Ρωμ. 12,6-14
«Έχοντες χαρίσματα κατά την
χάριν την δοθείσαν ημίν
διάφορα»
(Ρωμ. 12, 6)
Ο Απόστολος, αγαπητοί μου χριστιανοί, ο Απόστολος που ακούσαμε σήμερα μιλάει για τα χαρίσματα. Για τα χαρίσματα θα μιλήσουμε κ’ εμείς, και παρακαλώ να προσέξετε στην ανάπτυξι του θέματος.
Και πρώτα-πρώτα τι λέγονται χαρίσματα. Χαρίσματα είνε οι ικανότητες που έχουν οι άνθρωποι. Επειδή δε οι ικανότητες αυτές είνε διάφορες, διάφορα είναι και τα χαρίσματα. Υπάρχουν χαρίσματα σωματικά, χαρίσματα διανοητικά, χαρίσματα πνευματικά. Ας πούμε μερικά παραδείγματα, για να καταλάβουμε καλύτερα τι είνε χαρίσματα.
*************
Σωματικά χαρίσματα. Ένας έχει ψηλό ανάστημα, όμορφη κορμοστασιά, όμορφο πρόσωπο. Είτε είνε άντρας είτε-ακόμη περισσότερο- είνε γυναίκα, τραβάει την προσοχή και το θαυμασμό. Η ομορφιά είνε ένα χάρισμα. Ο άλλος δεν είνε όμορφος, αλλά είνε δυνατός. Μπορεί να σηκώνη βάρος, που τρεις άλλοι άνθρωποι μαζί δεν μπορούν να το σηκώσουν. Μπορεί να κάνη δουλειές σκληρές, να δουλεύη απ’ το πρωί μέχρι το βράδι και να μην κουράζεται. Η σωματική δύναμη είνε χάρισμα, όπως χάρισμα είνε και το να είνε κανείς γρήγορος στο τρέξιμο. Δρόμο, που άλλος τον κάνει σε δύο ώρες, αυτός τον κάνει σε μισή ώρα. Άλλος έχει υγεία σιδερένια. Ποτέ του δεν αρρώστησε. Όσοι αρρώστησαν βαρειά κ’ έπεσαν στο κρεβάτι και πέρασαν μέρες και νύκτες αγωνίας, αυτοί μόνο μπορούν να εκτιμήσουν τι χάρισμα είνε η υγεία.
Διανοητικά χαρίσματα. Ένας μαθητής ακούει τι λέει ο δάσκαλος και τυπώνει το μάθημα μέσ’ στο μυαλό του. Αυτός ο μαθητής λύνει με τη μεγαλύτερη ευκολία ένα δύσκολο πρόβλημα της αριθμητικής· έχει το χάρισμα της μαθηματικής επιστήμης. Άλλος παίρνει το πινέλο και ζωγραφίζει μια θαυμάσια εικόνα του Χριστού, που τη βλέπεις και νομίζει πως θα σου μιλήση· έχει το χάρισμα της ζωγραφικής. Άλλος ενθουσιάζεται απ’ ό, τι βλέπει στο φυσικό κόσμο και γράφει ωραία ποιήματα· έχει το χάρισμα της ποιήσεως. Άλλος πιάνει το βιολί στα χλερια του και τα δάχτυλά του παίζουν με μεγάλη ευκολία, κάνει τις χορδές να ζωντανεύουν, κι ακούγεται μια μουσική που συγκινεί και συνεπαίρνει τον άνθρωπο στα ύψη· έχει το χάρισμα της μουσικής. Άλλος…
Οι ικανότητες και δεξιότητες αυτές που αναφέραμε γύρω απ’ τη ζωή, την τέχνη, την επιστήμη είνε χαρίσματα. Γιατί απ’ τον Θεό προέρχονται. Το να μην έχουν δε οι άνθρωποι τις ιδέες, αλλά διάφορες ικανότητες, είνε κι αυτό ένα μυστήριο, που εξυπηρετεί το σχέδιο του Θεού. Το βλέπει ένας πατέρας που έχει πολλά παιδιά. Ενώ όλα τα παιδιά έζησαν κάτω απ’ την ίδια στέγη και είχαν την ίδια ανατροφή, εν τούτοις το καθένα απ’ αυτά έχει τη δική του κλίσι, το δικό του χάρισμα. Το ένα θέλει να γίνη γεωργός και να ζη μια ζωή ήρεμη. Το άλλο θέλει να γίνη βοσκός, ν’ ανεβαίνη στο βουνό, να παίζη τη φλογέρα του, κι από ‘ κει ψηλά να θαυμάζη το μεγαλείο της φύσεως και να δοξάζη το Θεό. Το τρίτο βλέπει τη θάλασσα, μαγεύεται και θέλει να γίνη καπετάνιος. Το τέταρτο έχει κλίσι στα μηχανικά. Το πέμπτο…Διάφορες, βλέπεις, κλίσεις και ροπές, διάφορα χαρίσματα έχουν οι άνθρωποι. Είπαμε, ότι αυτό είνε μυστήριο που εξυπηρετεί το σχέδιο του Θεού. Γιατί αλλοίμονο αν είχαν όλοι τις ίδιες ικανότητες, τα ίδια χαρίσματα. Δεν θα μπορούσε να σταθή κοινωνία. Για φαντασθήτε μιά κοιωνία, που όλοι οι άνθρωποι να είνε γιατροί ή δικηγόροι ή μηχανικοί ή δάσκαλοι και καθηγηταί. Είνε αδύνατο να σταθή η κοινωνία αυτή. Με γεωργούς και βοσκούς μόνο μπορούσε να ζήση, αλλά τότε πάλι θα ήταν μια κοινωνία ελλιπής. Βλέπουμε λοιπόν στην ποικιλία αυτή των σωματικών και διανοητικών χαρισμάτων το χέρι του Θεού, που με σοφία και αγάπη μοιράζει στους ανθρώπους ό, τι χρειάζονται, όχι απλώς για να ζήσουν, αλλά για να δημιουργήσουν ένα σύνδεσμο, μια κοινωνία, μέσα στην οποία ο καθένας να αισθάνεται την ανάγκη του άλλου.
***************
Αλλά πιο πολύ θαυμάζει κανείς τη σοφία του Θεού, όταν ρίξη μια ματιά στην Εκκλησία, τη νέα αυτή κοινωνία, που ίδρυσε ο Χριστός για να ζήση ο άνθρωπος μια ζωή πολύ ανώτερη από κάθε άλλη ζωή. Μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν χαρίσματα, πνευματικά χαρίσματα. Ποια είνε αυτά; Ένας χριστιανός έχει το χάρισμα να πονάη τους άλλους, κι όταν μαθαίνη ότι στο γειτονικό του σπίτι συνέβη δυστύχημα και οι άνθρωποι κλαίνε και υποφέρουν, τρέχει, επισκέπτεται το σπίτι και με λόγια βγαλμένα απ’ την καρδιά του παρηγορεί και εμψυχώνει. Άνθρωποι απελπισμένοι, που ήταν έτοιμοι ν’ αυτοκτονήσουν, όταν άκουσαν τα παρηγορητικά λόγια κάποιου χριστιανού, πήραν κουράγιο και άρχισαν πάλι να ζούνε με καινούργιες ελπίδες. Το να παρηγορή κανείς τους άλλους είνε ένα χάρισμα. Το ν’ ανοίγη το πορτοφόλι του και να δίνη ελεημοσύνη σ’ αυτούς που δεν έχουν και υποφέρουν είνε χάρισμα, το χάρισμα της ελεημοσύνης. Το ν’ ανοίγη το Ευαγγέλιο και να διαβάζη τα λόγια του Χριστού είνε κι αυτό χάρισμα, το χάρισμα της αναγνώσεως της Γραφής. Το να γονατίζη και να προσεύχεται είνε κι αυτό χάρισμα, το χάρισμα της προσευχής. Το να πηγαίνη στην εκκλησία και να στέκεται στο στασίδι του ψάλτη και να ψάλλη, χωρίς να περιμένη καμία αμοιβή από το ταμείο της εκκλησίας, είνε κι αυτό ένα χάρισμα, το χάρισμα της ψαλμωδίας. Και ακόμη πιο μεγάλο χάρισμα είνε το να γίνη κανείς ιερεύς, να τελή τα άγια μυστήρια, να κηρύττη το λόγο του Θεού και ν’ αγιάζη το λαό. Υπάρχουν δε στην Εκκλησία και μερικά έκτακτα χαρίσματα. Τέτοιο έκτακτο χάρισμα είνε να βγάζη ο χριστιανός με την προσευχή του δαιμόνια από τους δαιμονισμένους. Άλλο έκτακτο χάρισμα είνε να προφητεύη τι θα συμβή ύστερα από 100-200 χρόνια. Τέτοιο χάρισμα προφητείας είχε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που προφήτευσε πολλά πράγματα απ’ αυτά που γίνονται σήμερα.
Τα χαρίσματα που βλέπουμε μέσ’ στην Εκκλησία είνε πνευματικά χαρίσματα, γιατί τα δίνει το Πνεύμα το άγιο. Και τα δίνει όχι σε ανθρώπους απίστους και διεφθαρμένους, αλλά σε ανθρώπους που πιστεύουν και ζουν σύμφωνα με το θέλημά του. Τα δίνει, όπως λέει ο Απόστολος σήμερα, «κατά την αναλογίαν της πίστεως» (Ρωμ. 12,6). Τι θα πη αυτό; Στο ποτάμι, που πηγαίνει κάποιος, παίρνει νερό όσο χωράει το δοχείο που έχει μαζί του. Αν έχη ένα κανάτι, θα πάρη νερό όσο χωράει το κανάτι. Αν έχη μια στάμνα, θα πάρη περισσότερο. Ανάλογα με το δοχείο είνε και το νερό που παίρνει. Παραβολικά μιλάμε. Ποτάμι είνε η χάρις του Θεού, ποτάμι πνευματικό. Τρέξε, χριστιανέ μου, να πάρης από το ποτάμι αυτό νερό. Δοχείο κατάλληλο για να πάρης το νερό αυτό είνε η πίστι. Μικρή πίστι έχεις; μικρό χάρισμα θα πάρης. Μεγάλη πίστι έχεις; μεγάλο χάρισμα θα πάρης. Αν είχαμε την πίστι, που είχαν οι άγιοι και οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας, θα βλέπαμε τη δύναμι του Θεού να ενεργή και δια μέσου ημών πράγματα μεγάλα και θαυμαστά.
***************
Ο Θεός, αγαπητοί μου, είνε εκείνος που δίνει τα διάφορα χαρίσματα. Χαρίσματα, όπως είδαμε, σωματικά, διανοητικά, πνευματικά. Τα δίνει όχι για να τα κρύψουμε, αλλά για να εργασθούμε πάνω σ’ αυτά και να τα πολλαπλασιάσουμε για την ωφέλεια της κοινωνίας, για την πρόοδο της Εκκλησίας, για τη δόξα του Θεού. Ό, τι έχουμε είνε του Θεού. Μόνο οι αμαρτίες είνε δικές μας. Τα χαρίσματα είνε του Θεού, και έχουμε ευθύνη μεγάλη όταν τα παίρνουμε. Θα δώσουμε λόγο φρικτό για το πως τα μεταχειριστήκαμε. Είμαστε διαχειρισταί ξένων χρημάτων, και θα δώσουμε λογαριασμό τι κάναμε και την τελευταία δραχμή.
Θεέ, ελέησόν μας!
Από το βιβλίο: Μακαριστού Μητροπ. Πρ. Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτου: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: (Σύντομα κηρύγματα επί των Αποστολικών Περικοπών). Γ’ έκδοσις. 2000.
Παράβαλε και:
Κυριακή ΣΤ. επιστολών: Η Αποστολική Περικοπή της Θ. Λ., «το σωτήριο σχοινί», λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας, Γεωργίου Παυλίδου.
Κυριακή ΣΤ Ματθαίου: Η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία του Οσ. Πατρός ημών Ιωάννου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ξιφιλίνου εις τον παραλυτικόν της Καπερναούμ.
Το έκτον Αναστάσιμον εωθινόν: Η Ευαγγελική Περικοπή του όρθρου, εξαποστειλάριον και Δοξαστικόν ιδιόμελον της Κυριακής.
Αναστάσιμοι ύμνοι της Κυριακής του πλαγίου του πρώτου ήχου – Υμνολογική εκλογή ΠΛ. Α. ήχου.
Κυριακή Στ΄ Ματθαίου: Μικρά και μεγάλα θαύματα – Μακαριστού Μητροπ. Πρ. Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτου.
