Μέσα στο ταξί, όλο το δωδεκάωρο, η βελόνα του ραδιοφώνου βρίσκεται στον σταθμό της Εκκλησίας. Όσο μακρινή και αν είναι η διαδρομή των πελα¬τών, ελάχιστοι δυσανασχετούν. Όλοι τον ακούν με ευχαρί¬στηση. Και το λέω αυτό, γιατί τους ρωτώ.
Όταν όμως κάνω την ερώτηση• πάτε στην Εκκλησία; έχετε πνευματικό; το 90% των επιβατών μου απαντούν: «Όχι. Πού να βρεθεί χρόνος! Και εκτός αυτού, τι να πάμε να ακούσουμε; Τον παπά να μας κάνει κήρυγμα, ενώ αυτός δεν το πιστεύει και κάνει πράγματα που δεν πρέπει; Άσε μας, κοπέλα μου, στον πόνο μας. Άλλωστε ούτε έχου¬με κλέψει ούτε έχουμε σκοτώσει- τι τον θέλουμε τον πνευ¬ματικό;»
-Αγαπητοί μου, όλοι έχουμε κλέψει, όλοι έχουμε σκοτώσει, όλοι έχουμε αδικήσει, όλοι έχουμε συκοφαντή¬σει. Δεν χρειάζεται να πάρουμε στα χέρια μας το όπλο και να πυροβολήσουμε- σκοτώνουμε και με τη γλώσσα και με άλλους τρόπους…
Όταν μας αδικούν, πονάμε- όταν όμως αδικούμε, δεν πονάμε και είδατε πόσο εύκολα το κάνουμε; Με πόση άνε¬ση μου μιλάτε, όταν εσείς αδικείτε! Και με πόσο πόνο μου μιλάτε, όταν σας αδικούν! Πόση γαλήνη αισθάνεστε, όταν καταλαβαίνω τον πόνο σας και σας παρηγορώ, και προ¬σπαθώ να δίνω λύσεις στα προβλήματα σας! Και με πόση χαρά και ευγνωμοσύνη μου λέτε, το ευχαριστώ, για την βοήθεια που σας προσφέρω! Πολλές φορές σας ρωτώ:
-Σας βοήθησα;
-Πάρα πολύ, μου απαντάτε.
-Εγώ, που σας βοήθησα τόσο πολύ, όπως λέτε, και σας γαλήνεψα την ψυχούλα σας, θα σας πείραζε αν ήμουν αλήτισσα;
-Όχι, καθόλου!
-Τότε, γιατί σας ενοχλεί αν ο ιερέας δεν είναι σω¬στός; Εκείνος σας δίνει αυτό που σας έδωσα τώρα εγώ, αλλά με θεϊκή χάρη. Λοιπόν, γιατί τον απορρίπτετε; Σας βολεύει, ε; Αν ο προϊστάμενος σας είναι κλέφτης, αλήτης ή ο,τιδήποτε άλλο, θα παραιτηθείτε από την εργασία σας;
-Όχι βέβαια!
-Α! Δεν παραιτείστε από εκεί- από τον Θεό όμως, παραιτείστε πολύ εύκολα!
-Έτσι, όπως μας τα λέτε, έχετε δίκιο, δεν τα είχαμε σκεφτεί με την δική σας λογική.
-Καιρός να τα σκεφθείτε. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς μπορείτε να ζείτε χωρίς τον Θεό. Το ότι υπάρχετε το οφείλετε στον Θεό. Όπου κι αν έχετε πετύχει, είτε επαγγελματικά είτε στον γάμο σας είτε κοινωνι¬κά, το οφείλετε στον Θεό. Ένα ευχαριστώ εσείς δεν Του το οφείλετε;
-Μας ανατρέπετε το σκεπτικό μας.
-Είστε ευτυχισμένοι όπως ζείτε;
-Μμ! δεν μπορούμε να πούμε ναι.
-Για δοκιμάστε, λοιπόν, να πηγαίνετε στην Εκκλη¬σία, να αρχίσετε να ακούτε τον λόγο του Θεού μας. Να βρείτε έναν πνευματικό, που θα αγγίξει την ψυχή σας και θα σας ανεβάσει ψηλά στον Θεό. Και τότε θα δείτε πως εκεί υπάρχει η ευτυχία. Δοκιμάστε το και να είστε σίγου¬ροι πως δεν θα βγείτε χαμένοι. Δεν είναι όλοι οι ιερείς ίδι¬οι- έχουμε πολλούς αγίους ιερείς, που, αν ψάξουμε με κα¬λή διάθεση και πίστη στον Θεό, Εκείνος θα μας τους απο¬καλύψει.
Ας μην ψάχνουμε για δικαιολογίες, όταν φεύγουμε μακριά από τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να μας διώξει μα¬κριά Του, παρά μόνο ο εαυτός μας. Όπως κανείς δεν μπορεί να μας βλάψει περισσότερο από τον εαυτό μας!
Από το βιβλίο: «Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης», της Μακαριστής μοναχής Πορφυρίας.
ΑΘΗΝΑ 2010
Κεντρική διάθεση Νεκτάριος Δ. Παναγόπουλος.