Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη λυγούν τα πόδια
και προσκυνούν γονατιστά στη φάτνη τους τα άδολα βόδια.
Και ο ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα σταυροκοπιέται
και λέει με πίστη απ’ της ψυχής τ’ απόβαθα: «Χριστός γεννιέται!».
Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη κάποιοι ποιμένες
ξυπνούν από φωνές ύμνων μεσούρανες στη γη σταλμένες.
Κι ακούοντας τα Ωσαννά απ’ αγγέλων στόματα στον σκόρπιο αέρα,
τα διαλαλούν σε χειμαδιά ηλιοφώτιστα με τη φλογέρα.
Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη – ποιός δεν το ξέρει; –
των μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα λάμπει το αστέρι.
Γεώργιος Δροσίνης.
Από το Αναγνωστικό της ΣΤ’ τάξεως του Δημοτικού σχολείου.
Εν Αθήναις 1964
Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
