Περί νηστείας, και ότι η αληθής νηστεία του αληθινού υποτακτικού εστί το κόψαι το ίδιον θέλημα.
Ευλόγησον πάτερ.
Αδελφοί και πατέρες, ο αγαθός Θεός ημών, ο χαρίζων την ζωήν ημών, και άγων ημάς από χρόνον εις χρόνους, δια φιλανθρωπίαν αυτού, ήγαγεν ήδη ημάς και εν χρόνω τούτω των αγίων νηστειών, εν ω έκαστος των αγωνιστών αγωνίζεται και κοπιάζει υπέρ της σωτηρίας της ψυχής αυτού, καθά προαιρείται και δύναται και ο σπουδάζων εις την εγκράτειαν νηστεύει διπλάς και τριπλάς ημέρας, ο δε εις την αγρυπνίαν σπουδάζων αγρυπνεί, αναγινώσκει, προσεύχεται τόσας και τόσας ώρας• άλλος πάλιν εις τας γονυκλισίας ποιεί τόσας και τόσας μετανοίας έως εδάφους η και άχρι του υποποδίου κατά την εαυτού δύναμιν και άλλος επί άλλω τινι των κατορθωμάτων αγωνίζεται, και ει εβούλετό τις ιδείν πολλήν σπουδήν και προθυμίαν εν ταις ημέραις ταύταις ο μοναχός ο υπό την υποταγήν ων και έχει διακόνημα και υπάρχει αληθινός υπήκοος, ουκ έχει τον αγώνα εν τινι καιρώ μόνον, αλλ ἐν πάση τη ζωή αυτού αδιακόπως αγωνίζεται• αλλά τις εστίν ο αγών του υπηκόου υποτακτικού; και ποίον εστί το μέγα κατόρθωμα αυτού και ο στέφανος ο λαμπρός;
Το μη θαρρείν τω ιδίω λογισμώ, μηδέ ποιείν αυτογνωμόνως το εαυτού θέλημα, αλλ ὅ,τι ποεί, ποιεί τούτο δια ερωτήσεως του ηγουμένου η και του αυτού γέροντος η του οικονόμου, όπερ εστί μάλλον βελτιώτερον πάντων των καλών αγωνισμάτων και ως εν συντόμω ειπείν, μαρτυρίου στέφανον κέκτηται η υποταγή μετά της αδιακρίτου υπακοής• ήτοι το κόπτειν το ίδιον θέλημα και ποιείν του προεστώτος αυτού, όπερ ως μαρτύριον λογίζεται ενώπιον του Θεού, ότι εκχέει το αίμα αυτού δια το Χριστόν• όμως γνώμεν καλώς αδελφοί ότι εν ταύταις ταις αγίαις ημέραις γενήσεται εναλλαγή των φαγητών, αύξησις των γονυκλισιών και μετανοιών και της ακολουθίας και ψαλμωδίας κατά την παραδοθείσαν ημίν παλαιάν παράδοσιν των αγίων πατέρων ημών• δια τούτο και ημείς δεξώμεθα προθύμως και περιχαρώς το δώρον των νηστειών• μη σκυθρωπάσωμεν δια την κακοπάθειαν και τον μαρασμόν του σώματος, αλλ ὦμεν χαίροντες δια την υγείαν και σωτηρίαν της ψυχής ημών.
Διέλθωμεν ουν τας αγίας ταύτας ημέρας μετά ιλαρότητος προσώπου και καρδίας, άκακοι, ακατάκριτοι, αόργητοι, απόνηροι, άφθονοι, μάλλον ειρηνικοί, ηγαπημένοι προς αλλήλους, πράοι, ευυπήκοοι, πλήρεις ελεημοσύνης και καρπών αγαθών, εν τω καιρώ της ησυχίας, ησυχάζειν• χρείας καλούσης του λόγου, αποκρίνεσθε μετά ταπεινώσεως και ευλαβείας, φεύγοντες την πολυφαγίαν, πολυλογίαν και τον θόρυβον και την ταραχήν των πολλών, όπως ποιώμεν τας υπηρεσίας ημών αθορύβως και αταράχως μάλλον δε ειρηνικώς και ησύχως ως διάκονοι Χριστού• διότι ο θόρυβος και η ταραχή προξενεί μεγίστην ψυχικήν βλάβην εν τω Κοινοβίω και τη συνοδία των αδελφών• προς επιτούτοις πάσι χρη έχειν προσοχήν, και σκοπιάν, μη ανοίγειν θύραν τοις κακοίς λογισμοίς εισερχομένοις μολύνειν την ψυχήν ημών, μηδέ διδόναι τόπον τω διαβόλω, καθάπερ διδάσκει ημάς και η θεία Γραφή λέγουσα «εάν αναβή πνεύμα του εξουσιάζοντος επί σε τόπον σου μη δος»• διότι ο εχθρός ημών διάβολος εξουσίαν ουκ έχει δυναστεύσαι ημάς, αλλά μόνον υποβάλλει κακούς λογισμούς, ως ο αλιεύς το
δόλωμα• και όταν ημείς στέργομεν δεχόμενοι αυτούς, τότε κυριεύει ημών• όταν ημείς ου δεχόμεθα αλλά πόρρω αποβάλλομεν αυτούς δια της ευχής και της επικλήσεως του ενδόξου ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τότε ο εχθρός φεύγει αφ ἡμῶν κατησχυμένος• καταβάλλωμεν ουν κόπον και σπουδήν ίνα φυλάξωμεν την ψυχήν ημών καθαράν και αμόλυντον από παντός ρυπαρού λογισμού και άτρωτον εκ των βελών του πονηρού ως νύμφην Χριστού, και ούτως αξιωθείημεν γενέσθαι οικητήριον του αγίου Πνεύματος και ακούσαι• «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται»• και ως φησιν ο Απόστολος, όσα εστίν αληθινά, όσα σεμνά, όσα τίμια, όσα δίκαια, όσα αγνά και καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαινος, ταύτα ποιείτε, ταύτα συνδιαλέγεσθε προς αλλήλους, και ο Θεός έσται μεθ ἡμῶν• δια τούτο φύγωμεν αδελφοί την γαστριμαργίαν και την μέθην, άτινα γεννώσι παν είδος αμαρτίας φάγωμεν και πίωμεν μετ εὐλαβείας και φόβου Θεού, δοξάζοντες τον Θεόν, όστις ελυτρώσατο ημάς της πλάνης και της ταραχής του κόσμου•
Εάν ούτω ποιώμεν ήδη μεν αξιωθησόμεθα φθάσαι και την Κυρίαν ημέραν της Χριστού αναστάσεως, εν δε τω μέλλοντι αιώνι εν τη εξαναστάσει των νεκρών επιτευξόμεθα της βασιλείας των ουρανών, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών, ω η δόξα και το κράτος, συν τω Πατρί και τω αγίω Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων• αμήν.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
www.nektarios.gr
