Στον τόπο σας υπήρξε κάποτε ο ναός των αγίων Αναργύρων. Με τον χρόνο ο ναός καταστράφηκε και απ’ αυτόν απέμειναν μόνο τα θεμέλια. Σ’ αυτά τα θεμέλια της αρχαίας εκκλησίας, ο λαός ανάβει κεριά στις γιορτές, ενώ την ημέρα των αγίων Αναργύρων μαζεύεται εκεί πολύς κόσμος για προσευχή. Κατά τ’ άλλα χρησιμοποιείται ένα απομακρυσμένο μοναστήρι. Τώρα εμφανίστηκε ένας από τους πλούσιους συμπολίτες σας με την επιθυμία να οικοδομήσει καινούργια εκκλησία επάνω στα παλαιά θεμέλια, αλλά μόνο με την προϋπόθεση ο καινούργιος ναός να είναι αφιερωμένος στον προφήτη Ηλία. Ρωτάτε, εάν αυτό είναι επιτρεπτό.
Θεωρώ, ότι αυτό δεν είναι καθόλου λογικό. Ούτε στον λαό αυτό θα αρέσει. Ο λαός θα έρχεται στην Εκκλησία την ημέρα των αγίων Αναργύρων όπως και τώρα έρχεται, θα προσεύχεται σ’ αυτούς τους αγίους όπως προσεύχεται και τώρα. Αυτός ο συμπατριώτης σας δεν έχει κανένα σημαντικό λόγο ν’ αλλάξει τους αγίους του ναού. Οι μόνοι λόγοι του είναι: πρώτα ότι και αυτού το όνομα είναι Ηλίας, και δεύτερο ότι αυτός νομίζει, ότι ο προφήτης Ηλίας είναι μεγαλύτερος άγιος από τους αγίους Αναργύρους. Ο πρώτος λόγος θα έκανε τους ανθρώπους να πιστεύουν, ότι αυτός ο άντρας ανέγειρε την εκκλησία στον εαυτό του, και όχι στον προφήτη Ηλία. Ενώ ο άλλος λόγος είναι προσβολή στον Θεό, τον Πατέρα όλων των Αγίων. Διότι ο Θεός αγαπά εκείνους που Τον αγαπούν, δηλαδή όλους τους Αγίους Του, όπως ο γονιός αγαπά τα παιδιά του. Όποιος προσβάλλει τα παιδιά, προσβάλλει τον γονιό. Οι Άγιοι Ανάργυροι είναι πολύ μεγάλοι Άγιοι. Μέσω αυτών ο Θεός ανήγγειλε τη δύναμη και το έλεός Του στον κόσμο όπως και μέσω του προφήτη Ηλία. Οι πρόγονοί σας δεν αφιέρωσαν την εκκλησία τους χωρίς λόγο στους Αγίους Αναργύρους. Πρέπει να είχαν γι’ αυτό ισχυρούς λόγους. Και πρέπει να σεβόμαστε τους προγόνους μας.
Ο ευκατάστατος συμπατριώτης σας θα έκανε κάλλιστα, εάν ανανέωνε την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, στο ίδιο μέρος, στα ίδια θεμέλια. Εάν δεν θέλει αυτό, τότε θα μπορούσε να χτίσει εκκλησία αφιερωμένη στον προφήτη Ηλία, όμως όχι στο ίδιο μέρος αλλά σε άλλο, όπου του δώσουν άδεια και ευλογία.
Συνέβη την παλαιά εποχή στην Τσεχία – όταν αυτή η χώρα ήταν ορθόδοξη – η ηγέτης Ντραγκομίρα μητέρα του Αγίου Βατσλάβ, να σκοτώσει την Λουντμίλα, τη γιαγιά αυτού του ίδιου Άγιου βασιλιά. Στον τάφο της δολοφονημένης Λουντμίλα άρχισαν αμέσως πολλά θαύματα να εκδηλώνονται και ο λαός μαζικά έσπευσε να πάει στον τάφο της μάρτυρος. Η ηγεμονίδα Ντραγκομίρα φοβήθηκε για τον εαυτό της από τον θυμό του λαού, και σκέφθηκε την εξής πονηριά: στον τάφο της Αγίας Λουντμίλα έχτισε την εκκλησία του Αγίου Αρχαγγέλου, ώστε ο λαός όλα τα παρουσιασμένα θαύματα να τα αποδίδει στον Άγιο Αρχάγγελο και όχι στην Λουντμίλα. Αλλά αυτό δεν τη βοήθησε καθόλου. Ο λαός συνέχιζε να επισκέπτεται τον τάφο της Αγίας Λουντμίλα, και όλα τα θαύματα τα απέδιδε σ΄ αυτήν και όχι στον Άγιο Αρχάγγελο. Το ίδιο θα συμβεί και σε σας, αν αφιερώσετε στον προφήτη Ηλία ενώ ο λαός θα συνεχίσει να προσεύχεται στους Αγίους Αναργύρους και απ’ αυτούς να περιμένει τη βοήθεια. Και το χειρότερο είναι να χωριστείτε σε παρατάξεις εξαιτίας των Αγίων, όπως κάποτε οι Κορίνθιοι, που πάνω στην έριδα έλεγαν, οι μέν: «Εγώ μεν ειμι Παύλου», ενώ οι δε: «Εγώ Απολλώ» (Α Κορ. 3, 4). Να μην γίνει αυτό ανάμεσά σας.
Ειρήνη σε σας και χαρά από τον Κύριο.
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…». Ιεραποστολικές επιστολές Β’
Εκδόσεις «Εν πλω», 2008.
