απεκρίθησαν οι αρχιερείς: ουκ έχομεν βασιλέα ει μή Καίσαρα. Τότε ούν παρέδωκεν Αυτόν αυτοίς ίνα σταυρωθή. Παρέλαβον δέ τον Ιησούν και ήγαγον, και βαστάζων τον σταυρόν Αυτού εξήλθεν εις τον λεγόμενον κρανίου τόπον, ός λέγεται εβραϊστί Γολγοθά, όπου Αυτόν εσταύρωσαν, και μετ’ Αυτού άλλους δύο εντεύθεν και εντεύθεν, μέσον δέ τον Ιησούν. Έγραψε δέ και τίτλον ο Πιλάτος και έθηκεν επι του σταυρού” ήν δέ γεγραμμένον, Ιησούς ο Ναζωραίος ο βασιλεύς των Ιουδαίων. Τούτον ούν τον τίτλον πολλοί ανέγνωσαν των Ιουδαίων, ότι εγγύς ήν της πόλεως ο τόπος όπου εσταυρώθη ο Ιησούς, και ήν γεγραμμένον εβραϊστί, ελληνιστί, ρωμαϊστί. Ειστήκεισαν δέ παρά τω σταυρώ του Ιησού η μήτηρ αυτού και η αδελφή της μητρός αυτού, Μαρία η του Κλωπά και Μαρία η Μαγδαληνή. Ιησούς ούν ιδών την μητέρα και τον μαθητήν παρεστώτα όν ηγάπα, λέγει τη μητρί αυτού: γύναι, ίδε ο υιός σου. Είτα λέγει τω μαθητή: ιδού η μήτηρ σου. Και απ’ εκείνης της ώρας έλαβεν ο μαθητής αυτήν εις τα ίδια. Μετά δε τούτο, ειδώς ο Ιησούς ότι πάντα ήδη τετέλεσται, κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα.

Οι ούν Ιουδαίοι, ίνα μή μείνη επι του σταυρού τα σώματα εν τω σαββάτω, επεί παρασκευή ήν, ήν γάρ μεγάλη η ημέρα εκείνη του σαββάτου, ηρώτησαν τον Πιλάτον ίνα κατεαγώσιν αυτών τα σκέλη, και αρθώσιν. Ήλθον ούν οι στρατιώται, και του μέν πρώτου κατέαξαν τα σκέλη και του άλλου του συσταυρωθέντος Αυτώ. Επι δέ τον Ιησούν ελθόντες ως είδον αυτόν ήδη τεθνηκότα, ου κατέαξαν Αυτού τα σκέλη, αλλ’ είς των στρατιωτών λόγχη Αυτού την πλευράν ένυξε, και ευθέως εξήλθεν αίμα και ύδωρ. Και ο εωρακώς μεμαρτύρηκε, και αληθινή αυτού εστιν η μαρτυρία…

14 Σεπτεμβρίου, Ύψωσις του τιμίου Σταυρού: η Ευαγγελική Περικοπή της θ. Λ., λόγος του Αγ. Σωφρονίου Αρχιεπ. Ιεροσολύμων, Υμνολογική εκλογή.zip

Παράβαλε και:
14 Σεπτεμβρίου, η Ύψωσις του τιμίου Σταυρού – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της Εορτής.
14 Σεπτεμβρίου, η Ύψωσις του τιμίου Σταυρού – Μητροπ. Κοζάνης, Διονυσίου Ψαριανού.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.